Η Πρωταπριλιά έχει περάσει και ούτε ο κ. Σημίτης, ούτε φυσικά εμείς έχουμε διάθεση γι' αστεία. Το μόνο εξοργιστικά αστείο και φαιδρό, είναι η ίδια η πραγματικότητα, που πρεσβεύει η "κεντροαριστερά" του κ. Σημίτη και των κάθε λογής ομοϊδεατών του. Μιλάμε για την "κεντροαριστερά", που αντιπροσωπεύει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία των κ.κ. Μπλερ, Ζοσπέν, Πρόντι κλπ., όπου ενώπιόν τους, χτες στη βρετανική πρωτεύουσα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξέθεσε το δικό του "προβληματισμό" για το πώς το σύνηθες παραμύθι των σοσιαλδημοκρατών θα μετατραπεί σε προπαγάνδα - λοβοτομή, με στόχο τα λαϊκά στρώματα, απανταχού της Ευρώπης.

***

Πρώτον, ο πρωθυπουργός καταφέρθηκε εναντίον του "καπιταλισμού - καζίνο" και κυρίως εναντίον του "άγριου καπιταλισμού", αφού, ως γνωστόν, ο ίδιος είναι υπέρ του "καλού", του "υγιούς" καπιταλισμού και κυρίως του καπιταλισμού όπου οι πλουτοκράτες "επενδύουν" και δεν παίζουν στο χρηματιστικό τζόγο...

Αλήθεια, και αφού αφήσουμε προς το παρόν κατά μέρος τη θεωρητική απάτη που συνιστούν τα ανωτέρω, ερωτούμε: Ποιος τα λέει αυτά; Τα λέει εκείνος που προϊσταται μιας κυβέρνησης, η οποία τούτες τις ώρες προχωρά στο ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων. Αλήθεια, υπάρχει πιο άγριος καπιταλισμός από την κατάλυση του 8ωρου και όλων των εργατικών δικαιωμάτων; Τα λέει εκείνος, που, μόνο με μια κίνησή του, την υποτίμηση της δραχμής, προσέφερε 14 τρισ. δραχμές (!) επιπλέον κέρδη στους κερδοσκόπους πλουτοκράτες, που φροντίζουν να διατηρούν το "κομπόδεμά" τους σε συνάλλαγμα και να "επενδύουν" στην γκανιότα της χρηματιστικής ρουλέτας! Τα λέει αυτός του οποίου η κυβέρνηση, την ώρα που ρίχνει το λαό στη φτώχεια και την ανέχεια, αντιτείνει ότι η πολιτική του επικροτείται από τις "αγορές" και το Χρηματιστήριο, και πως αυτό του αρκεί!

Δεύτερον, ο πρωθυπουργός τάχθηκε υπέρ του "Τρίτου Δρόμου" ανάμεσα στο σοσιαλισμό των "καθεστώτων που κατέρρευσαν" - και ο ίδιος το καταχάρηκε, αφού όπου σταθεί εξεγείρεται με Μακαρθικό ..."εκσυγχρονισμό" κατά του "σιδηρού παραπετάσματος" - και στον "άγριο καπιταλισμό"... Μάλιστα, ο Κ. Σημίτης υποστήριξε ότι χρειάζεται μια "νέα Διεθνής", η οποία θα φέρει σε πέρας τους στόχους της σοσιαλδημοκρατίας, την επιβολή του "Τρίτου Δρόμου" δηλαδή, και αυτή η "Διεθνής", που θα οικοδομήσει τον ...τριτοδρομικό, πανανθρώπινο και δημοκρατικό σοσιαλισμό, δεν είναι άλλη από την Ευρωπαϊκή Ενωση!

Αλήθεια, ποιος τα λέει αυτά, για ποια "σοσιαλιστική" (!) ΕΕ μιλά, για ποιον "Τρίτο Δρόμο"; Μιλά αυτός, που, στα πλαίσια της ΕΕ, συνυπογράφει και συναποφασίζει πολιτικές, που έχουν οδηγήσει πάνω από 70 εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες στα βάραθρα της ανεργίας, της πείνας, στον Καιάδα των αστέγων και των μερικώς απασχολήσιμων. Μιλά για μια ΕΕ, που, με τις πολιτικές της "σύγκλισης", έχει ρίξει το 20% των Ελλήνων κάτω από τα επίσημα όρια φτώχειας, που, με τις πολιτικές του Αμστερνταμ, έχει ρίξει την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων στο 68% του μέσου κοινοτικού όρου, που, με τα προγράμματα λιτότητας, έχει οδηγήσει το βιοτικό επίπεδο του 78% των Ελλήνων μισθωτών στα επίπεδα του 1983. Τέτοιος "σοσιαλισμός"! Βαφτίζει "σοσιαλιστική Διεθνή" ένα Διευθυντήριο, που αποφασίζει από το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στις πολυεθνικές μέχρι ότι οι συνταξιούχοι ζουν περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε. Τέτοιος "σοσιαλισμός"! Μιλά για "Τρίτο Δρόμο" ο θιασώτης του "μονόδρομου της ΟΝΕ"! Πράγματι, ο "Τρίτος Δρόμος" του κυρίου Σημίτη και των "κεντροαριστερών" φίλων του είναι ταυτόσημος με το "μονόδρομο" της μείωσης των μισθών (στην "Ολυμπιακή"), με τα ασφαλιστικά τερατουργήματα (τύπου Σπράου), με επιστράτευση χουντικών διατάξεων (κατά πάντων), με προώθηση του μεσαίωνα των "απασχολήσιμων" (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα).

Τρίτον, ο πρωθυπουργός προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Δεν του φτάνει η "Διεθνής" και "σοσιαλιστική" ΕΕ. Θέλει και την επιβολή μιας "ξεχωριστής πολιτικής κυβέρνησης στην Ευρώπη"! Ετσι είπε στην εισήγησή του...

Είναι σαφές ότι ο Κ. Σημίτης θέλει οι πολιτικές του "κεντροαριστερού" Μπλερ, που ιδιωτικοποιεί τα σχολεία και τα πουλά σε ...σούπερ μάρκετ, που κόβει τα κοινωνικά επιδόματα από λαϊκά στρώματα και που προτείνει τη συμπλήρωση της "σοσιαλιστικής Διεθνούς" των Ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών και με το κόμμα του Κλίντον (!), να γίνουν πολιτικές μιας "πανευρωπαϊκής κυβερνήσεως". Θέλει οι πολιτικές του "κεντροαριστερού" Πρόντι, που πνίγει στην Αδριατική εκατοντάδες Αλβανούς μετανάστες, που κατακρεουργεί το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας και που επιβάλλει κεφαλικούς φόρους υπέρ Μάαστριχτ, να γίνουν πολιτικές μιας "πανευρωπαϊκής κυβερνήσεως". Θέλει οι πολιτικές του "κεντροαριστερού" Ζοσπέν, που στέλνει στην ανεργία τους εργάτες της "Ρενό", που τσακίζει στο ξύλο τους ανέργους, να γίνουν πολιτικές μιας "πανευρωπαϊκής κυβερνήσεως"...

***

Θα το πούμε χωρίς περιστροφές: Και μόνο ότι ξεστομίζουν τη λέξη σοσιαλισμό όλοι αυτοί οι πολιτικοί αγύρτες συνιστά πρόκληση, γιατί, πέρα από την πλήρη αντιστροφή της αλήθειας που συνιστά, ρυπαίνουν υψηλές αξίες και ιδανικά. Για μια ακόμα φορά, δικαιώνεται ο Μπρεχτ, που έλεγε ότι "η χρησιμοποίηση ορισμένων λέξεων, όπως ελευθερία, δικαιοσύνη, μόρφωση, εντιμότητα (και σοσιαλισμός προσθέτουμε εμείς), πρέπει να έπεται από τον καθαρισμό της βρωμιάς που κόλλησε επάνω τους η χρησιμοποίησή τους από πολιτικούς ταγούς" τύπου Σημίτη. Πρόκειται για μια "κάθαρση" από τους "κόπρους των ...σοσιαλδημοκρατών", που δε θα τη φέρει κάποιος μυθικός "Ηρακλής", αλλά οι λαοί. Οσο για το δικό μας λαό, δεν έχει παρά να συγκρίνει τα λόγια του κ. Σημίτη, καθώς και των ευυπόληπτων "αριστερών" της "εσωκομματικής του αντιπολίτευσης", με τις πράξεις τους και να αντιτάξει σ' αυτήν τη χοντροκομμένη προπαγάνδα τους ενωτικούς και συντονισμένους αγώνες του.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οσοι έχουν διανύσει σε ολόκληρη την ιστορία του 20ού αιώνα τη διαδρομή του "πεμπτοφαλαγγίτη" ενάντια στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, είναι μοιραίο να φτάνουν στο ανώτατο στάδιο της πολιτικής απατεωνιάς