Οσο το κουβάρι από το ματοκύλισμα των Βαλκανίων ξετυλίγεται, τόσο πιο πομπώδης γίνεται η ευφορία εκείνων που ποντάρουν σε τέτοιου είδους εξελίξεις. Αυτών που ο θάνατος και η καταστροφή ισοδυναμεί με "φιλί ζωής" και "αναζωογόνηση" των δραστηριοτήτων τους. Σε όλα τα επίπεδα και με όλους τους τρόπους. Από αυτή την άποψη, όπως το γεγονός ότι τα ΝΑΤΟικά βομβαρδιστικά που σπέρνουν το θάνατο είναι αλλοεθνή δεν προσφέρει συγχωροχάρτι στην ελληνική κυβέρνηση που διευκολύνει το φονικό τους έργο με υπογραφές και άλλες διευκολύνσεις, έτσι ακριβώς δεν έχουν κανένα απολύτως άλλοθι και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου που καραδοκούν να θέσουν σε εφαρμογή σχέδια των δικών τους επιχειρήσεων. Αλλωστε, η ουσία δεν είναι και πολύ διαφορετική: Οπως οι κυβερνώντες, επιδιώκοντας καλύτερη "θέση" και "σχέση" στο πλάι των πρωταγωνιστών των ιμπεριαλιστικών αθλιοτήτων, τους προσφέρουν "γην και ύδωρ", έτσι και η ντόπια ολιγαρχία, που εδώ και καιρό κινείται στη λογική του... "δώσε και σε μένα μπάρμπα", εκλιπαρούν τις πολυεθνικές να τους αφήσουν κάποια ψίχουλα από το ξαναμοίρασμα της περιοχής.

Ο ρόλος του γύπα και του αρπαχτικού ποτέ δε δικαιώθηκε στη συνείδηση των λαών, ανεξάρτητα εποχής. Κανείς, ποτέ δε συμβιβάστηκε με την ιδέα της κατασπάραξης του άψυχου σώματος από τα όρνεα, επειδή η μορφή του φυσικού αυτουργού ήταν διαφορετική. Η αντίληψη "ο θάνατός σου, η ζωή μου", ήταν και εξακολουθεί, ευτυχώς να είναι, πλήρως καταδικασμένη στο μυαλό και στην ψυχή των λαών, κόντρα στα πρότυπα που προσπαθεί να καλλιεργήσει η ιδεολογία της άρχουσας τάξης. Ετσι, οι διάφορες επιχειρηματικές μαζώξεις, τα συνέδρια και οι συναντήσεις που γίνονται τις τελευταίες μέρες με αντικείμενο την "ανασυγκρότηση" των Βαλκανίων που καταστρέφονται από τη βάρβαρη επίθεση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, αποτελούν ωμή πρόκληση για ολόκληρο το λαό της χώρας μας. Πρόκληση για το μεγαλειώδες αντιΝΑΤΟικό, αντιιμπεριαλιστικό κίνημα που αναπτύσσεται και που έχει δώσει το δικό του στίγμα, απέναντι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή. Πολύ περισσότερο, που όλα αυτά αποδεικνύουν με ιδιαίτερα επαχθή τρόπο τη λογική της "συναλλαγής" που λειτούργησε ως πυξίδα για τη συμμετοχή και συνδρομή τους στη συνεχιζόμενη αιματοχυσία.

Κέρδη βαμμένα στο αίμα των λαών, ας τα 'χουν κι ας τα χαίρονται, αν και πηγή των κερδών τους είναι πάντα το αίμα των λαών. Είτε μεταφορικά, είτε όπως γίνεται τώρα. Ας μην τους διαφεύγει όμως ένα: "Οφέλη", σαν κι αυτά που προσδοκά η κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας να αποσπάσει από τη με κάθε τρόπο καθυπόταξη των λαών, αργά ή γρήγορα γίνονται όπλο στα χέρια των λαών. Οπλο αντίστασης και αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής που θέλει τα πάντα να υποτάσσονται στα - πολεμικά ή μη - σχέδια επέμβασης, επέκτασης και κυριαρχίας του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς της ζωής. Για να γίνει αποτελεσματικό, χρειάζεται συστηματική δουλιά, συνεχή αγώνα για συσπείρωση, συντονισμό της δράσης, άσβεστη επαγρύπνηση. Ενα όπλο που με κάθε ευκαιρία πρέπει να το προβάλλουμε προς όλους εκείνους που επιβουλεύονται την ειρήνη και ρίχνουν τη χώρα όλο και πιο βαθιά στα φονικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, μαζί με το συνεχιζόμενο κίνημα καταγγελίας και καταδίκης της προσπάθειας διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, είναι οι επερχόμενες ευρωεκλογές και η μαζική ενίσχυση του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ.