Οσο για το υπονοούμενο, για τη στάση του κράτους απέναντι στους "τραμπούκους" ομοϊδεάτες, το καταλάβαμε και αυτό. Για τους οπαδούς της ΝΑΤΟικής "δημοκρατίας" η δράση των πατριωτών στις σημερινές συνθήκες είναι από ανεξήγητη έως και προκλητική. Και άμεσα ή έμμεσα ζητούν διάφορα μέτρα περιορισμού της πολιτικής τους δραστηριότητας.

Αλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά. Η ιδεολογία και η πολιτική της υποταγής και του ραγιαδισμού στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ βάδιζε πάντα και βαδίζει χέρι χέρι με τον αυταρχισμό και τα αντιδημοκρατικά μέτρα. Οπως και κάθε, σκληρή αντιλαϊκή πολιτική. Κάθε πολιτική, που θέλει να στριμώξει τα συμφέροντα του λαού και της χώρας στα στενά και ασφυκτικά πλαίσια των συμφερόντων της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας.

Μίζεροι και ανιστόρητοι, τίποτα δε διδάχθηκαν από τη δράση του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος της Ελλάδας και προβάλλουν και πάλι τη ρομφαία της πυγμής και της καταστολής.