Η Ελλάδα από την Πέμπτη 13 Σεπτέμβρη 2001 βρίσκεται σε πόλεμο! Οσο και αν ξαφνιάζει κάτι τέτοιο είναι γεγονός. Την ημέρα εκείνη, αποφασίστηκε από το ΝΑΤΟ, με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης, η ενεργοποίηση του άρθρου 5 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με το οποίο αν μια χώρα δεχτεί επίθεση τότε οι υπόλοιπες σπεύδουν στο πλευρό της.

Οπως είναι γνωστό, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Τζ. Μπους, έχει χαρακτηρίσει τα χτυπήματα στη Ν.Υόρκη και την Ουάσιγκτον της 11ης Σεπτέμβρη, ως εξωτερική πολεμική επίθεση κατά των ΗΠΑ. Εχει κηρύξει τον πόλεμο κατά των τρομοκρατών και έχει ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, προκειμένου να εκφραστεί η συμμαχική αλληλεγγύη, όπως και έγινε. Η ελληνική κυβέρνηση, με τον πλέον επίσημο τρόπο και κατ' επανάληψη, έχει δηλώσει ότι η Ελλάδα συμμετέχει χωρίς καμία επιφύλαξη στον πόλεμο που κήρυξαν οι ΗΠΑ.

Ενδιαφέρον έχει να παραθέσουμε το ακριβές κείμενο του άρθρου 5 της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ, της συνθήκης της Ουάσιγκτον της 4 Απρίλη 1949, στο οποίο συγκεκριμένα αναφέρεται:

«Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι ένοπλος επιθέσις εναντίον ενός ή πλειόνων εξ αυτών εν Ευρώπη ή Βορείω Αμερική θέλει θεωρηθεί ως επίθεσις εναντίον απάντων και, συνεπώς, συμφωνούν ότι εν περιπτώσει τοιαύτης ενόπλου επιθέσεως, έκαστον εξ αυτών, εν τη ασκήσει του υπό του άρθρου 51 του Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών αναγνωριζομένου δικαιώματος της ατομικής ή συλλογικής αυτοάμυνας, θα συνδράμει τα υφιστάμενα την επίθεση εν ή πλείονα μέρη διά της αμέσου λήψεως, τόσον ατομικώς όσον και από συμφώνου μετά των ετέρων μερών, των μέτρων άτινα θεωρεί αναγκαία, περιλαμβανομένης της χρήσεως ενόπλου βίας, προς αποκατάστασιν και διατήρησιν της ασφαλείας της περιοχής του Βορείου Ατλαντικού. Πάσα τοιαύτη ένοπλος επίθεσις ως και παν μέτρον λαμβανόμενον συνεπεία ταύτης, θα φέρονται αμέσως εις γνώσιν του Συμβουλίου Ασφαλείας. Τα μέτρα ταύτα θα λήξουν, όταν το Συμβούλιον Ασφαλείας θα έχει λάβει τα αναγκαία μέτρα προς αποκατάστασιν και διατήρησιν της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας».

Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο άρθρο ποτέ δεν ίσχυσε όταν το επικαλέστηκε η Ελλάδα απέναντι στις τουρκικές πολεμικές απειλές και στο «κάζους μπέλι» (αιτία πολέμου) που έχει διακηρύξει, αν η χώρα μας ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο. Η ερμηνεία που δόθηκε από τους «συμμάχους» είναι ότι η ρήτρα της αλληλεγγύης ισχύος μόνο για την περίπτωση που ένα κράτος - μέλος υποστεί εξωτερική επίθεση και όχι από άλλο μέλος του ΝΑΤΟ!

Το άρθρο αυτό της ιδρυτικής συνθήκης του ΝΑΤΟ του 1949, έρχεται να συμπληρώσει, μετά από 50 χρόνια, το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ και η διακήρυξη της Ουάσιγκτον τον Απρίλη του 1999, όπου περιγράφονται σαφέστατα τα νέα δεδομένα και οι «νέοι κίνδυνοι», όπως η τρομοκρατία, η αντιμετώπιση των οποίων δημιουργεί συνθήκες ενός διεθνούς στρατιωτικού νόμου.

«Το ζήτημα οποιασδήποτε ένοπλης επίθεσης στην επικράτεια των συμμάχων, από οποιαδήποτε κατεύθυνση κι αν προέρχεται, καλύπτεται από τα άρθρα 5 και 6 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον (σ.σ. του 1949). Η ασφάλεια της Συμμαχίας, όμως, πρέπει να λάβει υπόψη την παγκόσμια συγκυρία. Τα συμφέροντα ασφαλείας της Συμμαχίας μπορεί να επηρεαστούν και από άλλους κινδύνους ευρύτερης φύσης, συμπεριλαμβανομένων τρομοκρατικών ενεργειών, δολιοφθορών και οργανωμένου εγκλήματος...», αναφέρεται στο άρθρο 24 του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ.

Με βάση όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε αμέσως να αναπροσαρμόσει το αμυντικό δόγμα της χώρας, αντικαθιστώντας μέσω της λεγόμενης Αμυντικής Στρατηγικής Αναθεώρησης και σε επίπεδο διακηρύξεων, το εθνικό αμυντικό δόγμα με το νέο αμερικανοΝΑΤΟικό «αντιτρομοκρατικό» πολεμικό δόγμα. Βασικά του στοιχεία είναι ότι πλέον οι Ενοπλες Δυνάμεις βάζουν και επίσημα στην αποστολή τους το νέο επιθετικό ΝΑΤΟικό δόγμα και εντάσσουν στην αποστολή τους την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας», πράγμα που επανενεργοποιεί το δόγμα περί «εσωτερικού εχθρού».

Η Αμυντική Στρατηγική Αναθεώρηση, αναφέρεται συμπερασματικά, στο σχετικό κείμενο του ελληνικού υπουργείου Αμυνας «βασίζεται στις ανάγκες της εξωτερικής μας πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας στο νέο στρατηγικό περιβάλλον που βιώνουμε (...)Συμβαδίζει με τις εθνικές και τις απορρέουσες από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση υποχρεώσεις μας».

Μέσα στο αυτό το «ναρκοπέδιο» των ιμπεριαλιστικών πολεμικών τυχοδιωκτισμών έχει ρίξει την Ελλάδα η κυβέρνηση με την πολιτική της υποτέλειας που ακολουθεί. Ηδη όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις επί του ελληνικού εδάφους, αμερικανικές και ΝΑΤΟικές βάσεις, λιμάνια αεροδρόμια αλλά και το ίδιο το ελληνικό αμυντικό σύστημα έχουν τεθεί σε πολεμική ετοιμότητα και η κυβέρνηση δηλώνει πρόθυμη να προσφέρει ό,τι της ζητηθεί, ακόμα και στρατεύματα για να πολεμήσουν στο πλευρό των «συμμάχων» κατά του «αόρατου εχθρού» που επικαλούνται οι Αμερικάνοι.