ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (του ανταποκριτή μας ΒΗΣ. ΓΚΙΝΙΑ). - Το ΝΑΤΟ χαρακτηρίζοντας τη χτεσινή 50ή ημέρα πολέμου, ως μια "υπέροχη μέρα" βομβαρδισμών, κατέστησε σαφές ότι θα εξουδετερώσει τους σερβικούς "τακτικούς ελιγμούς" σχετικά με τη "δήθεν" σταδιακή αποχώρηση, ότι θα ενισχύσει και επεκτείνει τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, "περικυκλώνοντας" τη γιουγκοσλαβική αεράμυνα με επιθέσεις από βάσεις της Τουρκίας και της Ουγγαρίας, και ότι θα απαιτήσει γενικευμένη εμπλοκή όλων των παγκόσμιων "μεγάλων δυνάμεων" κατά του Βελιγραδίου, με ενεργητικότερη συμπόρευση της Ρωσίας και κάμψη των κινεζικών επιφυλάξεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Με τη συμπλήρωση 50 ημερών πολέμου, ομόφωνα το ΝΑΤΟ, μαζί και η Ελλάδα, διαμοίρασαν χτες στην έδρα των Βρυξελλών ένα κατάπτυστο τετρασέλιδο κείμενο προπαγάνδας, όπου ο Μιλόσεβιτς χαρακτηρίζεται "κατά συρροή εθνικοκαθαρσίας", από τον "Αύγουστο του 1991", που "κατέστρεψε ενάμισι εκατομμύριο πληθυσμό", που "ερήμωσε" την "κομμουνιστική οικονομία" της χώρας του με "τρεις πολέμους από το 1991", που δεν έχει κανένα σύμμαχο παρά μόνο "τον Σαντάμ και τον Καντάφι". Ο "ψεύτης" Μιλόσεβιτς που "καθάριζε κόσμο ενόσω διαρκούσαν οι διαπραγματεύσεις του Ραμπουγέ" δεν έχει παρά μόνο μια επιλογή: να αποδεχτεί τις "ΝΑΤΟικές πέντε" απαιτήσεις συνθηκολόγησης.

Ταυτόχρονα ανακοινώνεται η ενίσχυση της ΝΑΤΟικής πολεμικής μηχανής με νέες συμμετοχές: 63 αεροπλάνα από τρεις τουρκικές βάσεις θα αρχίσουν να βομβαρδίζουν τις επόμενες μέρες τη Γιουγκοσλαβία, ενώ ανάλογη δράση θα αναλάβουν και τα ουγγρικά αεροπλάνα.

Η αποπομπή του Πριμακόφ δεν ανησυχεί επίσημα το ΝΑΤΟ, αρκεί να υπάρχει "σταθερότητα" και δημοκρατία στη Ρωσία, δηλαδή αρκεί να μη θιχθεί ο Γιέλτσιν και το "φιλοδυτικό" καθεστώς. Οσον αφορά την ένταση με την Κίνα, εκεί έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) να "καθαρίσει", απειλώντας και με αποκλεισμό της Κίνας από την Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου (ΠΟΕ).

Στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, την ερχόμενη Δευτέρα στις Βρυξέλλες, αναμένεται να συζητηθεί το "σχέδιο ανασυγκρότησης των Βαλκανίων" μετά τον πόλεμο, με συμμετοχή των ΗΠΑ, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ), της ΕΕ (Κομισιόν και "ευρωπαϊκές χώρες"), της Τουρκίας,της Ρωσίας και της Ιαπωνίας, όλων των βαλκανικών χωρών, αλλά με αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Τη Δευτέρα αναμένεται στις Βρυξέλλες ο Ρώσος ΥΠΕΞ Ιγκόρ Ιβανόφ, στα πλαίσια του "Συμβουλίου Συνεργασίας" με τη Ρωσία και ενδεχομένως ο Ιμπραϊμ Ρουγκόβα, αλλά και ο Μαυροβούνιος πρωθυπουργός Ντζουγκάνοβιτς. Η ΕΕ ακολουθεί από καιρό προκλητική αποσχιστική "ευνοϊκή" πολιτική υπέρ του Μαυροβουνίου, παρ' όλο που τυπικά είναι μέρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (ΟΔΓ) μαζί με τη Σερβία. Από την πλευρά του, το ΝΑΤΟ κάνει πάντα λόγο για "εθνοκάθαρση του Μιλόσεβιτς" και του "καθεστώτος του Βελιγραδίου", αποφεύγοντας επιμελώς να αναφερθεί στο Μαυροβούνιο.

Μετά από 50 μέρες πολέμου, στο ΝΑΤΟ έχουν "ξεχάσει" την αρχική προπαγανδιστική αφορμή πολέμου, το Κόσσοβο, και ουρλιάζουν όλοι μόνο κατά του πραγματικού "εχθρού", δηλαδή της Σερβίας. Το ΝΑΤΟ εκλαμβάνει ως "τακτική αναδίπλωση" την ανακοίνωση περί "δήθεν" σταδιακής αποχώρησης των σερβικών δυνάμεων από το Κόσσοβο, η οποία αποβλέπει, αφ' ενός, στην πολιτική εκμετάλλευση από το Βελιγράδι της ΝΑΤΟικής δυσπραγίας και στην ενίσχυση των φυγόκεντρων διαδικασιών στο "δυτικό μέτωπο" και, αφ' ετέρου, στη στρατιωτική ανάγκη αντικατάστασης των "ταλαιπωρημένων" σερβικών δυνάμεων στο Κόσσοβο, με καινούριο δυναμικό σε άνδρες και εξοπλισμό. Σύμφωνα με το ΝΑΤΟικό εκπρόσωπο, ο Μιλόσεβιτς ενισχύει τις "αστυνομικές δυνάμεις καταστολής" για να "ξεκουράσει" το υπόλοιπο στράτευμα. Απορρίπτεται, βέβαια, και κάθε σκέψη για "διαδρόμους χωρίς βόμβες", που θα επέτρεπαν μια ενδεχόμενη πραγματική αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων από την περιοχή.

Αντίθετα, τα τελευταία δύο μερόνυχτα ήταν εφιαλτικά για τη Γιουγκοσλαβία, και η χτεσινή μια "υπέροχη μέρα" για το ΝΑΤΟ, όπως δήλωσαν χαρακτηριστικά, τόσο ο ΝΑΤΟικός εκπρόσωπος όσο και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Χ. Σολάνα. Ο καθημερινός "ενημερωτικός" χάρτης βομβαρδισμών που μοιράστηκε χτες στην έδρα του ΝΑΤΟ, παρουσίαζε ανάγλυφα την έξαρση της ΝΑΤΟικής επέμβασης, με πολυποίκιλες επιθέσεις στο σύνολο της γιουγκοσλαβικής επικράτειας.

Ταυτόχρονα, ανακοινώθηκε ότι μετά τη ΝΑΤΟική χρήση του εναέριου χώρου της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, το ΝΑΤΟ απαίτησε και έγινε αποδεικτό να "περικυκλωθεί" η γιουγκοσλαβική αεράμυνα με επιθέσεις που θα ξεκινούν από το έδαφος της Τουρκίας, και της Ουγγαρίας, η οποία αποτελεί, εξάλλου, και νέο κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ από τις αρχές του χρόνου. Συγκεκριμένα, η Τουρκία επεμβαίνει πλέον δυναμικά στον πόλεμο ως χώρα, με αεροπορικές επιδρομές κατά της Γιουγκοσλαβίας που θα ξεκινούν από τις τουρκικές βάσεις του Μπαλικτσίρ (36 αεροπλάνα F-15), του Μπαντιρμά (18 αεροπλάνα F-16) και του Ζορλό (9 τάνκερ ανεφοδιασμού). Η ενίσχυση της εμπλοκής στον πόλεμο όλων των βαλκανικών χωρών και της Τουρκίας αποτελεί σημαντική πολεμική ενέργεια μετατροπής της "κρίσης" στο Κόσσοβο σε "περιφερειακή κρίση", και θα έχει παρενέργειες και μετά τη λήξη των εχθροπραξιών. Στα πλαίσια αυτά και τα ελληνο - τουρκικά γίνονται ολοένα και περισσότερο "μέρος του προβλήματος".

Η αποπομπή Πριμακόφ από την κυβέρνηση της Μόσχας, αποτελεί σημείο καμπής της ρωσικής παρέμβασης στο ΝΑΤΟικό πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας, και οι χτεσινές αντιδράσεις των Βρυξελλών ήταν επίτηδες χλιαρές και γενικόλογες. Το ΝΑΤΟ βιάστηκε να δηλώσει ότι η "δημοκρατική" Ρωσία του Γιέλτσιν δεν πρόκειται να οπισθοχωρήσει στη στρατηγική συμπόρευση με τη "Δύση" και θα εξακολουθήσει να στοιχίζεται πίσω από τις τακτικές ανάγκες του ΝΑΤΟικού πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας. Κανείς δε συνέδεσε βέβαια την αποπομπή Πριμακόφ, με ενδεχόμενη ενίσχυση του ρωσοκινεζικού "άξονα", τουλάχιστον σε επίπεδο ΟΗΕ, που θα βάραινε περισσότερο τις προσπάθειες των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ για "νομιμοποίηση" της "τελικής φάσης" του πολέμου με εντολή του ΟΗΕ, κάτι που αποτελεί διακηρυγμένο στόχο από την Ουάσιγκτον και προωθήθηκε ενεργά με την απόφαση του "G-7" συν Ρωσίας στη Βόννη.

Ούτε, αναγνωρίζει κανείς στο ΝΑΤΟ, ότι ο βομβαρδισμός της κινέζικης πρεσβείας στο Βελιγράδι εμπλέκει έντεχνα την Κίνα ως μέρος του ΝΑΤΟικού πολέμου και όχι ως απόμακρο εξωτερικό "παρατηρητή" που ενδεχομένως θα επωφεληθεί πολιτικά χωρίς το κόστος επέμβασης. Ακόμη πιο αόριστες ήταν οι αντιδράσεις της ΕΕ, η οποία πιστεύει στο "ρωσικό παράγοντα" και για τις ΝΑΤΟικές δράσεις και για την πολιτική στο "G-8" και τον ΟΗΕ. Η Κομισιόν δήλωσε χτες ότι "ενημερώθηκε" για την αποπομπή Πριμακόφ και ελπίζει ότι "δε θα πληγεί η πολιτική και οικονομική σταθερότητα" στη Ρωσία. Κάνοντας λόγο για "θετική συμβολή" του πρώην Ρώσου πρωθυπουργού. Αντίθετα, η ΕΕ συνεργεί στις πιέσεις κατά της Κίνας. Ο αρμόδιος επίτροπος Λ. Μπρίταν, δήλωσε στο Τόκιο, σε πολυμερή συνάντηση, ότι στην ένταξη της Κίνας στον ΠΟΕ "δεν υπάρχει πρόοδος" και ότι "η ΕΕ θα είναι ευνοϊκή στο αίτημα της Κίνας, αν το Πεκίνο επιβεβαιώσει τις υποσχέσεις προς τις ΗΠΑ του περασμένου Απρίλη".

Αν συνυπολογιστούν και οι κινήσεις του Ισραήλ στη Μ. Ανατολή, γίνεται φανερό ότι ο ΝΑΤΟικός πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας έχει ξεφύγει από τα στενά "περιφερειακά" πλαίσια και εγκαλεί με απαιτήσεις ισχύος το σύνολο των παγκόσμιων "μεγάλων δυνάμεων".