Μας ρωτούν, γιατί έχουμε ως ΚΚΕ στόχο την έξοδο από την ΕΕ, αφού άλλες χώρες θέλουν να μπουν; (πχ έγινε πρόσφατα διεύρυνση ενώ αναμένεται και επόμενη)...

ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ οι χώρες, αλλά οι αστικές τάξεις των χωρών, για να σιγουρεύουν και να αυξάνουν τα κέρδη τους και να ενισχύουν την εξουσία τους. Τα δημοψηφίσματα με τα «ΟΧΙ» και οι κινητοποιήσεις δείχνουν ότι οι λαοί δε θέλουν.

Η ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ θα έχει επιπτώσεις και στους λαούς των 15 κρατών - μελών της ΕΕ και στους λαούς των 10 νέων κρατών. Οι ανισότητες μεταξύ των κρατών, αλλά και οι κοινωνικές διευρύνονται, οι αντιθέσεις επίσης και τα προβλήματα θα οξυνθούν. Και το μάρμαρο το πληρώνουν οι λαοί.

ΗΔΗ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ των κρατών της ΕΕ, εισέβαλαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες που εντάχθηκαν στην ΕΕ για να εκμεταλλευτούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους και το φτηνό εργατικό δυναμικό.

ΑΠΟ ΤΟ 1989 μέχρι σήμερα έχουν καταστραφεί στις χώρες αυτές πάνω από 26 εκατομμύρια θέσεις εργασίας!

ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, η κατάργηση όλων των κατακτήσεων στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Πρόνοιας, ήταν συνέπεια της ένταξης.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ της ΕΕ, το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα στις οκτώ αυτές νέες χώρες - μέλη είναι 5.450 ευρώ, όταν στην ΕΕ των «δεκαπέντε» είναι 23.200 ευρώ.

ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Η ΣΛΟΒΕΝΙΑ, που κινείται με ρυθμούς πολλαπλάσιους σε σχέση με τις άλλες επτά, μόλις το 2002 κατάφερε να έχει Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) ίσο με εκείνο που είχε το 1990. Και αν η Σλοβενία «πέτυχε» να επανέλθει στα επίπεδα του '90 μετά από 12 χρόνια, η Λετονία, η Λιθουανία, η Τσεχία και οι υπόλοιπες θα χρειαστούν ακόμη δεκαπέντε με είκοσι χρόνια! Αν όλα πάνε καλά και δεν υπάρξει κρίση, πράγμα από αμφίβολο έως αδύνατο.

ΑΚΟΜΗ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΕΕ των «δεκαπέντε», το μέσο ωριαίο κόστος εργασίας ήταν 22,21 ευρώ, στη Λιθουανία ήταν 2,71 ευρώ, στη Λετονία 2,42 ευρώ, στην Εσθονία 3,03 ευρώ, στη Σλοβακία 3,06 ευρώ. Η τεράστια διαφορά αντανακλά το μεγάλο βαθμό της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων στις νέες χώρες - μέλη.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ επενδύσεις που θα δημιουργούσαν νέες θέσεις εργασίας, οι εξελίξεις τους διαψεύδουν. Ηδη, στην Τσεχία, οι επενδύσεις το 2003 έπεσαν στο 3% του ΑΕΠ, από το 12,2% του 2002, ενώ στην Ουγγαρία παρατηρείται ήδη τάση «φυγής» των πολυεθνικών, όπως της IBM και της «Philips», που ανακοίνωσαν ότι μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους «ανατολικότερα».

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ θα είναι οι συνέπειες και για τους αγρότες, με δεδομένο το σημαντικό μέγεθός τους και το μέγεθος της αγροτικής παραγωγής σε ορισμένες από αυτές τις χώρες. Μπήκαν στην ΕΕ με χαμηλές ποσοστώσεις, πρόστιμα συνυπευθυνότητας, μείωση δασμών, εισφορές στον κοινοτικό προϋπολογισμό από την πρώτη χρονιά ένταξης. Και έχουν μειωμένα δικαιώματα, στις γεωργικές ενισχύσεις. Την πρώτη χρονιά, θα πάρουν το 25% και μετά από μια 10ετία, το 2013, θα πάρουν ολόκληρες τις ενισχύσεις, όταν αυτές θα έχουν αποδεκατιστεί για όλους τους αγρότες της EE.

ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΕΣ τις αυξανόμενες αρνητικές επιπτώσεις οι λαϊκές αντιδράσεις δεν πρέπει να προσανατολίζονται στην «επιδιόρθωση» της ΕΕ, αλλά να κατευθύνονται στην ανυπακοή, την απειθαρχία, την αποδέσμευση, την Ευρώπη του σοσιαλισμού.