Από προχτές, λοιπόν, ο Θωμάς είναι στις "μαύρες" του, πάλι. Απομονωμένος, αμίλητος και κατηφής, κάθεται και συνδέει το "θείο δράμα" με τα πάθη τα δικά του και των άλλων ομοίων του και "περίλυπος άχρι θανάτου" είναι η ψυχή του. Να, στο μυαλό του, έρχονται ολοζώντανες οι εικόνες των προεκλογικών περιόδων και βλέπει ένα τεράστιο πλήθος να παραληρεί κάτω από τα μπαλκόνια, επάνω στα οποία οι "σωτήρες" του τόπου υπόσχονται "παραδείσους". "Ωσαννά, ωσαννά!" φωνάζουν οι εξαπατημένοι από τα ψευδή κηρύγματα ψηφοφόροι και παραδίδουν στους "μεσσίες" την εξουσία και τις τύχες τους.

Μετά την Κυριακή των Βαϊων όμως έρχεται, όπως είναι γνωστόν, η εβδομάδα των παθών και αυτό ακριβώς συμβαίνει και με το λαό, που ανεβάζει στην αρχή κάποιον "σωτήρα". Από την επομένη κιόλας των εκλογών ο "εκλεκτός" πετάει το "φωτοστέφανό" του και αρχίζει να σταυρώνει τον κοσμάκη. Δυσβάσταχτες φορολογίες, "μέτρα" που τσακίζουν κόκαλα και άλλα δεινά μπήγονται σαν καρφιά στο σώμα των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων. Και αυτοί ακριβώς που υμνολογούσαν κάτω από τα μπαλκόνια το "σωτήρα", αρχίζουν τώρα να γογγύζουν. Τα "ωσαννά", δηλαδή, γίνονται "επιτάφιοι θρήνοι" και κοντά στους αφελείς πιστεύσαντες πληρώνουν τη "νύφη" και οι μη πιστεύσαντες, όπως ο φουκαράς ο Θωμάς.

Οπως κάθε χρόνο, ο άτυχος Θωμάς σκέφτεται να προτείνει και φέτος στη γυναίκα του να σουβλίσουν κάνα δυο... μαρουλάκια και να τελειώσει η ιστορία, αλλά ξέρει πως η πρότασή του θα πάει στο βρόντο. Ετσι, αφού θα μουρμουρίζει μέχρι τη Μεγάλη Τετάρτη το "απελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο", θα αναγκαστεί την Πέμπτη το πρωί να κατέβει στην αγορά, για να τον "σφάξουν" σαν αρνί οι χονδρέμποροι. Τέτοια, μάλιστα, νίλα θα πάθει ο φουκαράς, ώστε θα επιστρέψει στο σπίτι του... βελάζοντας. Και ο μικρός γιος του ακούγοντάς τον να "μπεμπερίζει" έξω από την πόρτα, θα μπερδευτεί και θα φωνάξει ενθουσιασμένος: "Μαμά, τρέξε. Ηρθε ο μπαμπάς και μας φέρνει ένα ζωντανό αρνάκι"!

Αλλά, μήπως, τα βάσανά του θα τελειώσουν εδώ; Α, μπα! Ακόμη και την Κυριακή του Πάσχα αγωνία θα έχει ο καημένος ο Θωμάς. Διότι καθώς θα πηγαίνει το αρνί στο φούρνο, πού ξέρεις; Μπορεί να ξεπεταχτούν από καμία γωνία ο... Σημίτης και ο Γιάννος και να του αρπάξουν το ταψί!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ