Μετά τις υποσχέσεις του υπουργού Υγείας - Πρόνοιας, Α. Πεπονή, ότι θα δοθούν κάποια επιδόματα στους εργαζόμενους (35.000 δραχμών από 1.8.1996) στην υγεία και την πρόνοια άρχισαν να δουλεύουν τα κομπιούτερα για την εξεύρεση του απαραίτητου κονδυλίου, καθώς ο κρατικός προϋπολογισμός "έκλεισε" - κατά πως διαμηνύει ο επί των Οικονομικών υπουργός, Αλ. Παπαδόπουλος. Ετσι στο τραπέζι των συζητήσεων είχαν "πέσει" δυο προτάσεις: Η αύξηση των νοσηλίων ή ο διπλασιασμός του περίφημου χιλιάρικου που πληρώνουν οι ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία.

Τελικά, όπως αποδείχτηκε στη χτεσινοβραδινή συνάντηση του υπουργού Υγείας-Πρόνοιας Αν. Πεπονή με αντιπροσωπεία της ΑΔΕΔΥ εκείνο που μελετάται είναι η αύξηση της περιβόητης κάρτας εισόδου στα νοσοκομεία, που στοιχίζει 5000 δραχμές, όσο και του χιλιάρικου.

Το πεντοχίλιαρο για την εισαγωγή στα νοσοκομεία καθιερώθηκε τη Μεγάλη Πέμπτη (24.4.1992) μαζί με την πρώτη αύξηση των νοσηλείων. Πάντως δεν αποκλείεται να συζητηθεί και νέα αύξηση των νοσηλείων.

Τα νοσήλεια αυξήθηκαν απανωτά (24.4.1992 και 26.1.1993) και εκτινάχτηκαν από 2.840 σε 15.500 δραχμές (αύξηση 445,7%) για τη Γ θέση και από 6.040 σε 26.500 (αύξηση 338,7%) για την Α θέση. Τότε οι εφημερίδες είχαν γράψει για "σταύρωμα της δημόσιας υγείας". Ο τότε υφυπουργός Υγείας - Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δ. Σιούφας είχε υποστηρίξει (29.4.1992) ότι η "απόφαση αυτή δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για λειτουργική και οικονομική εξυγίανση και των ασφαλιστικών ταμείων που πρέπει να βγουν απ' τη μακαριότητα και τον εφησυχασμό, αλλά και των κρατικών νοσοκομείων".

Βέβαια καμιά εξυγίανση δεν έγινε στα νοσοκομεία. Και τότε το έλλειμμά τους ήταν κοντά στα 100 δισ. δραχμές και σήμερα εξακολουθεί να παραμένει στο ύψος του. Ούτε και οι εργαζόμενοι είδαν δραχμή απ' το χαράτσι των 5.000 δραχμών και του χιλιάρικου, που η τότε ηγεσία του υπουργείου Υγείας έλεγε ότι θα χρησιμοποιήσει για κίνητρα προς το νοσηλευτικό προσωπικό. Το χαράτσι των ασφαλισμένων το έφαγε και αυτό η "μαύρη τρύπα".

Οσο για την... αφύπνιση των ασφαλιστικών ταμείων ήρθε από αλλού. Τα ελλείμματά τους μεγάλωσαν. Με την πρώτη αύξηση του 1992 ο κλάδος υγείας του ΙΚΑ (Οχτώβρης 1992) έγινε ελλειμματικός. Με εκείνες τις ρυθμίσεις τα ασφαλιστικά ταμεία πριμοδότησαν - με υπολογισμούς των τότε οικονομικών δεδομένων - εν μια νυκτί με 50 δισ. δραχμές τον ιδιωτικό τομέα. Την πριμοδότηση αυτή είχαν καταγγείλει, τότε, τόσο η ΕΙΝΑΠ όσο και η ΠΟΕΔΗΝ.

Οποιαδήποτε λοιπόν αύξηση του νοσήλιου θα σημάνει, πέραν των άλλων, και πάλι πριμοδότηση του ιδιωτικού τομέα και μάλιστα σχεδόν ισόποσα με τα χρήματα που θα "εξευρεθούν" για τους εργαζόμενους. Το ΙΚΑ, λόγου χάρη, το 1995 δαπάνησε 50 δισ. δραχμές για νοσήλια. Το 55% ήταν για νοσήλια σε δημόσια νοσοκομεία και το 45% για νοσήλια σε ιδιωτικές κλινικές. Ετσι λοιπόν κάθε επιβάρυνση στα ασφαλιστικά ταμεία θα κατανεμηθεί περίπου κατά το ίδιο ποσοστό.

Επιπλέον τα ασφαλιστικά ταμεία - για τα οποία η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι βρίσκονται λίγο πριν την κατάρρευση - επιβαρύνονται και με υπέρογκα ποσά με τα "εκτός του κλειστού νοσήλιου" φάρμακα ή εξετάσεις. Πχ το ΙΚΑ πλήρωσε το 1995 ένα κονδύλι 50 δισ. δραχμών επιπλέον των νοσηλίων. Η κυβέρνηση από καιρού εις καιρόν προχωρά σιωπηρά σε μια τέτοια ιδιότυπη απελευθέρωση. Τελευταία εκδόθηκε κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομικών Αλ. Παπαδόπουλου και του υφυπουργού Υγείας Φρ. Παπαδέλη (Αριθ. Υ4α/527, ΦΕΚ 129/5.3.1996) με την οποία εξαιρέθηκε το φάρμακο CEREDASE που χρησιμοποιείται για την αγωγή των ασθενών που πάσχουν απ' τη νόσο του Caucher "λόγω της ειδικής του δράσης, του υψηλού κόστους και της σοβαρότητας της νόσου". Η ετήσια δαπάνη υπολογίζεται σε 450 εκατ. δραχμές και προκαλείται - όπως αναφέρει η απόφαση - "σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού και των ασφαλιστικών ταμείων, η οποία θα καλύπτεται απ' τις οικείες πιστώσεις του προϋπολογισμού αυτών".

Και δεν είναι μόνο αυτά τα σχέδια σε βάρος του δημόσιου συστήματος υγείας. Ηδη απ' το τέλος του 1995 η κυβέρνηση, με εγκύκλιό της, έχει "παραγγείλει" σε οχτώ νοσοκομεία ("Ευαγγελισμός",Κρατικό και Λαϊκό στην Αθήνα, ΑΧΕΠΑ,"Ιπποκράτειο" και "Παπανικολάου" στη Θεσσαλονίκη και τα πανεπιστημιακά στα Γιάννενα και στο Ηράκλειο) να διερευνήσουν τη δυνατότητα σύναψης δανείων για την εξόφληση των χρεών τους (που συνολικά για τα οχτώ νοσοκομεία ανέρχονται σε 28 δισ.). Η διαδικασία αυτή, όπως έλεγαν πηγές στο "Ρ", δεν έχει ανασταλεί.

Κατά τα άλλα ο υπουργός Υγείας, Α. Πεπονής, διαπιστώνει ότι "ιδιαίτερα η περιοχή της Υγείας, διεκδικείται απ' την ιδιωτική επιχείρηση" (ομιλία στις 18.3.1996 στο "Ιντερκοντινένταλ")... Ενώ στην πράξη οι σχεδιασμοί του υπουργείου ενισχύουν αυτή τη διεκδίκηση.

Γιώργος ΜΟΥΣΓΑΣ