«Κεντρική επιδίωξη της εθνικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ είναι η ισχυρή οικονομία, η κοινωνία της συνοχής, της συμμετοχής, της αλληλεγγύης. Η Ισχυρή Κοινωνία. Σήμερα η φωνή της ελληνικής κοινωνίας έχει δύναμη στη διεθνή κοινότητα γιατί πετύχαμε την ισχυροποίηση της ελληνική οικονομίας και την ένταξη της Ελλάδας στην ομάδα του ΕΥΡΩ. Γιατί διασφαλίζουμε συνεχώς τη συνοχή της ελληνική κοινωνίας».

Τα μαθητούδια της ΣΤ' τάξης, δεν είχαν ακούσει την ομιλία του πρωθυπουργού, αλλά ούτε γνωρίζουν επακριβώς τη σημασία των λέξεων «ισχυρή οικονομία», «κοινωνία της συνοχής, της συμμετοχής και της αλληλεγγύης», ούτε βέβαια έχουν επίγνωση της... σπουδαιότητας της «ένταξης της χώρας στην ομάδα του ΕΥΡΩ»... Με την παιδική τους αθωότητα, τις εμπειρίες, τις εικόνες από τη γειτονιά τους στον Πειραιά, έδωσαν τις δικές τους απαντήσεις, οι οποίες αναρτήθηκαν και σε ταμπλό που βρέθηκε στην πλατεία Λαού στο Κερατσίνι, κατά τη διάρκεια τριήμερων εκδηλώσεων που διοργάνωσε η αντιπολεμική επιτροπή της περιοχής.

Είναι, «η κ. Μαρία, της γειτονιάς που ζει ανάμεσά τους χωρίς σύνταξη». Για τη μικρή μαθήτρια από την Αλβανία, είναι «ο Μάικ που έγινε κλέφτης στο σούπερ μάρκετ, γιατί πήρε μια σοκολάτα να φάει»...

Πείνα, γι' αυτούς τους μικρούς μαθητές είναι: «Η συμμαθήτριά μου να ψάχνει στους κάδους της αυλής, μετά το σχόλασμα για ένα σάντουιτς»... Πείνα και φτώχεια, είναι «το παγκάκι της γειτονίας που αποτελεί το σπίτι και το κρεβάτι ενός αστέγου»!

Φτώχεια και πείνα, «είναι ο καταυλισμός των Τσιγγάνων που υπάρχει πίσω από το Κρατικό της Νίκαιας και τα παιδιά που ζουν εκεί ζητιανεύουν στα φανάρια». Φτώχεια, είναι «το ζευγάρι τα παπούτσια, που πήγε δώρο ο πατέρας του Γ...», το Πάσχα στο παιδί του από τον κάδο των σκουπιδιών! «Οταν ακούω πείνα, το μυαλό μου πάει, στα παιδιά της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής», απάντησε ένας απ' αυτούς...