"Κάποτε το ΠΑΣΟΚ, στις αρχές της δεκαετίας του '80, εισήγαγε στον εγχώριο πολιτικό λόγο την έννοια του μικρομεσαίου, που ήταν ουσιαστικά μια κοινωνική κατηγορία. Τώρα, στις αρχές του 21ου αιώνα, φυσικά πρέπει να αναζητήσουμε μια νέα κατηγορία (...) Από εκεί και πέρα, όμως, χρειάζεται η ίδια η αγορά να καταθέσει τη δική της συνεισφορά. Και η δική της συνεισφορά νομίζω ότι μπορεί πάρα πολύ εύκολα να οργανωθεί και να κατατεθεί μέσα από έναν επιχειρηματία που έχει στόχους, που θέλει να ευδοκιμήσει, που θέλει να προκόψει". (Ευ. Βενιζέλος, υπουργός Ανάπτυξης, 17/5/1999)

• Πρόκειται για μια αποκαλυπτική τοποθέτηση για το πώς αντιμετωπίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τις εκατοντάδες χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους. Εκείνους, που αποτελούν την "κοινωνική κατηγορία", τους οποίους το ΠΑΣΟΚ, πριν από είκοσι χρόνια, βάφτισε "μικρομεσαίους", τους χαρακτήριζε "ραχοκοκαλιά", αλλά έκανε ό,τι μπορούσε για να τους γονατίσει. Σήμερα το "εκσυγχρονιστικό" ΠΑΣΟΚ αναζητά νέο προσδιορισμό γι' αυτή την κοινωνική ομάδα. Στην ουσία της τοποθέτησης βρίσκεται η λογική ότι στις αρχές του 21ου αιώνα, δεν μπορεί να υπάρχουν "μικρομεσαίοι", όπως πριν από είκοσι χρόνια. Οχι στο φόντο της αντικειμενικής εξέλιξης και της όποιας ανάπτυξης μπορεί να έχει μεσολαβήσει σ' αυτά τα χρόνια. Μια λογική με την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί από τη μια να υπερασπιστεί την πολιτική εξοβελισμού των μικρών επιχειρήσεων, που εφάρμοσε μέχρι σήμερα και από την άλλη να προετοιμάσει το έδαφος - άλλοθι για την πολιτική που σχεδιάζει για την επόμενη περίοδο.
• Η προκλητικότητα της κυβερνητικής προπαγάνδας και των επιχειρημάτων του τύπου "όποιος θέλει να προκόψει, θα προκόψει", δεν είναι καινούρια. Πρόκειται για εξόφθαλμα αποπροσανατολιστική λογική, που κατά καιρούς έχει ανασυρθεί για να εκθειάσουν το ρόλο της "ελεύθερης αγοράς" και των "ευκαιριών", που υποτίθεται πως αυτή προσφέρει. Είναι μια άκρως αποπροσανατολιστική και απολογητική άποψη που το μόνο που κάνει είναι να καλλιεργεί αυταπάτες. Είναι, παράλληλα, μια άποψη που αποβλέπει στην εξουδετέρωση του συνδικαλιστικού κινήματος και των αγώνων των ΕΒΕ, τους οποίους οι κυβερνώντες καλούν να βολευτούν πίσω από την άποψη "όποιος κοιτάει το μαγαζάκι του και είναι ξύπνιος και δουλευταράς θα προκόψει".
• Η ίδια η πραγματικότητα, βέβαια, δείχνει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το περιεχόμενο και οι όροι λειτουργίας της "ελεύθερης αγοράς", η ίδια η κυβερνητική πολιτική, βάζει τέτοια εμπόδια και δημιουργεί τέτοια προβλήματα που το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: Την ώρα που μερικές δεκάδες πολυεθνικές και μεγάλες επιχειρήσεις καρπώνονται όλο και μεγαλύτερα μερίδια αγοράς και αστρονομικά κέρδη, δεκάδες χιλιάδες δουλευτάρηδες μιας ζωής, που οι ίδιοι και μέλη των οικογενειών δίνουν την ψυχή τους για το μεροκάματο, οδηγούνται στο δρόμο της πτώχευσης και της ανεργίας. Οχι, βέβαια, επειδή είναι ανεπρόκοποι και τεμπέληδες. Απλά, είναι τα θύματα της πολιτικής που δε θέλει μικρές επιχειρήσεις, δε θέλει μικρά μαγαζιά και βιοτεχνίες, γιατί αποτελούν εμπόδιο στην παραπέρα επικράτηση μιας χούφτας μονοπωλίων ντόπιων και ξένων. Και τα συμφέροντα των τελευταίων είναι τα "νέα δεδομένα της αγοράς του 21ου αιώνα", στα οποία ο υπουργός Ανάπτυξης πολύ καθαρά λέει ότι πρέπει να αναζητηθεί ο "νέος στόχος" και η "νέα έννοια" της μικρομεσαίας επιχείρησης.
• Στο βαθμό που η πολιτική της κυβέρνησης είναι ταγμένη να υπηρετεί αυτά τα "δεδομένα", τα δεδομένα, δηλαδή, που προκύπτουν από τις κατά καιρούς Συνθήκες τύπου Μάαστριχτ ή Αμστερνταμ, του ιδεώδους της "ενωμένης Ευρώπης" και της ΟΝΕ, στο βαθμό, με δυο λόγια, που η ασκούμενη πολιτική είναι υποταγμένη στα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, είναι ωμό ψέμα και πρόκληση ό,τι ψελλίζουν για δήθεν ενδιαφέρον για τις μικρές επιχειρήσεις.
• Στις πολιτικές που γονατίζουν τη μικρή επιχείρηση, τη μικρή βιοτεχνική μονάδα, το μικρό μαγαζί ανοίγοντας το δρόμο για την επέκταση και επικράτηση του μεγάλου κεφαλαίου, δε χωράνε μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση στηρίζει παντοιοτρόπως τους μεγαλοεπιχειρηματίες και να εκπληρώνει εν ριπή οφθαλμού κάθε αξίωσή τους, αλλά παράλληλα λέει ότι αναγνωρίζει τη σημασία των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, είναι απλά ένα ακόμα προεκλογικό κόλπο, για να υφαρπάξει την ψήφο εκείνων που επί δύο δεκαετίες στενάζουν κάτω από την αντιλαϊκή πολιτική της.