Το ηρωικό πάλεμα του ελληνικού λαού στα «μαρμαρένια αλώνια» της λευτεριάς, της ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας στη διάρκεια των κοσμογονικών χρόνων της Εθνικής Αντίστασης, αλλά και την επέτειο της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τα στρατεύματα κατοχής, τίμησαν, προχτές Κυριακή, η ΠΕΑΕΑ, η ΠΕΕΠΠ και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Απογόνων και Φίλων της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Στη μεγάλη εκδήλωση μνήμης και πολιτικού προβληματισμού, που πραγματοποιήθηκε στο συνεδριακό κέντρο «Ι. Βελλίδης» παραβρέθηκε πλήθος κόσμου, αγωνιστές της Αντίστασης και εκπρόσωποι της νέας γενιάς, που γέμισαν ασφυκτικά την τεράστια αίθουσα.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με το θρυλικό «χωνί» να βροντοφωνάζει «Προσοχή, προσοχή! σας μιλάει το ΕΑΜ». Ταυτόχρονα ασπρομάλληδες αγωνιστές και αγωνίστριες της Εθνικής Αντίστασης με τα λάβαρα του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ, εισέρχονται στην αίθουσα και παίρνουν θέση τιμητικής φρουράς στις δύο άκρες της εξέδρας. Ενώ ακούγεται η μουσική και οι στίχοι του γνωστού ελασίτικου τραγουδιού «Με το ντουφέκι μου στον ώμο» και τα ρυθμικά συνθήματα «θάνατος στο φασισμό, λευτεριά στο λαό» και «ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ - ο δρόμος των λαών».

Στο χαιρετισμό του ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ, Ανδρέας Παπαθεοδώρου, γύρισε τη σκέψη όλων 61 χρόνια πίσω, στα μαύρα χρόνια της φασιστικής σκλαβιάς, τότε που το ΚΚΕ, μαζί με άλλα πατριωτικά κόμματα πήραν την απόφαση για την ίδρυση του ΕΑΜ. Το ΕΑΜ, όπως τόνισε ο ομιλητής, ήταν η νέα Φιλική Εταιρία που ξεπετάχτηκε μέσα από τους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν στη χώρα μας. Εκανε ειδική αναφορά στον πρωταγωνιστικό ρόλο του ΚΚΕ στον απελευθερωτικό μας αγώνα και αυστηρή κριτική σε όλους τους απόντες που προσπαθούν σήμερα να αμαυρώσουν την Εθνική Αντίσταση και το έργο της.

Ο εκπρόσωπος του Συλλόγου Απογόνων και Φίλων της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, Νίκος Μαυρίδης, στο χαιρετισμό του τόνισε: «Το ΕΑΜ με εμπνευστή, οργανωτή και κύριο αιμοδότη το ΚΚΕ, κατόρθωσε να ενώσει τον ελληνικό λαό στην πάλη ενάντια στους φασίστες κατακτητές για τη λευτεριά της πατρίδας».

Ο ηθοποιός Θανάσης Παπαδημητρίου διαβάζει τον όρκο του αντάρτη του ΕΛΑΣ και ο λόγος δίνεται στον κύριο ομιλητή Σωτήρη Κωστόπουλο, ιστορικό και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΕΑΕΑ.

Με τη γερμανοφασιστική εισβολή και κατοχή, θα πει ο Σωτήρης Κωστόπουλος, «προβάλλουν στο προσκήνιο δύο αντίθετες μεταξύ τους απόψεις και δύο πολιτικές πρακτικές. Η μια, που ακολούθησαν τα αστικά κόμματα, θεωρεί τη Γερμανία παντοδύναμη και επιλέγει την υποταγή, που συνοδεύεται από νομιμοφροσύνη, αδράνεια μέχρι ανοιχτή συνεργασία. Η άλλη, του ΚΚΕ και των πατριωτικών δυνάμεων, αντλώντας παραδείγματα από τις αγωνιστικές παραδόσεις και την ιστορία, αποφασίζει και καλεί το λαό σε αντίσταση κατά των κατακτητών».

Ο ομιλητής παραθέτει συντριπτικά στοιχεία για τη συνεισφορά του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ για την τεράστια προσφορά τους στον απελευθερωτικό αγώνα, τις φθορές που προξένησαν στον εχθρό, τις θυσίες, τις δεκάδες χιλιάδες θύματα του ΚΚΕ και της ΕΑΜικής Αντίστασης.

Από την άλλη, επισημαίνεται η κατάπτυστη στάση των αστικών κομμάτων και των Αγγλων που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν ο παραμερισμός του ΕΑΜ και ο αφοπλισμός του ΕΛΑΣ. Για του λόγου το αληθές παραθέτει το γράμμα του Α. Ιντεν, υπουργού Εξωτερικών της Μ. Βρετανίας, που γράφει χαρακτηριστικά: «Εχουμε συμφωνήσει με τον Γ. Παπανδρέου να του δώσουμε 7.000 χρυσές λίρες και εις αντάλλαγμα αυτός, ως πρωθυπουργός της Ελλάδος, να καλέσει τα βρετανικά στρατεύματα να συντρίψουν τον ΕΛΑΣ»!

Αναφέρεται στη συνέχεια στο χρονικό της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τμήματα του ΕΛΑΣ, στις 30 Οκτώβρη και προσθέτει:

«Ο τόπος χρειάζεται ένα νέο ΕΑΜ στις νέες συνθήκες. Ενα πλατύ, ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο, που θα οργανώσει την πάλη του λαού, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία».

Η χορωδία της ΠΕΑΕΑ υπό την καθοδήγηση της Δώρας Παπανικολάου παρουσιάζει μέσα σε ατμόσφαιρα γενικού ενθουσιασμού τα αθάνατα τραγούδια της Αντίστασης, ενώ οι ηθοποιοί Βασίλης Σεϊμένης, Νίκος Παναγιωτίδης και Θανάσης Παπαδημητρίου απαγγέλλουν αποσπάσματα από τις «Γειτονιές του Κόσμου» του Γ. Ρίτσου. Και η ορχήστρα της ΚΝΕ με την Ανθή Τατσιούλη στο τραγούδι συγκλονίζουν το κοινό με τραγούδια του αγώνα. Η γιορτή έκλεισε σε ατμόσφαιρα λαϊκού γιορτασμού, με τον κόσμο να χορεύει στους ήχους των λεβέντικων τραγουδιών.