Για τη διάνοιξη και την κατάργηση οδών και δρόμων από τους ΟΤΑ, απαιτείται η κατάρτιση μελέτης για τη χωροθέτησή τους και η έγκριση περιβαλλοντικών όρων, σύμφωνα με απόφαση του Ε Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας(ΣτΕ).

Με τη σημαντική αυτή απόφαση του δικαστηρίου (4033/1998), μπαίνουν περιορισμοί σε δημάρχους και κοινοτάρχες να κάνουν αυθαίρετες παρεμβάσεις στο περιβάλλον και περιορίζονται απρογραμμάτιστες ενέργειες και τυχόν αυθαιρεσίες που θα μπορούσαν να εκδηλωθούν.

Το πιο βασικό, όμως, είναι ότι σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ η διάνοιξη και η κατάργηση οδών θα πρέπει να υπάγεται στο συνολικό σχεδιασμό των εθνικών ή επαρχιακών οδών.

Ειδικότερα, το Ε Τμήμα του ΣτΕ επισημαίνει:

• Το οδικό δίκτυο δεν αποτελεί τοπική υπόθεση, καθώς σχετίζεται, τόσο με το υπόλοιπο δίκτυο της χώρας, όσο και με την προστασία των γεωσυστημάτων του φυσικού χώρου, τα οποία αποτελούν στοιχεία της εθνικής και φυσικής κληρονομιάς.
• Είναι ανάγκη για τη χάραξη του οδικού δικτύου να υπάρχει ορθολογικός χωροταξικός σχεδιασμός, μέσα στα πλαίσια ενός συνολικού σχεδιασμού ακόμη και για τις εθνικές ή επαρχιακές οδούς που γίνονται από τις δημοτικές και κοινοτικές αρχές.
• Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, σε περίπτωση κατάργησης οδού, πρέπει να διαπνέονται από ολοκληρωμένη προσέγγιση του προβλήματος και να έχουν μακρά πνοή.
• Για διάνοιξη ή διαπλάτυνση υφιστάμενης οδού, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής και τα γεωσυστήματα που μπορούν να επηρεαστούν από τη διάνοιξη και διαπλάτυνση, έτσι ώστε να μη θίγονται ακόμη και οι χρήσεις γης.
• Αποκλείονται οι αποσπασματικές και απρογραμμάτιστες πράξεις διαχείρισης του οδικού δικτύου, όπως η διάνοιξη και η κατάργηση οδών με βάση πρόχειρες εκτιμήσεις, οι οποίες αποκλίνουν από νόμιμα και αντικειμενικά κριτήρια.

Στο ΣτΕ προσέφυγαν κάτοικοι της Κοινότητας Κασσανδρηνού Χαλκιδικής, οι οποίοι ζητούσαν να ακυρωθεί απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου και του νομάρχη Χαλκιδικής.