Σαφής ήταν η υπουργός Παιδείας, Μαριέττα Γιαννάκου, σε μια προχτεσινή παρέμβασή της στη Βουλή. Οχι μόνο αποδέχτηκε το προβαλλόμενο και καλλιεργούμενο έντονα και πάλι ψευτοδίλημμα «ασφάλεια ή ελευθερία», με πρόσχημα την τρομοκρατία, αλλά και πήρε κατηγορηματικά θέση υπέρ της πρώτης. Τόνισε χαρακτηριστικά: «Η αλήθεια είναι ότι τα ατομικά δικαιώματα δεν μπορούν να υπηρετηθούν μόνο με την άρνησή μας να θεσμοθετήσουμε νόμους για να καταστείλουμε την τρομοκρατία, γιατί δήθεν θα παραβιαστούν - ή όντως θα παραβιαστούν - κάποια δικαιώματα του συνόλου των πολιτών. Προέχει η αντιμετώπιση του ζητήματος».

Κανείς, όμως, δεν αποτόλμησε να απαντήσει σε όσα σχετικά έθεσε προχτές η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Τόσο για τους τρομοκρατικούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις αντιδημοκρατικές - δήθεν αντιτρομοκρατικές - πολιτικές και μέτρα σε διεθνικό και εθνικό επίπεδο, όσο και για τη διαβόητη, πάντα αόρατη και, ταυτόχρονα, πανταχού παρούσα, ανά τον πλανήτη, «Αλ Κάιντα». Και πολύ περισσότερο, για το ολοφάνερο γεγονός πως η επονομαζόμενη διεθνής τρομοκρατία - είτε την ονομάζουν «Αλ Κάιντα», είτε αλλιώς - αποτελεί «βούτυρο στο ψωμί» της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, των επεμβάσεων και των πολέμων, των κάθε λογής κατασταλτικών και αστυνομοκρατικών μέτρων σε βάρος των συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως και της συνεχούς, όλο και μεγαλύτερης θωράκισης της κυριαρχίας και εξουσίας των κεφαλαιοκρατών σε όλα τα επίπεδα.