«Φρένο», τουλάχιστον μέχρι να πραγματοποιηθούν οι εκλογές, στη διαδικασία που οδηγεί Ελλάδα και Τουρκία στο τραπέζι του διαλόγου για μείζονος σημασίας ζητήματα, επιδιώκει να βάλει η κυβέρνηση προβάλλοντας «μικρές προσδοκίες» από την επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών που φτάνει σήμερα στην Αθήνα.

Παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών τόνιζαν χτες, ότι δεν είναι η Ελλάδα αυτή που βιάζεται για την αναβάθμιση του ελληνοτουρκικού διαλόγου σε θέματα «υψηλής πολιτικής». Οι ίδιοι παράγοντες, σημείωναν επίσης ότι θέση της ελληνικής κυβέρνησης εξακολουθεί να είναι ότι δεν υπάρχουν άλλες ελληνοτουρκικές διαφορές πέρα από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι η Αγκυρα «κατανοεί» τις προεκλογικές «ανάγκες» της ελληνικής κυβέρνησης και το τελευταίο εξάμηνο, όσο κράτησε ο ελληνοτουρκικός διάλογος για τα θέματα «χαμηλής πολιτικής» φρόντισε να μην υπενθυμίσει θέσεις της οι οποίες αμφισβητούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Ι.Τζεμ, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Γ.Παπανδρέου στην Τουρκία, έσπευσε να περιγράψει την επιθυμία της Αγκυρας για την αναβάθμιση της θεματολογίας του ελληνοτουρκικού διαλόγου, με την πρόταση που διατύπωσε για διμερή ελληνοτουρκική συζήτηση, στην οποία θα έπαιρναν μέρος και στρατιωτικοί, για την εγκατάσταση ΜΟΕ στο Αιγαίο. Με τον τρόπο αυτό, όπως εκτιμήθηκε από την Αθήνα, η Αγκυρα υποδείκνυε το πλαίσιο και τη διαδικασία, στην οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί ο ελληνοτουρκικός διάλογος για τα μείζονα θέματα.

Η ελληνική κυβέρνηση μετά από συσκέψεις και διαβουλεύσεις κατέληξε, όπως έγραψε χτες ο «Ρ» σε μια «αντιπρόταση», την οποία θα κοινοποιήσει το υπουργείο Εξωτερικών στον Ι.Τζεμ. Η ελληνική απάντηση περιλαμβάνει τρία σημεία και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί άρνηση της Αθήνας στην «ποιοτική αναβάθμιση» του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Οπως γράφτηκε και χτες στον «Ρ» η Αθήνα αντιπροτείνει: Πρώτον, τη συνέχιση της συζήτησης για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο Αιγαίο, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και όχι διμερώς. Δεύτερον, την ανάληψη πρωτοβουλίας για την αναβίωση των ελληνοτουρκικών συμφωνιών του 1988 και τρίτον τη διεύρυνση της θεματολογίας του πολιτικού διαλόγου, που ήδη διεξάγεται σε επίπεδο Πολιτικών Διευθυντών των υπουργείων Εξωτερικών των δύο χωρών, με τη συμμετοχή, όταν τα θέματα που συζητούνται το απαιτούν, ειδικών εμπειρογνωμόνων.