«Πολεμικό δελτίο» θυμίζει κάθε δημόσια παρέμβαση του προέδρου του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλου, που δε χάνει ευκαιρία να επιτεθεί στο ΚΚΕ, κατά τρόπο που ομολογεί πανικό. Το ίδιο έπραξε και χτες βράδυ, μιλώντας στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του κόμματός του, στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αεροπαγίτου, μια συγκέντρωση άκρως υποτονική.

Βασικός άξονας της ομιλίας του, η υπεράσπιση της ΕΕ και γύρω απ' αυτόν ξεδιπλώθηκε της ευρω-ενσωμάτωσης το ανάγνωσμα... Ο Ν. Κωνσταντόπουλος διακήρυξε πως ο ιστορικός ρόλος της ευρωπαϊκής αριστεράς είναι η προώθηση «της διαφορετικής πολιτικής για το διαφορετικό κόσμο», στον οποίο για να ανταποκριθεί πρέπει να πιάσει το νήμα από εκεί που το άφησαν οι ...κλασικοί του μαρξισμού! Καθήκον αυτής της αριστεράς, δήλωσε, είναι να αγωνιστεί «για να γίνει η Ευρώπη ο ορατός διαφορετικός δρόμος της διαφορετικής δυνατότητας, που έχει ο κόσμος, έναντι της προοπτικής του πιο επιθετικού καπιταλισμού που συμβολίζει η αμερικανική ηγεμονία».

Τα ελάχιστα επικριτικά για την ΕΕ που περιλάμβανε η ομιλία του ελάχιστη αξία έχουν, όχι μόνο γιατί διατυπώνονται προεκλογικά, αλλά κυρίως γιατί έρχονται σε σύγκρουση με τις πολιτική πρακτική του ΣΥΝ. Το Ευρωσύνταγμα, π.χ., ο ΣΥΝ το είχε αρχικά αποδεχτεί, ο ένας ευρωβουλευτής του το υπερψήφισε, ενώ το ΠΑΣΟΚ επέλεξε τον Ν. Κωνσταντόπουλο για αναπληρωτή του Κ. Σημίτη στη Συντακτική Συνέλευση της Ευρώπης. Τα περί «ανυπαρξίας της ΕΕ», που «υποτάσσεται στις ΗΠΑ», διαψεύδονται από την ίδια την πραγματικότητα, οι βόμβες στη Γιουγκοσλαβία ήταν καθόλα υπαρκτές, όπως και οι πληγές που ανοίγει η ΕΕ στο σώμα της Αφρικής, όπως και οι σφοδρές αντιλαϊκές επιλογές που βιώνουν οι λαοί των χωρών - μελών της.

Ο Ν. Κωνσταντόπουλος, στην προσπάθειά του να εξηγήσει την άκρατη φιλοευρωενωσιακή πολιτική του κόμματός του, δε δίστασε να «ασελγήσει» σε βάρος του ιστορικού υλισμού, τον οποίο επικαλέστηκε, για να προσδώσει επιστημονική βαρύτητα στους ισχυρισμούς του περί υπέρβασης του έθνους - κράτους, ευφυολόγημα που υπονομεύει την ανάπτυξη του κινήματος στο εθνικό πεδίο, την αποτελεσματικότητά του, κατά συνέπεια και αυτήν στο διεθνές πεδίο. Συγκεκριμένα, δήλωσε πως όλες οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται στην ΕΕ κι όχι σε κάθε χώρα ξεχωριστά, ως να μην είναι αυτές που απαρτίζουν την ΕΕ και ισχυρίστηκε επιπλέον ότι «η ανάλυση της σημερινής πραγματικότητας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλα τα προβλήματα ξεπερνούν κατά πολύ τα στενά όρια του έθνους - κράτους και αποκτούν ηπειρωτική και παγκόσμια διάσταση», άρα «εάν η Αριστερά θέλει να επιβεβαιώσει το ρόλο της θα πρέπει να οργανώσει την αντιπαράθεση με το κεφάλαιο στο πραγματικό πεδίο που δρα, σήμερα, το κεφάλαιο και όχι εκεί που τίποτα ή πολύ λίγα, πια, παίζονται». Η επίκληση του ιστορικού υλισμού δε βοήθησε τον Ν. Κωνσταντόπουλο να εξηγήσει πώς αντιπαρατίθεται η αριστερά στην οποία αναφέρεται στο μεγάλο κεφάλαιο, αποδεχόμενη το ευρωενωσιακό οικοδόμημά του και τις βασικότερες στρατηγικές του επιλογές, π.χ., Συνθήκη του Μάαστριχτ. Ούτε επίσης τον βοήθησε να πείσει το πώς είναι δυνατόν η ψήφος στο ΚΚΕ να είναι κόντρα στην ιστορική εξέλιξη, όταν το κόμμα του βλέπει την όποια εξέλιξη εντός των ασφυκτικών ορίων της ΕΕ, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά του πως μετά απ' αυτήν το χάος.

Ακολούθως, καταπιάστηκε με τη «δογματική» πολιτική του ΚΚΕ, η οποία διαιωνίζει την υπάρχουσα κατάσταση και γι' αυτό είναι βαθύτατα συντηρητική. Εφτασε, δε, στο σημείο να ισχυριστεί πως όπως ο νεοφιλελευθερισμός βάζει στο στόχαστρο την ευρωπαϊκή αριστερά, το ίδιο πράττει και το ΚΚΕ! Ξέχασε, ωστόσο, πως έμπνευση και επιταγή της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης είναι τα ευρωπαϊκά κόμματα, τα οποία και χρηματοδοτεί και όχι προφανώς επειδή θέλει να τα πολεμήσει.

Η αποδέσμευση από την ΕΕ είχε την τιμητική της. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ κατακεραύνωσε αυτήν την πρόταση, επειδή «δεν μπαίνει στον κόπο να πει κάτι για το μετά», που η πρόταση του ΣΥΝ το περιγράφει ...επακριβώς. Οπως δήλωσε και ο ίδιος: «Σε όσους επίσης λένε ότι δεν υπάρχει άλλη προοπτική, παρά μονάχα η διάλυση της ΕΕ και η αποδέσμευση, ο ΣΥΝ απαντά ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, της διαφορετικής Ευρώπης στο διαφορετικό κόσμο». Αυτή είναι, δήλωσε, αντιφάσκοντας στους όρους, «η νέα ρεαλιστική ουτοπία»!

Καταλήγοντας, ο Ν. Κωνσταντόπουλος κάλεσε και τους λαούς να κάνουν δική τους υπόθεση την ενδυνάμωση της ΕΕ του μεγάλου κεφαλαίου και διαβεβαίωσε τις Βρυξέλλες πως η ευρωπαϊκή αριστερά «έχει πολλά να προσφέρει για την ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής συνείδησης».

Στο μεταξύ, χτες ο Ν. Κωνσταντόπουλος συναντήθηκε με την υπερνομάρχη Αθηνών - Πειραιώς Φώφη Γεννηματά. Επισήμως, λόγος της συνάντησης, δηλώθηκε πως είναι τα εκκρεμούντα μεγάλα ζητήματα, που αφορούν στις περιφέρειες και την περιφερειακή πολιτική, στο Ευρωσύνταγμα και τη θέση των θεσμών αυτοδιοίκησης στην ΕΕ. Η συνάντηση αυτή, ωστόσο, υποδαύλισε τα σενάρια που πυροδότησε πρόσφατο γεύμα του Ν. Κωνσταντόπουλου με τον Α. Τσοχατζόπουλο. Τα γεγονότα αυτά έχουν προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια σε στελέχη του ΣΥΝ, προσκείμενα κυρίως στο «αριστερό ρεύμα», που δηλώνουν πως ο Ν. Κωνσταντόπουλος «χύνει την καρδάρα με το γάλα» λίγες μέρες πριν από τις εκλογές.