Ηταν όλοι εκεί. Με τη γροθιά σφιγμένη. Με την ελπίδα ζωντανή. Με την αξιοπρέπεια του μόχθου και του αγώνα να φωτίζεται κάτω από τα κόκκινα λάβαρα. Με τα σφυροδρέπανα στις σημαίες να ανεμίζουν, δίνοντας το ταξικό νόημα στο πάθος και την ορμή εκείνων που δεν εννοούν να σκύψουν το κεφάλι. Δίνοντας το στίγμα του αύριο. Ενός αύριο που δε βολεύεται στην υποταγή και την εκμετάλλευση.

Ηταν όλοι εκεί. Αντρες και γυναίκες. Οι εργάτες και οι υπάλληλοι. Οι συνταξιούχοι και οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Οι νεολαίοι. Αυτοί οι νεολαίοι με το καθάριο πρόσωπο και την άσβεστη φλόγα του δίκιου να φωτίζει στα μάτια τους το μέλλον.

***

Η μεγαλειώδης συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Πεδίον του Αρεως ήταν το μαχητικό σάλπισμα του λαού της Αθήνας. Ηταν το μαχητικό "παρών" των ανθρώπων της δουλιάς και της σκέψης στο κάλεσμα των καιρών. Ηταν η απάντηση στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό: ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ. Με αυτό το σύνθημα - υπόσχεση πάλης, υποδέχτηκαν οι χιλιάδες συγκεντρωμένοι το λόγο του ΚΚΕ. Με αυτή την ειλημμένη απόφαση, να μη γίνουν υποχείρια των εκβιασμών και των κάλπικων διλημμάτων, θα φτάσουν την Κυριακή στην κάλπη.

Μαζί τους, μαζί μας, θα είναι και όσοι δεν μπόρεσαν να ενώσουν τις φωνές τους με την προχτεσινή λαοθάλασσα. Ηταν όμως δίπλα μας με την καρδιά και το μυαλό τους. Οχι μόνο προχτές. Ηταν μαζί μας, γιατί ήταν το ΚΚΕ μαζί τους στους αγώνες τους. Στα προβλήματά τους. Στις αγωνίες τους. Στις ελπίδες και τις προσδοκίες τους. Ολοι αυτοί ήταν και θα είναι μαζί μας και μετά τις 22 Σεπτέμβρη. Γιατί θα είναι το ΚΚΕ μαζί τους. Γιατί η "αντίσταση και η πάλη", το μήνυμα αξιοπρέπειας και προοπτικής που βροντοφώναξε η Αθήνα την Τρίτη, μας χρειάζεται όλους. Γι' αυτό δεν τους χαρίζουμε κανέναν. Δε χαρίζουμε κανέναν στα επιτελεία της συντήρησης και τους κάθε λογής συνεργάτες τους. Δε χαρίζουμε κανέναν στους "διαπομπευτές" αξιών, στους υποκριτές των ψευτοδιλημμάτων και σε όσους τους μοιάζουν.

***

Η Αθήνα έδειξε προχτές το δρόμο. Τον μοναδικό δρόμο που αρμόζει σε αυτόν τον τόπο και σε αυτό το λαό. Το δρόμο του ΟΧΙ στην κοινωνική βαρβαρότητα της ιμπεριαλιστικής "νέας τάξης". Το δρόμο του ΟΧΙ στο κοινωνικό απαρτχάιντ των ευρωενωσίτικων προγραμμάτων σύνθλιψης της ζωής και των ονείρων των Ελλήνων. Η Αθήνα έδειξε προχτές το δρόμο. Το δρόμο του ΝΑΙ στον αγώνα για τα "μικρά" και τα "μεγάλα". Το δρόμο του ΝΑΙ στην ενότητα του λαού απέναντι στους δυνάστες του. Τον κόκκινο δρόμο

***

Η Αθήνα έδειξε προχτές ότι μπορούμε. Μπορούμε, εργάτες, βιοπαλαιστές, διανοούμενοι, φοιτητές, να σηκώσουμε το ανάστημά μας, το ανάστημα του λαού πιο ψηλά. Και στην κάλπη και στους αγώνες της "επόμενης μέρας". Μπορούμε να φρενάρουμε και να ανατρέψουμε τα σχέδια των "αφεντικών" και των υπαλλήλων τους. Μπορούμε να νικήσουμε. Την Κυριακή θα υπάρξει η πρώτη απόδειξη. Παρά και ενάντια στα τεχνάσματα όσων επιδιώκουν να νοθεύσουν τη λαϊκή εντολή και να εγκλωβίσουν τις συνειδήσεις των ψηφοφόρων με τη μέθοδο της απάτης και της παραπλάνησης. Γι' αυτό μέχρι την Κυριακή δεν πρέπει να υπάρξει κανένας εφησυχασμός. Καμία χαλάρωση. Καμιά "υποστολή" της σημαίας του δίκιου και του μέλλοντος.