Β

Μετά τη μεταπολίτευση, στα 1974, αποτυπώνεται στο νέο Σύνταγμα ο θεσμός του Β βαθμού ΤΑ, που όμως χρειάστηκαν 20 χρόνια αργότερα για να εφαρμοστεί, όπως εφαρμόστηκε το 1994. Παραμένει ο έλεγχος σκοπιμότητας και νομιμότητας στη δεκαετία του '70, ενώ συνεχίζεται η ρουσφετολογική χρηματοδότηση. Κατόπιν ενεργειών των τοπικών πολιτευτών. Στη δεκαετία του 1980 κάποιες ελπίδες φαίνονται στον ορίζοντα, μια και το ΠΑΣΟΚ, ανερχόμενη τότε πολιτική δύναμη, τοποθετεί την ΤΑ στα τρία βάθρα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (Κοινοβούλιο - ΤΑ - Συνδικαλισμός). Το σύνθημα, δε, αλλαγή - λαϊκή συμμετοχή, συγκίνησε και συνάρπασε τους νέους αγωνιστές. Πολύ γρήγορα όμως οι ελπίδες αποδείχτηκαν φρούδες. Αντί για εκλεγμένο νομάρχη παραμένει ο διορισμός με μερικώς αναβαθμισμένο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Η λαϊκή συμμετοχή που τόσα χείλη τη φώναζαν και την πίστεψαν, καταλήγει στον υποβαθμισμένο θεσμό της Λαϊκής Συνέλευσης χωρίς αποφασιστικό ρόλο, αλλά καθαρά διακοσμητικό. Το χειρότερο, δε, με εκείνα τα ανοιχτά, Περιφερειακά Συμβούλια, οι μάζες καταλήγουν να παίζουν το ρόλο ενός χειροκροτητή. Βλέπετε, κατά το ΠΑΣΟΚ, που "ο λαός θέλει και το ΠΑΣΟΚ μπορεί", ο λαός δεν ήταν έτοιμος να δεχθεί το Β βαθμό ΤΑ.

Μέσα από παλινωδίες που θέλουν δε θέλουν τις εθελοντικές συνενώσεις, χωρίς όμως κίνητρα (1984 - 1986) φθάνουμε στα 1994, οπότε εφαρμόζεται ο Β βαθμός ΤΑ χωρίς οικονομική αυτοτέλεια αφ' ενός και αφ' ετέρου με ένα εκλογικό σύστημα που επιτρέπει τη χωρίς αρχές συνεργασία, για προσωπικά οφέλη. Δεν είναι καθόλου τυχαία η κατάσταση που επικρατεί στα Νομαρχιακά Συμβούλια. Αυτά που συμβαίνουν στην Κεφαλονιά δεν είναι τοπικό φαινόμενο, αλλά αντανάκλαση μιας γενικότερης πανελλαδικής κατάστασης.

Ερχονται λοιπόν το 1996 οι "εκσυγχρονιστές" του κ. Σημίτη και ανακαλύπτουν πως πρέπει να προχωρήσουν στις ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ των κοινοτήτων. Συντάσσεται το σχέδιο προγράμματος "Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" και πεδίον δόξης λαμπρό περιμένει τον τόπο.

Οποία υποκρισία και απάτη!

Προσπαθήσαμε με την παραπάνω συνοπτική ιστορική διαδρομή να δείξουμε πως η ΤΑ χρόνια τώρα υπόκειται στο μαρτύριο του ΤΑΝΤΑΛΟΥ. Η κεντρική εξουσία δεν έχει την πολιτική βούληση να την αφήσει να πιει λίγο νερό, να αναγεννηθεί, να αναζωογονηθεί. Οικονομικός μαρασμός της υπαίθρου, πληθυσμιακή συρρίκνωση - ερήμωση, είναι τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά των χωριών μας. Σήμερα ιδιαίτερα, εδώ στα νησιά μας, το ξεκλήρισμα των χωριών μας παίρνει χαρακτήρα εθνικής καταστροφής. Ούτε στα 1965 ο κατήφορος δεν είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο.

Τα παραδοσιακά καφενεία δεν έχουν λόγο ύπαρξης, οι νέοι δεν ξέρουν πού να πάνε, η ΑΝΕΡΓΙΑ βασιλεύει παντού. Τα αστικά κέντρα Αθήνα - Θεσσαλονίκη - Πάτρα δε λύνουν τα προβλήματα. Η Γερμανία - Αυστραλία - Αμερική, τα καράβια έχουν κλείσει ή κλείνουν τις πόρτες τους και η εξουσία (σήμερα του ΠΑΣΟΚ) ΧΤΕΝΙΖΕΤΑΙ. Με βερμπαλισμούς μιλάει για το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης των εφοπλιστών και για τις ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ, που θα οδηγήσουν λένε στην αναβάθμιση των χωριών μας.

Μεγάλα λόγια που κρύβουν πολύ μεγάλα ψέματα και αλήθειες.

Ομως, τη μοίρα των χωριών μας η κεντρική εξουσία την έχει προδιαγράψει. Ενα πρόβλημα έχει η κεντρική εξουσία, πώς θα στήσει ένα καλό και σφιχτό φορομπηχτικό μηχανισμό. Βλέπετε, οι μικρές κοινότητες και κοινοτάρχες, ανεξαρτήτου πολιτικής τοποθέτησης, δεν τους έκαναν ή δεν μπορούσαν να τους κάνουν το θέλημα. Το σχέδιο "Ι. Καποδίστριας" αν διαβαστεί με προσοχή και ανάμεσα στις γραμμές, όπως δηλαδή έκαναν οι παλαιοί κομμουνιστές, τότε εύκολα θα μπορέσουμε να δούμε τα μέλλοντα να συμβούν.

Τι επιδιώκουν οι συντάκτες του σχεδίου "Ι. Καποδίστριας" να αποκρύψουν, να καλύψουν και ποιος είναι ο απώτερος σκοπός τους;

Η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τις σύγχρονες φιλοσοφικές αντιλήψεις του "κοινωνικού διαλόγου" - ΑΠΑΤΗ, των ροπάλων ενάντια στους συνταξιούχους, τις αστυνομικές επιθέσεις ενάντια στους αγρότες - ναυτεργάτες - οικοδόμους, η κυβέρνηση που έχει σαν φιλοσοφική αντίληψη τη μαστούρα. Αυτή λοιπόν η κυβέρνηση που φιλοσοφία της έχει τον αυταρχισμό, την απολυταρχία για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, σφαγιάζοντας ουσιαστικά τους εργαζόμενους, δεν ήταν δυνατό στο πρόγραμμα "Ι. Καποδίστριας", περαιτέρω ερήμωσης και καταστροφής της υπαίθρου, να μην επικαλεστεί τον όμοιό της, γιατί "όμοιος τον όμοιο ΑΓΑΠΑΕΙ".

Να τι έλεγε ο βουλευτής από την Κεφαλονιά Γ. Ιακωβάτος στη συνεδρίαση της Βουλής στις 15 Φλεβάρη 1880 για τον Καποδίστρια: "Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ δεν έγινε κυβερνήτης της Ελλάδας ως Ελλην, αλλά σαν υπήκοος και πράκτορας της Ρωσίας, γενόμενος αρνησίπατρις και προδότης πίστεως και πατρίδος".

Ας δώσουμε όμως για λίγο το λόγο στον "μπαρμπα - Γιάννη" Μακρυγιάννη σε γράμμα του στον ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ: "Ολα τα είχαμε, σπιγιούνους δεν είχαμε, τώρα έγιναν οι περισσότεροι Ελληνες. Και δεν έγιναν μόνοι τους, τους κάνει η Εξοχότης σου ο βιάρος ο Αυγουστίνος, δίνοντάς τους βαθμούς, θέσεις, χρήματα, βαργιές πληρωμών ανθρώπων όπου δεν έχουν δικαιώματα... Και αυτό το σχολειό (της σπιουνιάς) θα φάγη τη λευτεριά μας κ' αυτήνη τη λευτεριά, Κυβερνήτη μου, δεν ηύραμε εις το σοκάκι και δε θα μπούμε εύκολα πίσω εις το αυγό το τσόφλιο ότι δεν είμαστε πουλάκι να χωρέσουμε πίσου, εγίναμε πουλί και δε χωρούμε...".

Στον πρόλογο λοιπόν του σχεδίου "Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" ξεδιάντροπα αναφέρεται: "Για την κυβέρνηση το πρόγραμμα ανασυγκρότησης του κράτους συνδέεται και συναρτάται ΑΠΟΛΥΤΑ ΤΟΣΟ με την ενίσχυση και προσαρμογή της χώρας στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης...".

Αν τα παραπάνω δεν αποδείχνουν αυτά που έλεγε ο Γ. Ιακωβάτος, ότι δηλαδή - με μία παράφραση στο όνομα - ο Κ. Σημίτης σήμερα δεν ενεργεί σαν Ελληνας, αλλά σαν υπήκοος και πράκτορας των Βρυξελλών, τότε τι άλλο μπορούν να δείξουν;

Στην εισαγωγή του σχεδίου "Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ" και για την τεκμηρίωση των αναγκαστικών συνενώσεων αναφέρεται ο παρακάτω στόχος του προγράμματος:

Εκσυγχρονισμός του Διοικητικού Συστήματος.

Αναφέρεται επί λέξει: "Αυτοί οι οργανισμοί (δηλαδή οι ΟΤΑ), στερούμενοι πόρων αλλά και ανθρωπίνου δυναμικού δεν είναι σε θέση να εκπληρώσουν την αποστολή της ΤΑ...".

Σωστή διαπίστωση, μόνο που δεν κάνουν τον κόπο να μας εξηγήσουν ποια πολιτική δε θέλει οι ΟΤΑ να έχουν πόρους, αν δεν είναι η χρόνια τώρα πολιτική των διαφόρων εξουσιών. Συναγερμός, ΕΡΕ, ΕΚ παλαιότερα ή ΠΑΣΟΚ - ΝΔ τελευταία.

Ποια πολιτική έχει οδηγήσει στην ερήμωση και τον οικονομικό μαρασμό της υπαίθρου, όταν από τα πιο επίσημα χείλη του ονομαζόμενου εθνάρχη Κ. Καραμανλή έχει λεχθεί: "Η μετανάστευση ήταν δώρο για την Ελλάδα και τους Ελληνες".

Είναι ή δεν είναι αυτές οι πολιτικές που έχουν οδηγήσει τους ΟΤΑ στη σημερινή τραγική κατάσταση; Γιατί όλες οι κυβερνήσεις δε δίνουν ικανές πιστώσεις στους ΟΤΑ; Γιατί δεν έχουν πάρει ποτέ μέτρα για να σταματήσει ο οικονομικός μαρασμός και ξερίζωμα των χωριών μας;

Αμείλικτα ερωτήματα που παραμένουν τραγικά αναπάντητα από τους παραλήπτες τους.

Τέλος, φίλοι αναγνώστες, το μέγα ερώτημα είναι: Μπορούν πολιτικές και πολιτικοί εκφραστές που οδήγησαν την ΤΑ σε αυτή την κατάσταση να αλλάζουν την κατάσταση προς το καλύτερο; Η απάντηση δικιά σας.

Λένε επίσης: "Η πολυδιάσπαση των ΟΤΑ έχει οδηγήσει σε αρκετές περιπτώσεις στην πλήρη εξάρτηση των αιρετών από δίκτυα της προσωπικής πολιτικής επιρροής του πολιτικού προσωπικού του ευρύτερου τοπικού νομαρχιακού ή εθνικού επιπέδου", αναφέρεται στον "Ι. ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ". Θα μας επιτρέψετε, αγαπητοί αναγνώστες, να διατυπώσουμε την άποψη πως η εξάρτηση των αιρετών δεν είναι αποτέλεσμα της πολυδιάσπασης των ΟΤΑ, αλλά αποτέλεσμα της πολιτικής βούλησης της κεντρικής εξουσίας. Ξεχνάει κανείς ότι τα γραφεία των βουλευτών, υπουργών κ.ά. υψηλόβαθμων πολιτικών παραγόντων είναι κέντρα ρουσφετολογικών εξυπηρετήσεων; Μπορεί να ξεχαστούν οι διορισμοί των "δικών μας παιδιών", το "δι' ενεργειών μου" κλπ.

Ολοι γνωρίζουμε πως πηγαίνει ο Ελληνας ψηφοφόρος να ψηφίσει, κάτω από ποια και πόσα ταξίματα από φορείς της εξουσίας, που βέβαια μετά την αποχώρηση από την κάλπη όλα ξεχνιούνται.

Εφτασε δε ανώτατος πολιτειακός παράγοντας να ειρωνεύεται όλο τον ελληνικό λαό. Να τι έλεγε ο λεγόμενος εθνάρχης Κ. Καραμανλής: "Οι Ελληνες την Κυριακή με ψηφίζουνε και τη Δευτέρα είναι όλοι κοψοχέρηδες". Αυτοί λοιπόν οι θιασώτες των κλαδικών, των θα και θα, των υμνητών, των παπατζήδων, μπορούν να φέρουν την αναγέννηση στη χώρα μας;

Εμείς κατηγορηματικά λέμε "όχι".

Αλλά ας συνεχίσουμε, στον ίδιο στόχο του "εκσυγχρονισμού του πολιτικού συστήματος" διατείνονται στο πρόγραμμα "Ι. Καποδίστριας" ότι "με τις αναγκαστικές συνενώσεις θα γίνει η απελευθέρωση του πολιτικού συστήματος από την πελατειακή εξάρτηση".

Είναι αλήθεια ότι απελευθέρωση θα γίνει, εκείνο που πρέπει να εξεταστεί είναι τι είδους απελευθέρωση θα έχουμε. Ας προσπαθήσουμε να το εξετάσουμε.Αλήθεια, αν ο σημερινός δήμαρχος του Αργοστολίου βλέπει με κιάλια τις απανώστρατες του Αργοστολίου, με τι θα βλέπει, αν βλέπει, τα Ζόλα; Με τηλεφακό;

Μπορεί να αρνηθεί κανείς πως οι σημερινές κοινοτικές αρχές, ανεξάρτητα κομματικής ή πολιτικής τοποθέτησης, βρίσκονται καθημερινά στο δρόμο ή στο καφενείο του χωριού κάτω από την κριτική και την παρατήρηση του πολίτη; Με τα σχήματα - τέρατα των ΟΤΑ που αναγκαστικά επιδιώκονται, απομακρύνεται - αποξενώνεται ή όχι από τα προβλήματα των κατοίκων ή δημοτική αρχή;

Είναι φανερή η θετική απάντηση. Ναι αγαπητοί αναγνώστες, απελευθέρωση θα υπάρξει, αλλά απελευθέρωση των νέων ΟΤΑ από τα προβλήματα των κατοίκων, απεξάρτηση από τους πολίτες και μεγαλύτερη εξάρτηση των δημοτικών αρχόντων από τα πολιτικά αφεντικά τους.

Ες αύριο η τρίτη συνέχεια...

Νίκος ΠΑΓΟΥΛΑΤΟΣ

Μέλος της ΝΕ Κεφαλονιάς - Ιθάκης του ΚΚΕ