«Τώρα έχουμε μια ιδέα για τις απαγορευμένες αλήθειες της εισβολής του Ιράκ. Ενας άνδρας αγκαλιάζει τη νεογέννητη κόρη του. Το αίμα της τους ποτίζει. Μια γυναίκα ντυμένη στα μαύρα κυνηγά ένα άρμα μάχης. Τα χέρια της διάπλατα ανοιχτά. Και οι επτά της οικογενείας της είναι νεκροί. Ενας Αμερικανός πεζοναύτης σκοτώνει μια γυναίκα, γιατί έτυχε να στέκεται δίπλα σε έναν ένστολο. "Λυπάμαι", λέει, "αλλά η γυναικούλα μπήκε μπροστά μου".

»Το να το καλύπτεις αυτό με ένα πέπλο αξιοπρέπειας δεν είναι εύκολο για τον Τζορτζ Μπους και τον Τόνι Μπλερ. Εκατομμύρια άνθρωποι τώρα γνωρίζουν πολλά. Το έγκλημα είναι τόσο προφανές. Ο Ταμ Ντάλιελ, από τους πατέρες της Βουλής των Κοινοτήτων, βουλευτής των Εργατικών επί 41 χρόνια, λέει ότι ο πρωθυπουργός είναι εγκληματίας πολέμου και θα πρέπει να σταλεί στη Χάγη.

»Το 1946, το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης απέρριψε τα επιχειρήματα των Γερμανών, όσον αφορά την "αναγκαιότητα" των προληπτικών επιθέσεων κατά των γειτόνων τους. "Το να ξεκινάς έναν τέτοιο πόλεμο", λέει η απόφαση του δικαστηρίου, "δεν είναι μόνο διεθνές έγκλημα, είναι το ανώτερο διεθνές έγκλημα, το οποίο διαφέρει από άλλα εγκλήματα πολέμου, διότι εμπεριέχει το συσσωρευμένο κακό". (...)

»Οπως η αμερικανική εισβολή στο Βιετνάμ, που εμποτίστηκε από ρατσισμό, έτσι και η παρούσα κτηνωδία στο Ιράκ εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο. Αν αμφιβάλετε, δείτε τις ειδήσεις στα κανάλια... Φανταστείτε να υπήρχαν ιρακινά άρματα στη Βρετανία και ιρακινά στρατεύματα να πολιορκούν το Μπέρμιγχαμ. Εξωφρενικό; Λοιπόν, δε θα συνέβαινε εδώ. Ομως ο βρετανικός στρατός πράττει το ίδιο στη Βασόρα, μια πόλη μεγαλύτερη από το Μπέρμιγχαμ, βάλλοντας με όλμους και ρίχνοντας βόμβες διασποράς στον πληθυσμό της, το 40% του οποίου είναι παιδιά. Επιπλέον "τα παιδιά μας" αρνούνται το νερό στον πληττόμενο πληθυσμό της Βασόρας και του Ουμ Κασρ, που ήλεγχαν επί μία εβδομάδα.

»Η πλέον απαγορευμένη αλήθεια είναι ότι αυτή η ευαπόδεικτα στρατιωτική βρετανική κυβέρνηση και η αχαλίνωτη υπερδύναμη, την οποία υπηρετεί, είναι οι πραγματικοί εχθροί της ασφάλειάς μας. Στην πληθώρα των δημοσκοπήσεων, η πιο αποκαλυπτική διενεργήθηκε από το αμερικανικό περιοδικό "Time". To ερώτημα ήταν: "Ποια χώρα αποτελεί το μεγαλύτερο κίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη το 2003;". Ζητήθηκε από τους αναγνώστες να επιλέξουν ανάμεσα σε 3: Το Ιράκ, τη Βόρεια Κορέα, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 8% θεώρησε το Ιράκ ως την πλέον επικίνδυνη, η Βόρεια Κορέα επιλέχθηκε από το 9%. Το 83% ψήφισε τις ΗΠΑ, το πλέον φονικό παράρτημα των οποίων, στα μάτια των περισσοτέρων, είναι η Βρετανία».

Το άρθρο είναι του John Pilger και δημοσιεύτηκε στον «Ιντιπέντεντ» και στα «ΝΕΑ» (8/4/2003).