Αγαπητέ Δημητράκη,

Ισως μου πεις, Δημητράκη, πως με όλα αυτά που σου λέω, είναι σα να «κομίζω γλαύκα εις Αθήνας», όπως έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Οτι, δηλαδή, σου λέω για νέο, κάτι που είναι κοινότατο και πασίγνωστο. Πραγματικά, όλοι το ξέρουμε, ότι η οικονομική κατάσταση, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα για εσάς τους νέους ανθρώπους που μπαίνετε τώρα σ' αυτήν την «αρένα» που λέγεται ζωή, είναι από δύσκολη ως δραματική και, πολλές φορές, εφιαλτική. Το αβέβαιο μέλλον ορθώνεται μπροστά σας, σαν ένα τείχος θεόρατο και απροσπέλαστο. Ενα «τούνελ» ξανοίγεται στον ανηφορικό δρόμο σας, σκοτεινό και αδιέξοδο. Η ανεργία, μάστιγα οδυνηρή και πληγή αγιάτρευτη, «ανθεί» σε όλο της το μεγαλείο, στη σημερινή «ελεύθερη» και «δημοκρατική» κοινωνία που ζούμε. Ονειρο άπιαστο η επαγγελματική απασχόληση, μια οποιαδήποτε δουλίτσα, για να εξοικονομηθούν «τα προς το ζην». Και μη νομίσεις ότι όλη αυτή η κατάσταση προέκυψε έτσι, τυχαία. Ολα είναι «μέσα στο πρόγραμμα», όπως λέμε. Στοιχείο συστατικό και όρος απαραίτητος στην καπιταλιστική οικονομία η ανεργία, για να λειτουργεί στην εντέλεια ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης εργασίας. Να έχουν, δηλαδή, στη διάθεσή τους οι καπιταλιστές άφθονο άνεργο εργατικό δυναμικό, νηστικό και εξαθλιωμένο, ώστε απάνω στην απελπισία τους, ιδιαίτερα τα νέα παιδιά, να δέχονται να γίνουν ακόμα και «επαγγελματίες οπλίτες», μισθοφόροι, δηλαδή, και λεγεωνάριοι, υπερασπιστές των άνομων συμφερόντων των ιμπεριαλιστών, του ΝΑΤΟ και των αδηφάγων Πολυεθνικών Συγκροτημάτων.

Ομως, μη δεχτείς ποτέ, ούτε εσύ ούτε κανένα άλλο Ελληνόπουλο, να γίνετε «τροφή» για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Μη δεχτείς να σκοτώνεις ξένους, ή ακόμα και δικούς σου, αθώους ανθρώπους, και να σκοτωθείς, ίσως, κι εσύ, για ξένα, άνομα συμφέροντα. Στάσου απέναντι στους στρατοκράτες και τους πολεμοκάπηλους, που σε θέλουν για «αναλώσιμο υλικό». Μέσα από τις γραμμές της δικής σου τάξης, της εργατικής, πολέμησέ τους με πείσμα, αλλά και με το «άγιο μίσος» του αδικημένου. Μονάχα μέσα στις γραμμές του λαϊκού κινήματος θα βρεις κι εσύ τη θέση σου στο μετερίζι του αγώνα. Κάνε πράξη το σύνθημα: «Με το ΚουΚουΕ, αντίσταση και πάλη», και με στόχο, καθαρό και διακηρυγμένο, την ανατροπή αυτού του συστήματος της αδικίας, της σαπίλας και της διαφθοράς, και την οικοδόμηση της καινούριας κοινωνίας της Ειρήνης, της πραγματικής Δημοκρατίας και του Σοσιαλισμού.