Βέβαια, δεν έχουμε την αυταπάτη, ότι στα σημερινά κοινωνικο- οικονομικά πλαίσια η ενδεχόμενη συνταγματική κατοχύρωση του ασυμβίβαστου θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ολόπλευρη και ουσιαστική δημοκρατική ενημέρωση ή θα εξοβέλιζε το φαινόμενο της «διαπλοκής». Από τη στιγμή, που οι κυρίαρχες αντιλήψεις και πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς και των νόμων της» μετατρέπουν το στοιχειώδες δικαίωμα της ενημέρωσης σε εμπόρευμα, «βλέπουν» τον πολίτη ως καταναλωτή και έχουν ως πρώτιστο στόχο τα κέρδη και τη μεγιστοποίησή τους, τα παραπάνω είναι αδύνατο να υλοποιηθούν, χωρίς γενικότερες ουσιαστικές και ριζικές αλλαγές. Μπορούν, όμως, και πρέπει να μπουν οι περισσότερο δυνατοί περιορισμοί. Μπορεί και πρέπει να μπει ένα φρένο στη σημερινή κατηφόρα της μετατροπής των ΜΜΕ σε μέσα μαζικής αποχαύνωσης, αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης. Προφανώς, όμως, ούτε καν αυτό δε θέλει η κυβέρνηση. Βλέπετε, γνωρίζει και αυτή πολύ καλά τη μεγάλη σημασία της ενημέρωσης. Γνωρίζει πολύ καλά τη μεγάλη αξία του κανόνα, ότι μόνον ο ενημερωμένος πολίτης μπορεί να ασκήσει ουσιαστικά και υπεύθυνα τις λειτουργίες του. Και κάνει ό,τι περνά από το χέρι της, ώστε να υπάρχουν όσο γίνεται λιγότερο ενημερωμένοι εργαζόμενοι και πολίτες.