Πέμπτη 3 Φλεβάρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 14
Στην Ευρώπη του Μάαστριχτ
Ο φασισμός, η ΕΕ, η Αυστρία και εμείς

Ηπαραδοξολογία επαναλαμβάνεται με σταθερή συχνότητα, αλλά κάθε φορά με μια νέα αφορμή.

Πριν λίγα χρόνια ήταν η ανεργία και η φτώχεια, την οποία ορισμένοι θεωρούσαν ότι μπορεί και έπρεπε να αντιμετωπίσει η ΕΕ. Μάλιστα, στην προσπάθεια να ενισχύσουν τις αυταπάτες για το ρόλο της ΕΕ, επιδιώκοντας να την παρουσιάσουν σαν οργανισμό που διαπνέεται από τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, την καλούσαν να δώσει λύση στο πρόβλημα του «κοινωνικού αποκλεισμού».

Η ζωή απέδειξε ότι δεν μπορεί να ζητάς από το λύκο να φυλάξει τα πρόβατα. Τα 50 εκατομμύρια των ανέργων και τα 70 εκατομμύρια των φτωχών που συνωστίζονται στον ευρωενωσιακό παράδεισο, αποτελούν την τραγική απόδειξη του απάνθρωπου κοινωνικού και πολιτικού εποικοδομήματος το οποίο έχουν ορθώσει οι πολυεθνικές της Ευρώπης στη Γηραιά Ηπειρο.

***

Λίγο αργότερα η ΕΕ επιδιώχτηκε να εμφανιστεί σαν ο «προστάτης» των δικαιωμάτων των λαών έναντι του υπερατλαντικού «μεγάλου αδελφού». Φτάσαμε σε κωμικές καταστάσεις, όταν οι ηγέτες της ΕΕ - παίζοντας το ρόλο τους στο πλαίσιο του ανταγωνισμού μεταξύ των διάφορων ιμπεριαλιστικών κέντρων - επιχείρησαν κατά τη μεταψυχροπολεμική περίοδο να εμφανίσουν την ΕΕ σαν το «αντίπαλο δέος» απέναντι στις ΗΠΑ!

Και εδώ η ζωή υπήρξε αμείλικτη. Τους ιμπεριαλιστές τους χωρίζουν πολλά, αλλά είναι πολύ περισσότερα εκείνα που τους ενώνουν. Η Γιουγκοσλαβία και οι μαζικές δολοφονίες ενός ολόκληρου λαού, που σχεδιάστηκαν και εκτελέστηκαν από κοινού από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, έβαλαν οριστικά τέλος και στη νέα προπαγανδιστική σταυροφορία. Η ΕΕ αποδείχτηκε τόσο ειρηνική και δημοκρατική, όσο και ο Αμερικανός ιμπεριαλιστικός της εταίρος.

***

Τώρα βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας επιχείρησης που επιδιώκει τον - εξ αντανακλάσεως - εξωραϊσμό της ΕΕ. Η είσοδος στην κυβέρνηση μιας χώρας της ΕΕ, της Αυστρίας, του φασιστικού κόμματος, επιτρέπει στην ΕΕ, σε γνωστούς και μη εξαιρετέους ηγέτες της και - φυσικά - σε πλήθος εγχώριων θιασωτών του ευρωενωσιακού μέλλοντος, να υποκρίνονται, να προσποιούνται ότι η ΕΕ θέλει και ότι μπορεί να θέσει φραγμούς στο ρατσισμό, στο φασισμό, στον εθνικισμό.

Κατ' αρχάς πρέπει να πούμε ότι οι μέχρι τώρα αντιδράσεις της ΕΕ για τις εξελίξεις στην Αυστρία, καθώς και οι τοποθετήσεις των εν Ελλάδι θαυμαστών της - που επικαλούνται το «αντιφασιστικό κεκτημένο» της ΕΕ για να εκθειάσουν την «αποφασιστικότητά της» έναντι του φασισμού - είναι αντιδράσεις που προέρχονται από εκείνους που δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει στη ρότα της ήδη ακολουθούμενης πολιτικής! Μα, είναι δυνατόν να υποστηρίζεις ότι το αυγό του φιδιού θα αντιμετωπιστεί χωρίς μια πολιτική διαφορετική από αυτή που γεννά φτώχεια, περιθωριοποίηση, αποκλεισμούς, ανεργία, ανασφάλεια; Α, ναι, τότε μάλλον θεωρείς πως η γέννηση του φασισμού είναι ανεξάρτητη από τα κοινωνικά και πολιτικά δεδομένα που τον εκτρέφουν. Και αν με τη σειρά του ισχύει αυτό το τελευταίο ως προσέγγιση, τότε είναι προφανές πως όσο κι αν διαρρηγνύεις τα ιμάτιά σου κατά του φασισμού, την ίδια ώρα τον προστατεύεις με τον καλύτερο τρόπο.

***

Το δεύτερο που έχει ιδιαίτερη αξία είναι να σταθεί κανείς στα διαδραματισθέντα εδώ και χρόνια στην ΕΕ. Για να δούμε, τελικά, ποιοι είναι αυτοί που εμφανίζονται (ή που κάποιοι θέλουν να τους εμφανίσουν) σαν ανάχωμα στο φασισμό.

Ρωτάμε: Είναι η πολιτική των σοσιαλδημοκρατών και των χριστιανοδημοκρατών της Γερμανίας υπόλογη για την εκτίναξη των ποσοστών της ναζιστικής ρατσιστικής ακροδεξιάς στην πρώην Ανατολική Γερμανία, ποσοστά που μερικές φορές αγγίζουν το 20%;

Ρωτάμε: Αυτοί οι διαπρύσιοι κήρυκες της δημοκρατίας, οι «κεντροαριστεροί» του Ντ' Αλέμα, της «Ελιάς» και του Πρόντι, όταν αναδείκνυαν έναν ακροδεξιό στη θέση του υφυπουργού Αμυνας (!) της κυβέρνησής τους, το έπρατταν για να χτυπήσουν το φασισμό;..

Ρωτάμε: Η πολιτική των σοσιαλδημοκρατών στη Γαλλία (αρχής γενομένης από τον Μιτεράν), αλήθεια, πόσο «αθώα» είναι για την παγίωση της παρουσίας του Λεπέν στο πολιτικό σύστημα της χώρας; Πόσο ασθενή μνήμη έχουν, αλήθεια, όλοι αυτοί που ξεχνούν τις «επιχειρήσεις - σκούπα» της «κεντροαριστερής» κυβέρνησης της Γαλλίας κατά των μεταναστών, που οδήγησαν ακόμα και σε δολοφονίες προσφύγων στη Μασσαλία και αλλού;

Εν πάση περιπτώσει, η ΕΕ για την οποία μιλάμε δεν είναι η ΕΕ της Συνθήκης του Σένγκεν; Δεν είναι ο οργανισμός εκείνος που συμπεριέλαβε στον καταστατικό του χάρτη (τη Συνθήκη του Αμστερνταμ) μια συνθήκη, τη Σένγκεν, η οποία αποτελεί εγχειρίδιο εξόντωσης των μεταναστών και των προσφύγων, συνιστά εγχειρίδιο χαφιεδισμού ηλεκτρονικής και πάσης μορφής, προβάλλει ως εγχειρίδιο ανατροπής της αρχής «ο καθένας είναι αθώος πριν της απόδειξης της ενοχής του» και εισάγει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή την αρχή της ενοχής για όποιον δεν μπορεί να αποδείξει ότι είναι αθώος (!); Με αυτά τα... αντιφασιστικά εχέγγυα να προσέλθει στη μάχη κατά του φασισμού η ΕΕ;...

***

ΗΕΕ, με αφορμή την εξαιρετικά επικίνδυνη εξέλιξη στην Αυστρία, επιχειρεί να σμιλεύσει ένα δημοκρατικό προσωπείο, πίσω από το οποίο θα συνεχίζεται ακάθεκτη εκείνη η πολιτική που καλλιεργεί το φασισμό. Υποδύεται, δηλαδή, το διώκτη του αποτελέσματος της ίδιας της πολιτικής της... Και, φυσικά, ως ένα βαθμό αναγκάζεται να το πράξει τώρα που το αποτέλεσμα αυτό δεν κρύβεται με τίποτα. Μόνο που όσοι στέκονται στο αποτέλεσμα μιας πολιτικής που προκαλεί τερατογενέσεις, αλλά αφήνουν στο απυρόβλητο τα αίτια, εκείνο που πρακτικά κάνουν είναι να σκιαμαχούν με το ένα κεφάλι της Λερναίας Υδρας, την ώρα που ταΐζουν τα υπόλοιπα.

Στο εσωτερικό της χώρας μας, δε, πολιτικά κόμματα και πρόσωπα, στοιχίζονται πίσω από μια προπαγάνδα αθώωσης της ΕΕ, αποκρύπτοντας ότι η τελευταία όχι μόνο ευθύνεται για τα αίτια του προβλήματος, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο έρχεται τώρα να «παρέμβει», αφ' ενός ενισχύει το φασιστικό κόμμα της Αυστρίας και αφ' ετέρου ανοίγει περίεργες ατραπούς για επεμβάσεις άλλου τύπου στο μέλλον. Επεμβάσεις, που ενδεχομένως θα συνάδουν με τη σταθερή προσήλωση κάποιων στην προώθηση της θεωρίας περί «μαύρου» και «κόκκινου» φασισμού!

***

Ταυτόχρονα, οι εγχώριοι θιασώτες της ΕΕ υποκρίνονται και όσον αφορά τα του οίκου τους.

Ακούσαμε προχτές τον πρωθυπουργό να κάνει δηλώσεις για τις εξελίξεις στην Αυστρία. Ομως, αν δεν κάνουμε λάθος, με άδεια της δικής του κυβέρνησης η φασιστική «Χρυσή Αυγή» έκανε παρέλαση στους δρόμους της Αθήνας την Πρωτομαγιά του '98... Με εντολή του ΠΑΣΟΚ οι αστυνομικοί διευθυντές ανασύρουν χουντικά διατάγματα κατά των αγροτών. Με την καθοδήγηση του ίδιου και της κυβέρνησης διώκονται εφημερίδες επειδή δε «συμμορφώνονται» με τον «εκσυγχρονισμό» του. Με ευθύνη της κυβέρνησης χιλιάδες μετανάστες ζουν στη χώρα σε καθεστώς ανασφάλειας, εκμετάλλευσης και ξενοφοβικής αντιμετώπισης. Θυμούνται οι πάντες πως ο ίδιος ήταν που απέδωσε - πέρσι το καλοκαίρι - τη βασική ευθύνη για την έξαρση της εγκληματικότητας στους μετανάστες. Και επίσης θυμούνται όλοι τα καραβάνια του αίσχους με τους Κούρδους πρόσφυγες να περιφέρονται, την εποχή Οτσαλάν, δέσμιοι, ανά τα περίχωρα της Αττικής, έγκλειστοι στις αστυνομικές κλούβες.

Οσο για τον Κ. Καραμανλή και τη ΝΔ, μάθαμε ότι τάσσεται υπέρ της αποπομπής από το Λαϊκό Ευρωπαϊκό Κόμμα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Αυστρίας, που προχωρά σε συγκυβέρνηση με τους φασίστες. Μάλλον ο κ. Καραμανλής θα ξεκίνησε την επίθεση κατά των ακροδεξιών από την Αυστρία και σιγά σιγά θα φτάσει και στους δικούς του, που, με άδεια της ΝΔ, παρευρίσκονται στις γνωστές φασιστικές συναθροίσεις στου Μακρυγιάννη...


Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ