Σχετικά με τη συγκρότηση του Ευρωπαϊκού Αριστερού Κόμματος το Μάη, η Αλ. Παπαρήγα ρωτήθηκε γιατί το ΚΚΕ δε συμμετέχει και υπογράμμισε:

«Εμείς δεν υποτιμούμε τα βήματα, το θέμα είναι αν με τα βήματα πας μπροστά ή πίσω, αυτό έχει σημασία. Κατ' αρχήν, αν δεν κάνω λάθος, είναι κάπου 8,5-9,5 Κόμματα, επομένως δεν αντιπροσωπεύουν ούτε όλα τα Κόμματα, τις ομάδες Αριστεράς που υπάρχουν μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο και αν θέλετε αυτό το βήμα είναι ένα βήμα το οποίο παράγει διάσπαση και διαίρεση και όχι ένωση.

Το κυριότερο όμως γιατί εμείς δε μετράμε μόνο τα πράγματα αριθμητικά: Η Ευρωπαϊκή Ενωση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έδωσε εντολές να διαμορφωθούν ευρωπαϊκά κόμματα σ' αυτή τη λογική: Εξασθενίζουν τα σύνορα, πάει σε δεύτερη μοίρα το εθνικό πεδίο. Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Ενωση καθόρισε ότι τα νέα ευρωπαϊκά κόμματα θα πρέπει να στηρίζουν τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, άντε να κάνουν και πέντε κριτικές παρατηρήσεις και μάλιστα θα δίνουν απολογισμό τα κόμματα στο Κοινοβούλιο, όχι στους λαούς, αν έχουν συμμορφωθεί με τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Εμείς κατ' αρχήν τέτοια κόμματα τα οποία πρέπει προκαθορισμένα να υιοθετήσουν βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να λειτουργεί το καταστατικό τους με βάση αυτό που θέλει η Ευρωπαϊκή Ενωση και όχι αυτό που καθορίζει η ιδεολογία και το πρόγραμμα των κομμάτων, αυτά τα κόμματα τα απορρίπτουμε πριν σχηματιστούν, από χέρι. Και μπορώ να πω και ανεξάρτητα από προθέσεις, εγκλωβίζονται μέσα σε μία λογική η οποία τα δεσμεύει. Διότι όταν εντέλλεσαι να στηρίξεις την Ευρωπαϊκή Ενωση, η διαμαρτυρία που θα κάνεις δε θα έχει αποτελέσματα, θα είναι απλώς μία έκφραση γνώμης.

Τρίτο ζήτημα: Ευρωπαϊκό Κόμμα σημαίνει ενιαία ιδεολογία, ενιαίο πρόγραμμα. Αυτό θα πει κόμμα, δεν είναι συμμαχία. Κόμμα σημαίνει ενιαία ιδεολογία. Απ' όσο γνωρίζουμε, και τα κόμματα αυτά που βρίσκονται σε διαδικασία να φτιάχνουν το Ευρωπαϊκό Κόμμα, το καθένα από αυτά έχει επιλέξει το δικό του λόγο για να φτιαχτεί. Αλλο κόμμα λέει ότι "είμαι πολύ αδύνατο στη χώρα μου, να αισθανθώ ότι είμαι με κάποιους άλλους", άλλο προτάσσει τον Κοινοτικό προϋπολογισμό, ότι θα υπάρχει χρηματοδότηση κτλ. Αν θέλετε, η δημιουργία αυτού του Ευρωπαϊκού Κόμματος, προκάλεσε αντιδράσεις και απόπειρα δημιουργίας άλλων σχημάτων».

«Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ; Πέρα και ανεξάρτητα από τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του Ευρωκοινοβουλίου, που θέλουν να παρέμβουν άμεσα στο πολιτικό σύστημα της κάθε χώρας, υπάρχει αντικειμενική ανάγκη συντονισμού και κοινής δράσης στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο όλων εκείνων των δυνάμεων, που αν δε συμφωνούμε με την Ευρώπη του σοσιαλισμού, στο πώς θα φτάσουμε σε αυτή την Ευρώπη, τουλάχιστον συμφωνούμε σε μία αντιπαράθεση με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ανεξάρτητα από άλλα ζητήματα που μπορεί να μας χωρίζουν.

Κοινή δράση και συντονισμός ναι, πάνω σε επίκαιρα ζητήματα ή και σε γενικότερα. Αυτή η μορφή του συντονισμού και της κοινής δράσης διασφαλίζει τι πράγμα: Εκεί που μπορούμε να βαδίσουμε μαζί, να βαδίσουμε, αλλά και ο καθένας να διατηρεί την αυτοτέλειά του. Η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κόμματος έτσι όπως καθορίζεται από τα πλάνα και από τα καταστατικά, σημαίνει πλήρη γραφειοκρατικοποίηση του πολιτικού κινήματος.

Στην Ελλάδα είμαστε και παλεύουμε, εμείς τουλάχιστον ως Κόμμα, να ανεβάσουμε τη συμμετοχή των μελών του Κόμματος στην επεξεργασία των αποφάσεων και στην εφαρμογή τους, όσο πιο γρήγορα γίνεται να διακινούνται οι ιδέες μέσα στο Κόμμα. Καταλαβαίνετε λοιπόν ένα Κόμμα το οποίο είναι στις Βρυξέλλες, όπου καταργείται η έννοια του Κόμματος αφού πια ανεξαρτητοποιείται το σχήμα αυτό από τα ίδια τα κόμματα και την κομματική βάση, καταλαβαίνετε ότι είναι ένας μηχανισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης που θα κάνει στην καλύτερη περίπτωση ελεγχόμενη και ανώδυνη αντιπολίτευση.

Εμείς καλούμε τα κόμματα που συμμετέχουν να το ξανασκεφθούν και να διαλέξουν κι ένα δοκιμασμένο δρόμο, με προβλήματα μεν αλλά εν πάση περιπτώσει έχει δοκιμαστεί. Πώς λειτουργεί η ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο; Αυτό είναι το επίπεδο του Κινήματος σήμερα. Το επίπεδο του Κινήματος δεν είναι ούτε για ενιαία κόμματα ούτε για διεθνείς ούτε τέτοια πράγματα. Το επίπεδο του Κινήματος σήμερα είναι για μορφή κοινής δράσης και συντονισμό.

Τέλος, να κάνω ένα σχόλιο: Μερικοί που πρωτοστατούν σ' αυτά, μιλούν αφοριστικά για τη Διεθνή των κομμουνιστών που αποδείχτηκε ότι είχε πάρα πολλά θετικά, είχε και δύσκολες ή αρνητικές πλευρές. Δεν ήθελαν "κέντρα". Τώρα δεν πάνε σε ένα κέντρο ανεξάρτητο από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τουλάχιστον να πούμε ότι είναι πρωθύστερο και ανώριμο βήμα. Τώρα πάνε μέσα σε ένα κέντρο απολύτως ελεγχόμενο από τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Δε θέλω να κάνω γενίκευση στις προθέσεις, αλλά ας το δούμε το πράγμα αντικειμενικά. Αυτό που θεωρείται λοιπόν ένα βήμα εμπρός, είναι δυστυχώς ένα βήμα πίσω».

Τέλος, η Αλ. Παπαρήγα κλήθηκε να σχολιάσει και την εξέλιξη που αφορά στο ΔΗΚΚΙ, σημείωσε όμως πως: «Δε θέλω να σχολιάσω το ζήτημα αυτό. Είναι ένα θέμα σε εξέλιξη. Δε νομίζω ότι είναι δικό μας θέμα να παρέμβουμε σ' αυτήν τη φάση. Κι εμείς πάντα το τηρούμε και το ξέρετε πολύ καλά, δεν παρεμβαίνουμε ποτέ σε εξελίξεις που αφορούν το εσωτερικό άλλων κομμάτων. Εχουμε και πικρή πείρα από αυτό το ζήτημα και νομίζουμε ότι απερίσπαστοι οι ίδιοι θα αποφασίσουν τι θα κάνουν».