Καυχιέται, όμως και για κάτι άλλο ο Κ. Σημίτης -και, μάλιστα, χωρίς να κοκκινίζει- στις προεκλογικές ομιλίες του. Πρόκειται, για το "σχέδιο σταθεροποίησης και ανάπτυξης για τα Βαλκάνια", που "πρώτη" η κυβέρνησή του κατέθεσε, όπως λέει. Φυσικά δεν πρόκειται για "ελληνικό" σχέδιο, αλλά για το γνωστό γερμανικό, το οποίο, όπως πρόσφατα αποκαλύφθηκε, σχεδιάζει τη μετατροπή όλων των βαλκανικών χωρών σε προτεκτοράτα της σύγχρονης αυτοκρατορίας του εγκλήματος. Και έρχεται ο Κ. Σημίτης αφενός να διεκδικήσει την πατρότητα αυτού του ιμπεριαλιστικού σχεδίου, αλλά και να το παρουσιάσει ως σχέδιο σωτηρίας των βαλκανικών λαών.

Από αυτήν την κυβέρνηση ο ελληνικός λαός πρέπει να περιμένει τα χειρότερα, ακριβώς γιατί θέλει να εμφανιστεί ως ΝΑΤΟικότερος των ΝΑΤΟικών δολοφόνων. Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Πρέπει, λοιπόν, να απαλλαγεί μια ώρα γρηγορότερα από αυτή την κυβέρνηση και πολιτική, για να μη βρεθεί μπροστά σε περιπέτειες, συμφορές και καταστροφές. Και δυστυχώς δεν πρόκειται καθόλου για "υπερβολές" των κομμουνιστών.