Οι Πανσπουδαστικές Κινήσεις Συνεργασίας ήταν η μόνη παράταξη που δεν υποκρίθηκε και δεν ξεγέλασε τους σπουδαστές των ΤΕΙ στις τελευταίες τους κινητοποιήσεις. Είχε σταθερή θέση και στα ΤΕΙ και στα ΑΕΙ, που συμπυκνώνονταν στο αίτημα της απόσυρσης του νομοσχεδίου για τα ΤΕΙ και την καθιέρωση της Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Οι ΠΚΣ αντιπάλεψαν την επιδίωξη της κυβέρνησης για την καθιέρωση της "ενιαίας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης", τονίζοντας ότι "μέσα σε αυτήν την καρικατούρα της δήθεν ενιαίας τριτοβάθμιας" τα διάφορα ιδρύματα θα είναι υπό καθεστώς "αξιολόγησης, με κριτήριο την επιχειρηματικότητά" τους, το κατά πόσο δηλαδή θα εξυπηρετούν τις ανάγκες της "αγοράς" (δηλαδή, να αποδέχονται το ρόλο του υπηρέτη της COCA - COLA, της ΙΝΤΡΑΚΟΜ κ.ά.) και αντίστοιχα θα χρηματοδοτούνται από το κράτος. Δηλαδή, τονίζουν οι ΠΚΣ, οι σχολές των ανθρωπιστικών επιστημών που δεν είναι άμεσα "παραγωγικές" θα πρέπει σύμφωνα με αυτήν τη λογική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης να κλείσουν.

Οι ΠΚΣ υπογραμμίζουν ότι αυτό που ουσιαστικά ήρθε στην επιφάνεια με τις σπουδαστικές και τις φοιτητικές κινητοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα, είναι το τεράστιο πρόβλημα της επαγγελματικής και της γενικότερης προοπτικής των αποφοίτων, τόσο των ΑΕΙ, όσο και των ΤΕΙ. "Δε θα βρούμε δουλιά, τονίζουν, εάν μπούμε στη λογική τους που επιτάσσει "τσακωθείτε" για τη μοιρασιά μεταξύ σας: μαθητές με τους απόφοιτους ΤΕΛ, απόφοιτοι ΤΕΛ με απόφοιτους ΙΕΚ, απόφοιτοι ΙΕΚ και ΤΕΛ με απόφοιτους ΤΕΙ, απόφοιτοι ΤΕΙ με απόφοιτους ΑΕΙ, χημικοί μηχανικοί με χημικούς, πολιτικοί μηχανικοί με αρχιτέκτονες και πάει λέγοντας. Μήπως ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι ο εχθρός, "που μας παίρνει τις δουλιές" δε βρίσκεται ανάμεσά μας, αλλά είναι αυτή η πολιτική που ενώ από τη μία μειώνει τις θέσεις εργασίας καταστρέφοντας και αποδιαρθρώνοντας την παραγωγική βάση της χώρας, μας περιορίζει από την άλλη στον άχαρο ρόλο του να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για μία πίτα που ολοένα και μικραίνει; Αυτή είναι η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το περίφημο "ευρωπαϊκό όραμα", με το οποίο μας έχουν ζαλίσει κυβέρνηση, δήθεν αντιπολίτευση (ΝΔ, Πολιτική Ανοιξη, "ΣΥΝ") και εργοδότες. Ενάντια σε αυτόν τον εχθρό πρέπει όλοι μας να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε: Μόρφωση, ειδίκευση, δουλιά για όλους".

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση οι κυρίαρχες παρατάξεις στα πανεπιστήμια αποδείχτηκαν συνειδητά ή όχι σε "δεκανίκια" για το πέρασμα των παραπάνω επιδιώξεων: ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, και Νέοι Ορίζοντες, που "συγκυβερνούν" στα περισσότερα Διοικητικά Συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων "συμφώνησαν διαφωνώντας" με το νομοσχέδιο των ΤΕΙ, ενώ οι κινήσεις του "ΣΥΝ" χάνονται κάπου ανάμεσα στην ανυπαρξία και τις "υπεύθυνες προτάσεις διαλόγου και συναίνεσης". Οσο για τα ΕΑΑΚ (ΝΑΡ), όπου καταδέχονται να ασχοληθούν με το θέμα, στην πράξη συμπλέουν με τη ΔΑΠ ("κάτω η χούντα του ΤΕΕ" είναι το σύνθημα των ΔΑΠιτών στα ΤΕΙ, πορεία στο ΤΕΕ του "Λιάσκα" πρότειναν τα ΕΑΑΚ στο Πολυτεχνείο), αφήνοντας στο απυρόβλητο την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.