Απουσιάζει πλήρως από τη χώρα μας οποιαδήποτε πολιτική διαχείρισης των υδατικών πόρων και από το γεγονός αυτό πηγάζουν όλα τα προβλήματα ύδρευσης και άρδευσης που αντιμετωπίζουμε στην Ελλάδα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, τα υπουργεία ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιο θα έχει το πάνω χέρι σε κάθε περίπτωση αξιοποίησης των υδατικών πόρων, προκαλώντας συχνά οξύτατα προβλήματα.

Τη σκοτεινή αυτή εικόνα παρουσίασαν χτες ο πρόεδρος του ΤΕΕ Κ. Λιάσκας και ο πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Κεντρικής Ελλάδας του ΤΕΕ Κ. Μέγας, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή το Διεθνές Συνέδριο για τη Διαχείριση των Υδατικών Πόρων, που αρχίζει αύριο στη Λάρισα και θα ολοκληρωθεί το Σάββατο με την παρουσίαση 95 επιστημονικών εισηγήσεων.

Ο πρόεδρος του ΤΕΕ κατάγγειλε ότι το Επιμελητήριο έχει υποβάλει από το 1993 συγκεκριμένο πρόγραμμα διαχείρισης των υδατικών πόρων της χώρας, αλλά ενώ αυτό εντάχτηκε στο δεύτερο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, δεν έγινε καμιά ενέργεια προώθησής του, θέτοντας το ερώτημα: Ποιος υπονομεύει αυτό το πρόγραμμα; Ακόμη και ο νόμος 1739/87, που αναφέρεται στη διαχείριση των υδατικών πόρων της χώρας - συνέχισε - δεν έχει ενεργοποιηθεί, αφού ούτε οι υπουργικές αποφάσεις, ούτε τα Προεδρικά Διατάγματα που προβλέπονται από αυτό δεν έχουν εκδοθεί, αν και συμπληρώνεται μια δεκαετία από τη νομοθέτησή του.

Οι εκπρόσωποι του ΤΕΕ ζήτησαν να σταματήσουν οι αντιθέσεις μεταξύ των υπουργείων, ενώ ο γενικός γραμματέας του Τμήματος της Θεσσαλίας Τ. Μπαρμπούτης αποκάλυψε ότι κατά την προετοιμασία του Συνεδρίου προέκυψε πως το υπουργείο Ανάπτυξης δε γνώριζε καν ότι διαθέτει Διεύθυνση Υδατικών Πόρων!

Μεταξύ άλλων, επίσης, τονίστηκε ότι για τη χώρα μας το πρόβλημα έχει και διεθνείς διαστάσεις, αναφέροντας χαρακτηριστικά την περίπτωση του Αξιού, το 70% της λεκάνης του οποίου βρίσκεται εντός του εδάφους των Σκοπίων και όπου ενώ οι γείτονές μας προγραμματίζουν διάφορα έργα εκμετάλλευσης των νερών του, εμείς δεν τα γνωρίζουμε, ούτε τα υπουργεία μας τα έχουν συζητήσει με τις αντίστοιχες υπηρεσίες των Σκοπίων.

Ο επίκουρος καθηγητής του ΑΠΘ Γ. Μυλόπουλος αναφερόμενος στις διεθνείς διαστάσεις του προβλήματος (είναι γνωστή η άποψη που έχει διατυπωθεί ότι στο μέλλον οι πόλεμοι θα γίνονται για το νερό), υπογράμμισε ότι 22 χώρες στον πλανήτη μας αντιμετωπίζουν σήμερα έντονα προβλήματα λειψυδρίας, 18 άλλες κινδυνεύουν να βρεθούν στην ίδια θέση, ενώ το 2005 υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις κατοίκους της Γης θα ζουν υπό καθεστώς λειψυδρίας.