Με την εξουδετέρωση της "επιχειρησιακής ομάδας" του αυτοαποκαλούμενου Μετώπου για την Απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου ολοκληρώνονται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι έρευνες της Αστυνομίας για την "εξάρθρωση" της οργάνωσης αυτής. Λίγες μόνο μέρες μετά τις βαρύγδουπες δηλώσεις του πρωθυπουργού και των άλλων κυβερνητικών στελεχών για τη δήθεν προσπάθεια της Αστυνομίας να ξηλώσει ολόκληρη την οργάνωση, χωρίς καμιά διάθεση συγκάλυψης των δραστών, όλα δείχνουν ότι οι έρευνες περιορίζονται μόνο στη σύλληψη των ατόμων που πήραν μέρος πριν ένα χρόνο στην επίθεση της Επισκοπής, καθώς και αυτών που, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, μπλέχτηκαν στην ιστορία αυτή.

Η Αστυνομία - όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε - δεν αναζητά τους καθοδηγητές και τους προστάτες των φυσικών αυτουργών του επεισοδίου και πολύ περισσότερο δεν προσπαθεί καν να ξεριζώσει τα πλοκάμια της οργάνωσης ΜΑΒΗ, που είναι βέβαιο ότι υπάρχουν τόσο στους κόλπους της ΕΥΠ, όσο και στα υπουργεία Δημόσιας Τάξης και Εθνικής Αμυνας. Ολοι σιγοψιθυρίζουν ότι πίσω από το ΜΑΒΗ κρύβονται ξένοι πράκτορες και ειδικότερα της ΣΙΑ, αλλά κανείς δεν τολμά επίσημα να κατονομάσει το μεγάλο ένοχο. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η δράση των υπερπατριωτών του ΜΑΒΗ βασίστηκε σε κάποια ψυχροπολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ, τα οποία είχαν εκπονηθεί αμέσως μετά την εδραίωση των σοσιαλιστικών χωρών και απέβλεπαν στην αποσταθεροποίηση των καθεστώτων τους. Τα σχέδια αυτά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και τους Βόρειους γείτονές μας προέβλεπαν μέχρι και αλλαγή των συνόρων. Η απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου αποτελούσε δηλωμένο στόχο πατριδοκάπηλων και μη δυνάμεων εντός και εκτός Ελλάδας. Μετά τις πολιτικές αλλαγές του 1989 και την πτώση του αλβανικού συστήματος τα παλιά σχέδια για την αλλαγή των συνόρων ξαναβγήκαν από τα συρτάρια. Υπό την επίβλεψη Αμερικανών πρακτόρων άρχισαν οι στρατολογήσεις Ελλήνων και Βορειοηπειρωτών και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Οι κινήσεις τους ήταν αναπόφευκτο να προδοθούν, αφού - όπως διαφαίνεται τώρα - δεν υπήρχε πλήρης πολιτική κάλυψη, τόσο από την πλευρά των ΗΠΑ όσο και από το ελληνικό κατεστημένο.

Δεν είναι τυχαίο ότι και επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη έγιναν κάποιες προσπάθειες για την αθόρυβη εξουδετέρωση των "υπερπατριωτών", κυρίως εκείνων που σχετίζονταν άμεσα με το κλιμάκιο της ΕΥΠ στα Γιάννενα. Η ηγεσία της ΕΥΠ γνώριζε από τότε για τις κινήσεις αναβίωσης του ΜΑΒΗ και είχε ενημερώσει τις ηγεσίες των υπουργείων Εθνικής Αμυνας και Δημόσιας Τάξης, όχι μόνο επειδή ήταν τα καθ' ύλην αρμόδια υπουργεία, αλλά και διότι άνθρωποι των υπηρεσιών τους τα τελευταία χρόνια είχαν αρχίσει να φλερτάρουν ανοιχτά με την ιδέα της στρατιωτικής εισβολής για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου.

Οι ηγεσίες της κυβέρνησης και των αρμόδιων υπουργείων φυσικά ουδέποτε ομολόγησαν ανοιχτά ότι γνώριζαν οτιδήποτε για τις κινήσεις των παρακρατικών. Ούτε στη Βουλή, όταν το ΚΚΕ κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση, είπαν την αλήθεια, παριστάνοντας τους ανήξερους. Μόνο όταν οι εφτά ένοπλοι συνελήφθησαν επ' αυτοφώρω στο Δελβινάκι αναγκάστηκαν εκ των πραγμάτων να "κάψουν" ολόκληρη την οργάνωση.

Η σύλληψη των "εφτά" φαίνεται ότι έγινε τυχαία και δεν έχει βάση το σενάριο που λέει ότι τους κάρφωσαν οι ίδιοι οι προστάτες τους. Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι "εφτά" είχαν αφήσει τα αυτοκίνητά τους σε ένα δύσβατο μέρος και προχώρησαν στο αλβανικό έδαφος με τα πόδια. Αναγκάστηκαν όμως να επιστρέψουν, όταν άκουσαν έναν πυροβολισμό, τον οποίο απέδωσαν σε αλβανική στρατιωτική περίπολο. Το γεγονός ότι δεν πρόβαλαν καμιά αντίσταση στους αστυνομικούς που τους εντόπισαν, ερμηνεύεται από την πεποίθησή τους ότι εκτελούσαν "πατριωτική αποστολή" και θεωρούσαν δεδομένο ότι θα τους άφηναν ελεύθερους... Αλλωστε και η επίσημη δικαιολογία που προβάλλουν τώρα, ότι δηλαδή είχαν πάει εκδρομή στα σύνορα, δεν αποκλείεται τελικά να τους ωφελήσει, αφού από την κύρια ανάκριση δεν έχει προκύψει από πουθενά ότι ήταν έτοιμοι να κάνουν δολιοφθορά στο αλβανικό έδαφος.

Ανεπίσημα από την Αστυνομία έχει γίνει γνωστό ότι τουλάχιστον οι τέσσερις εκ των εφτά συλληφθέντων του Δελβινακίου (Παππάς, Μπέλερης, Αναστασούλης και Κούτουλας) είχαν πάρει μέρος και στην εισβολή στο στρατόπεδο της Επισκοπής τον Απρίλη του 1994. Τα όπλα που κατασχέθηκαν στο Δελβινάκι και στην Παλλήνη είναι της δεκαετίας του '60 και εκτιμάται ότι είναι αυτά που άρπαξαν τα μέλη του ΜΑΒΗ από την Επισκοπή. Αντίθετα το όπλο (κατασκευής 1984) που βρέθηκε πεταμένο μαζί με πέντε γεμιστήρες και 380 σφαίρες στην Καισαριανή εκτιμάται ότι είναι από άλλα χέρια. Ο κάτοχός του, που δεν αποκλείεται να είναι Βορειοηπειρώτης, είναι πολύ πιθανόν να θορυβήθηκε και να ήθελε να το ξεφορτωθεί για να μην κατηγορηθεί, σε περίπτωση που τον εντόπιζαν, ως μέλος της οργάνωσης.

Εντύπωση προκαλεί πάντως η στάση της αλβανικής πλευράς, η οποία δεν έχει ανταποκριθεί στο παλιό αίτημα της Ελληνικής Αστυνομίας για την παροχή στοιχείων (αριθμοί όπλων κλπ.) σχετικά με το επεισόδιο της Επισκοπής. Το αίτημα αυτό είχε υποβληθεί δύο φορές μετά το επεισόδιο, αλλά οι Αλβανοί ήταν αρνητικοί, γεγονός που κάνει τους αστυνομικούς να υποψιάζονται ότι είναι σφόδρα πιθανόν να μη γνωρίζουν ούτε οι Αλβανοί τι ακριβώς χάθηκε από τη μονάδα τους, όταν την κατέλαβαν τα "κομάντος" του ΜΑΒΗ.