Του Τάσου Αναστασίου από τα «ΝΕΑ»

Ποια κυριαρχία και ποιο Σύνταγμα. Ποιος Μακρυγιάννης και ποια 3η του Σεπτέμβρη. Εδώ κάνουν παιχνίδι Πρετεντέρηδες, Παν - Παν και Πάσχοι.

Από τη μια λες να αράξω απέναντι, να χαζεύω το χαμό, έτσι που μπέρδεψε το πράγμα κι ας πά' να κόψουν το λαιμό τους. Θυμάσαι, θες δε θες, όλους αυτούς που κατά καιρούς απειλούν τους κομμουνιστές, σημειώνοντας με νόημα ότι «το ΚΚΕ κινείται εκτός Συνταγματικής νομιμότητας». Υπήρξε ανεκδιήγητος - του σημερινού περίγυρου του Παπανδρέου - που από τις στήλες της «Αυγής» είχε αξιώσει ως και να τεθεί εκτός νόμου το ΚΚΕ. Τώρα είναι από αυτούς που ανακάλυψαν υπέρτερο Σύνταγμα, αυτό της ΕΕ. Από τότε το είχε ανακαλύψει κι αυτός κι όλο το σινάφι των 292 βουλευτών που ψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αλλο πώς ορισμένοι κάνουν σήμερα ότι δεν καταλαβαίνουν.

Από την άλλη, όμως, αυτές είναι καταστάσεις που δεν προσφέρονται ούτε για αστεία. Και εξηγούμαστε: Το ΚΚΕ εξαρχής εξέφρασε την αντίθεσή του στο νόμο για το βασικό μέτοχο σημειώνοντας ότι επιχειρείται αναδιανομή της πίτας και δε λύνεται κανένα πρόβλημα για την ουσιαστική ενημέρωση του λαού. Αυτή η θέση, όμως, δε νομιμοποιεί στο παραμικρό και καμιά ΕΕ να βάζει στην άκρη τα κυριαρχικά δικαιώματα του λαού και της χώρας.

Αντίθετα, ακριβώς τώρα, την ώρα της αποκάλυψης του τι σημαίνει ΕΕ και για ζητήματα κυριαρχίας, το κάλεσμα του ΚΚΕ για απειθαρχία στις αποφάσεις της ΕΕ για όλα τα προβλήματα, αναδεικνύεται όχι απλώς επίκαιρο, αλλά διαχρονικά αναγκαία συνθήκη για να αντιμετωπιστούν τα ακόμα πιο δύσκολα που έρχονται.

Η αξίωση του ΠΑΣΟΚ για την εφαρμογή του δίκαιου της ΕΕ δεν είναι άσχετη με την αντίστοιχη αξίωση των σοσιαλδημοκρατών να υποταχτούν οι λαοί στην εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας.