Ετσι, σαν κουρδισμένα μηχανάκια, τρέχουμε καθημερινά, μήπως και αποκτήσουμε τα επάρατα λεπτά, που είτε το θέμε είτε όχι, έχουν διαλύσει στη Δύση την «πολιτισμένη» ακόμη και αυτή την «αγία οικογένεια», που όπως έλεγε ο Μαρξ «στις τρεις οικογένειες η μία αποτελείται από ζευγάρι». Τρέχουμε σαν μηχανάκια όχι μόνο για τις βιοτικές μας ανάγκες, αλλά και για την κατανάλωση, άβουλοι και απαθείς, γιατί υιοθετήσαμε τις πλάνες αντιλήψεις της ατομικής ιδιοτέλειας, που λειτουργούν σαν αντίθεση σ' αυτό που λέγαμε παλιά κοινωνική συνείδηση. Οσο και να αναπτύσσεται οικονομικά και τεχνολογικά μια κοινωνία, δεν είναι δυνατό να αποφύγει τον όλεθρο και την καταστροφή, όταν δε θα αναπτυχθεί παράλληλα και η κοινωνική συνείδηση, που θα λειτουργήσει ως ένας απαραίτητος μηχανισμός κοινωνικής ισορροπίας. Γι' αυτό ασυνείδητα με όλες μας τις δυνάμεις οικοδομούμε έναν κόσμο άγριο και απάνθρωπο, που έχει απορρίψει ακόμα κι εκείνους τους απαραίτητους μηχανισμούς (στοιχειώδεις συντάξεις, μισθούς, παιδεία, υγεία κ.ά.), που έδιναν την ελαστικότητα στο μέχρι τώρα καπιταλισμό και του επέτρεπαν να επιβιώσει, να αναπτύσσεται και να κινείται δημιουργικά. Ετσι, χωρίς συνείδηση κοινωνική και ανθρώπινη, η μόνη που δημιουργεί τα λαϊκά κινήματα (τροφοδοτούνται κύρια από το ΚΚΕ), οικοδομούμε άθελά μας το μέλλον του «εκσυγχρονισμού», αβέβαιο και σκοτεινό, μάλλον θανατηφόρο για τις γενιές που έρχονται και καλούνται να επιβιώσουν ανάμεσα από τις ωμές και δολοφονικές στρατιωτικές επεμβάσεις, το δουλεμπόριο της εργασίας και των εξαθλιωμένων γυναικών της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, τη δίνη της κυκλοφορίας των επικίνδυνων ναρκωτικών, που δε γνωρίζει όρια, νόμους και απαγορεύσεις, εξαιτίας του αχαλίνωτου κέρδους, την ολική καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος, που συνεχώς λεηλατείται από το κέρδος των επιχειρήσεων, οι οποίες προστατεύονται σιωπηλά από τις αστικές κυβερνήσεις και από τον ξεπεσμό των αξιών που βοηθούσαν τους ανθρώπους να ζουν πιο φιλάνθρωπα, ελεύθερα και ειρηνικά (κάποτε κυνηγούσαν τους κομμουνιστές για τις πορείες ειρήνης που σήμερα σταμάτησαν λόγω... πολιτισμού) δίχως το άγχος και τη μοναξιά που φτιάχνει η κυρίαρχη σύγχρονη ιδεολογία που λέγεται ανταγωνισμός.

Για όλα αυτά και σ' αυτές τις συγκυρίες μόνο ένα ισχυρό ΚΚΕ μπορεί να μας απαλλάξει από τη λαίλαπα αυτή του νεοφιλελευθερισμού.