Ενας... ελληνικός γάμος από τη μια πλευρά και μια... τουρκική "κρουαζιέρα" με καϊκια κοντά στα Ιμια από την άλλη, ήταν αρκετά για να ταράξουν τα υπό καθεστώς ΝΑΤΟικής "ηρεμίας" τελούντα νερά του Αιγαίου. Και αυτό, γιατί η πολιτική των συνεχών υποχωρήσεων, της πλήρους και ενεργούς ενσωμάτωσης στο "νέο" ΝΑΤΟικό άρμα, του "ευχαριστώ" στους Αμερικανούς, όχι μόνο δεν εδραίωσε μια κατάσταση ασφάλειας, όπως ισχυρίζονται ότι επιδιώκουν στην περιοχή του Αιγαίου, αλλά έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Ετσι φτάσαμε στο σημείο να... απειλείται - έστω και τηλεοπτικά - ελληνοτουρκική σύρραξη, ακόμα και με αφορμή γεγονότα καθημερινής τριβής. Κατάφεραν, λοιπόν, να κάνουν την απειλή του πολέμου, μόνιμο παρονομαστή και σημείο αναφοράς της πολιτικής τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το 1974 και μέχρι την κρίση των Ιμίων, για να υπάρξει μια κρίση χρειαζόταν ανάλογη προετοιμασία, σχετική κλιμάκωση και ένα αξιοπρεπές άλλοθι, όπως έρευνες του βυθού κλπ., τώρα όμως μπορεί να ξεσπάσει και σε μερικές ώρες και για γελοίες αφορμές ή εξαιτίας μιας προβοκάτσιας μαθητευόμενων πρακτόρων.

Το κλίμα αυτό δεν είναι άσχετο από το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο κυοφορούνται τέτοιες εξελίξεις. Η πολιτική της συνεχούς και βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια τη φέρνει όλο και σε πιο μειονεκτική θέση, την κάνει όλο και πιο ευάλωτη, σε πραγματικές ή υποθετικές απειλές σε βάρος της ασφάλειάς της και της εθνικής ανεξαρτησίας, γενικότερα. Η νέα δομή του ΝΑΤΟ, που αποτελεί το σχήμα εφαρμογής του νέου δόγματός του, της παγκόσμιας κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού, δίνει το πλαίσιο για ένα ασταθές περιβάλλον στο Αιγαίο με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα.

Η εφαρμογή της νέας δομής θα σηματοδοτήσει νέες εντάσεις, εκτός του ότι από μόνη της σημαίνει εγκατάλειψη δικαιωμάτων και εκχώρηση μέρους της ελληνικής επικράτειας. Και η νέα δομή στο Αιγαίο ήδη εφαρμόζεται, ήδη έχει προχωρήσει η ουσιαστική διχοτόμησή του και η επιβολή της αμερικανικής επικυριαρχίας. Τις επόμενες μέρες, με την άφιξη των ΝΑΤΟικών μαχητικών σε αεροδρόμια της Δυτικής Τουρκίας, απ' όπου θα εξορμούν κατά της Γιουγκοσλαβίας αναμένονται σοβαρές εξελίξεις. Θα σημάνει την ντεφάκτο εφαρμογή και λειτουργία της νέας δομής του ΝΑΤΟ με την κατάργηση της περιοχής ευθύνης του FIR Αθηνών, καθώς το Ανατολικό Αιγαίο, συμπεριλαμβανομένου και του εναέριου χώρου των ελληνικών νησιών, θα αποτελέσει χώρο διέλευσης του ΝΑΤΟικών μαχητικών, που θα απογειώνονται από την Τουρκία και η αρμοδιότητα από το ΝΑΤΟικό στρατηγείο της Νάπολης θα δοθεί στην Τουρκία.

Η κυβέρνηση απέναντι σε αυτή την κατάσταση, διά στόματος Κ. Σημίτη, διακηρύσσει ότι η "εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να ασκείται από ιδιώτες" και παράλληλα διαβεβαιώνει ότι θα είμαστε συνεπείς στις υποχρεώσεις μας προς τη "Συμμαχία". Και δεν εννοεί φυσικά τους ποικιλώνυμους "υπερπατριώτες". Αυτό που τον ενοχλεί πραγματικά, αυτό που ενοχλεί τους "συμμάχους" είναι ο ρόλος του λαϊκού παράγοντα, η παρέμβαση της δύναμης του λαϊκού κινήματος που έχει ξεσηκωθεί κατά του ΝΑΤΟ. Τους ενοχλεί το πραγματικό αντίπαλο δέος απέναντι στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Δεν είναι οι κάποιοι "ιδιώτες", είναι ο ίδιος ο λαός αυτόν τον οποίο θέλουν να εγκλωβίσουν στις δικές τους επιλογές, εγκλωβίζοντάς τον σε φανταστικά αδιέξοδα. Ομως αποδεικνύεται άγονη η προσπάθειά τους.