"Η σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι αναπόφευκτη, διότι ανάπτυξη και Μάαστριχτ δε συμβιβάζονται. Αυτή η υπόθεση της σύγκρουσης δε θα είναι ελληνική πρωτοτυπία".

Την εκτίμηση αυτή έκανε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα στη συνέντευξη που έδωσε χτες στο ραδιόφωνο του "Αντέννα", στους δημοσιογράφους Ολγα Τρέμη και Τέρενς Κουίκ.

Ο "Ρ" δημοσιεύει ορισμένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ:

Ο. ΤΡΕΜΗ: Κατά τη γνώμη σας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος;

- Βεβαίως. Και μ' αυτή την έννοια θα σας πω καθαρά: Εμείς αντιδρούμε μ' αυτό το σύνθημα, που ξαναδείχνει ο κ. Σημίτης, που λέει ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά. Διότι το χρησιμοποιεί ακριβώς επειδή τώρα με τη ΝΔ μοιάζουν σαν δίδυμα αδέλφια. Είναι δίδυμα αδέλφια.

Τ. ΚΟΥΙΚ: Διορθώστε με αν κάνω λάθος. Φαίνεται στην εκλογική αναμέτρηση να μην υπάρχει αυτή η τάση αιμορραγίας, η οποία υπήρχε παλιότερα, επί Ανδρέα Παπανδρέου, ενδεχομένως στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, για τα κόμματα που έρχονται αριστερά του ΠΑΣΟΚ.

Εδώ φαίνεται ότι έχει μπει ένας τείχος και πολύ περισσότερο το όνομα Σημίτη δε λειτούργησε και προς την πλευρά του Συνασπισμού και ίσως και προς την πλευρά του ΚΚΕ. Μοιάζει δηλαδή να έχει σταθεροποιηθεί η κατάσταση αριστερότερα του ΠΑΣΟΚ ή κάνω λάθος;

- Εδώ θέλω να μιλήσω για το ΚΚΕ. Νομίζω το πρόβλημα είναι γνωστό. Το ΠΑΣΟΚ πραγματικά άντλησε δυνάμεις από το χώρο της Αριστεράς για διάφορους λόγους και ιστορικούς.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Δεν έχει ευθύνες η Αριστερά;

- Θα σας πω. Κυρίως είναι ιστορικοί λόγοι και δεν ανάγονται στην προσωπικότητα κανενός. Θα το πω καθαρά. Δεν είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου που έφτασε το ΠΑΣΟΚ από το 13 στο 48%. Είναι οι ιστορικοί, κοινωνικοί, οικονομικοί λόγοι. Δε θέλω να κάνουμε τώρα κάποια τέτοια ανάλυση. Δεν είναι της ώρας.

Ομως, εδώ να βάλουμε ένα άλλο ζήτημα. Πιστεύω ότι τα τελευταία χρόνια, μετά το 1991-'92, ιδιαίτερα από το '93 και μετά - να το πω καλύτερα -υπήρχαν προϋποθέσεις να εγκαταλείψουν τα δύο κόμματα μαζικά πολλοί περισσότεροι απ' ό,τι σήμερα θα τα εγκαταλείψουν. Η ευθύνη δε βρίσκεται στο ΚΚΕ, με την έννοια μιας συνολικά λαθεμένης πολιτικής.

Εμείς είχαμε κραταιό το μέτωπο στο δικομματισμό και καθαρό, όχι μεσοβέζικο. Πρέπει να πω ότι τα άλλα κόμματα - και μιλάω για την Πολιτική Ανοιξη και το Συνασπισμό, που κυρίως "έδεσαν" σ' αυτά τα τρία χρόνια - δεν είχαν καθαρό μέτωπο με το δικομματισμό.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Η συζήτηση ήδη έχει μπει σ' ένα δρόμο που βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, όπως παρατήρησες κι εσύ Τέρενς πριν, γιατί συσχετίζεται με αυτό που ονομάζουμε τσέπη. Και η κ. Παπαρήγα μάς έδωσε την άποψη, την προσέγγιση του ΚΚΕ γι' αυτό το θέμα. Τσέπη μεν σε ό,τι αφορά εισοδηματική πολιτική, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αλλά ταυτόχρονα και κοινωνικές παροχές, κ. Παπαρήγα.

Και νομίζω ότι λίγο - πολύ επιστρέφουμε με όλους τους τρόπους σ' αυτό που ονομάζουμε Μάαστριχτ, σ' αυτό που ονομάζουμε δεσμεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Και θα ήθελα να σας ρωτήσω, σε σχέση με τα όσα μας αναπτύξατε προηγουμένως, κατάλαβα καλά ότι εσείς δεν εννοείτε κάθετες ρήξεις, φεύγουμε. Εννοείτε μια πιο τολμηρή διαχείριση, εννοείτε μια επαναδιαπραγμάτευση επιμέρους δεδομένων;

- Η ρήξη είναι αναπόφευκτη, της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ενωση και όλων των χωρών. Είναι αναπόφευκτη.Βεβαίως, το πότε και το πώς εξαρτάται από το ποια κυβέρνηση θα είναι, αν θα υπάρχει και πλήρης ταύτιση και συμφωνία των δυνάμεων που απαρτίζουν αυτή την κυβέρνηση. Εξαρτάται επίσης από το επίπεδο του λαϊκού κινήματος, εξαρτάται από τις διεθνείς εξελίξεις. Με αυτή την έννοια εμείς ξεκινάμε, σύγκρουση, αντίσταση, απειθαρχία, που φτάνει έως τη ρήξη.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Δηλαδή, φεύγουμε, αν χρειαστεί;

- Βεβαίως. Μα θα είναι αναπόφευκτη, διότι ανάπτυξη και Μάαστριχτ δε συμβαδίζουν. Αυτή η υπόθεση της σύγκρουσης δε θα είναι ελληνική πρωτοτυπία.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Ολοι θα φύγουν δηλαδή;

- Ακριβώς. Η πάλη είναι μια υπόθεση προοπτικής. Η πάλη που θα συντελείται στην Ευρώπη, οι αλλαγές οι πολιτικές θα αμφισβητήσουν συνολικά αυτού του τύπου την ένωση της Ευρώπης και θα μπει στην ημερήσια διάταξη άλλη μορφή Ενωμένης Ευρώπης.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Το έχουμε συναίσθηση σημαίνει ότι δε θέτετε ως στόχο διψήφιο ποσοστό, όπως θέτουν άλλα μικρότερα κόμματα; Οπως η Πολιτική Ανοιξη για παράδειγμα; Και το ποσοστό έχει μια συγκεκριμένη σημασία. Είναι ο μόνος τρόπος για να μη σχηματιστεί αυτοδύναμη κυβέρνηση μετά τις εκλογές.

- Εμείς δεν έχουμε καμία ανάγκη να φανατίσουμε τους οπαδούς μας, να κατακτήσουνε σε 20 μέρες κάτι που δεν είναι εφικτό. Ούτε, επίσης, να φανατίσουμε τους οπαδούς μας, κινδυνολογώντας ότι κοιτάξτε μην πέσει το ΚΚΕ, γιατί χαθήκαμε μη δεν μπει στη Βουλή.

Και να σας πω κάτι, εμείς λέμε το εξής στα μέλη του Κόμματος και στους οπαδούς. Εχει δυνατότητα το ΚΚΕ να κατακτήσει νέες ψήφους και να επιστρέψουν στις εστίες τους, στις ρίζες τους, οι ψήφοι που χάθηκαν ιδιαίτερα από το '81 και μετά.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Δηλαδή προς ΠΑΣΟΚ κυρίως, γιατί αυτή ήταν η ροή ψήφων.

Τ.ΚΟΥΙΚ: Και ο Συνασπισμός.

- Με αυτή τη δυναμική θα κρίνουμε το αποτέλεσμα μετά, λέγοντας για να δούμε πού δουλέψαμε όλα αυτά τα χρόνια; Πού είναι η δική μας ευθύνη; Γιατί δεν είχαμε ακόμη μεγαλύτερη δυναμική; Γιατί θα έχουμε δυναμική; Πού είναι αντικειμενικοί λόγοι και ανεξάρτητα από τη θέλησή μας; Ετσι κάνουμε σε κάθε εκλογική μάχη.

Να εξηγήσω. Εμείς απευθυνόμαστε και στον εργάτη και στον απολυμένο της ΝΔ. Κατ' αρχάς απευθυνόμαστε με κοινωνικά κριτήρια. Δεύτερο, θεωρούμε ότι υπάρχει ένας κόσμος, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να αισθάνεται συμπάθεια για το ΚΚΕ, αλλά πίστευε ότι πηγαίνοντας στο ΠΑΣΟΚ, θα εξασφαλίσει την πολυπόθητη αλλαγή ανώδυνα, χωρίς συγκρούσεις. Θα τους την εξασφαλίσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με έξυπνες κινήσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στους Αμερικανούς.

Αυτός λοιπόν ο κόσμος, ο οποίος έχει μια μακρόχρονη πείρα, έχει μια προωθημένη συνείδηση, πιστεύω ότι καταλαβαίνει τώρα πολύ περισσότερα.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Με δεδομένο ότι υπάρχει μια αντιπαλότητα με το Συνασπισμό, θα ευχόσασταν να μην μπει στη Βουλή;

- Θα σας πω το εξής, κ. Τρέμη. Εμείς έχουμε ένα διαφορετικό χώρο πια που κινούμαστε από το Συνασπισμό. Το 1993 ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Υπήρχε ένα μπέρδεμα.

Τους θεωρούσαν κομμουνιστές και τους θεωρούσαν σαν γνήσιους αριστερούς συνεχιστές της ΕΔΑ κτλ. Σήμερα ο Συνασπισμός αντλεί δυνάμεις ή και πρόσθετες δυνάμεις από ένα χώρο ανώτερων εισοδημάτων.

Εάν θέλετε, από τα ανώτερα εισοδήματα των μεσαίων στρωμάτων. Εμείς απευθυνόμαστε σε ένα διαφορετικό χώρο.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Πάντως, κ. Παπαρήγα, επιτρέψτε μου εδώ, εσείς κάνατε μια πολιτική προσέγγιση και βεβαίως είναι δικαίωμά σας να κάνετε οποιαδήποτε πολιτική προσέγγιση, αλλά αυτό το οποίο βλέπουμε από τις δημοσκοπήσεις που γίνονται τελευταία είναι ότι δημιουργούνται τρία διαφορετικά ζεύγη κομμάτων. Δηλαδή ΠΑΣΟΚ - ΔΗΚΚΙ, ΝΔ - Πολιτική Ανοιξη, ΚΚΕ - Συνασπισμός. Δεν υπάρχουν οπαδοί δικοί σας που έχουν πάει στο Συνασπισμό; Αυτούς δεν τους διεκδικείτε; Δεν υπάρχουν οπαδοί του ΚΚΕ που τους διεκδικεί ο Συνασπισμός;

- Κυρία Τρέμη, εγώ μίλησα για τις πηγές αύξησης των δυνάμεων του Συνασπισμού. Το ξεκαθαρίζουμε αυτό. Προσδιόρισα. Για το Συνασπισμό π. χ. εμφανίζουν τα γκάλοπ μια άνοδο. Αυτή η άνοδος του Συνασπισμού δεν επηρεάζει τη θέση του ΚΚΕ.

Ο. ΤΡΕΜΗ: Παίρνει οπαδούς από το ΠΑΣΟΚ που θα μπορούσε θεωρητικά να τους πάρει το ΚΚΕ;

- Σας απαντάω το εξής πράγμα, για να το ολοκληρώσω και πολιτικά. Ολες οι δημοσκοπήσεις και οι έρευνες μετά τις ευρωεκλογές αναφέρουν αυτό που σας λέω εγώ. Το διάβασα. Δεν το έχω ψάξει προσωπικά. Το διάβασα. Οτι το ακροατήριο του Συνασπισμού είναι εντελώς διαφορετικό από του ΚΚΕ.

Και ακριβώς θέλω να ολοκληρώσω το εξής: Οι άνθρωποι αυτοί που αισθάνονται αριστεροί, είναι αριστεροί, δεν έχουν να κερδίσουν ψηφίζοντας το Συνασπισμό. Εκεί θέλω να καταλήξω. Από εκεί και πέρα, η αύξηση του Συνασπισμού μπορεί να προκύψει από χώρους που το ΚΚΕ για την ώρα δεν μπορεί να αντλήσει δυνάμεις.

Αρα δεν έχουμε αυτή την αντιπαλότητα που υπήρχε το 1993. Εμείς όμως ξεκαθαρίζουμε στον κόσμο ότι η ψήφος όχι μόνο στο Συνασπισμό, αλλά και στα άλλα κόμματα δε θα είναι ψήφος ουσιαστικής και αποτελεσματικής αντίστασης στο δικομματισμό, αφού μετεκλογικά αφήνουν το παράθυρο ανοιχτό να συνεργαστούν.

Το Συνασπισμό εξάλλου τον γνωρίσαμε και στη Βουλή μέχρι το 1993. Δεν ψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ; Την Πολιτική Ανοιξη δεν την γνωρίσαμε στο διάστημα αυτό; Δε μιλάμε για άγνωστα κόμματα στο κάτω κάτω.

Ο κ. Τσοβόλας,ας τον πει κανένας λίγο άγνωστος, αλλά γνωστός ως στέλεχος μιας κυβέρνησης που είχε σταθεροποιητικά προγράμματα και προγράμματα λιτότητας.

Ξαναλέω, η αντιπαλότητα, όσον αφορά το κυνήγι της ψήφου με το Συνασπισμό δεν είναι ίδια με το 1993. Πολιτική όμως διαμάχη υπάρχει και δεν την κρύβουμε, αλλά να τη βάλουμε στη σωστή βάση, γιατί ξέρετε τι λέει...