Κι όμως, θα 'πρεπε. Θα 'πρεπε να 'μαστε όλοι εκεί σήμερα το πρωί. Εκεί στον κόμβο της "Βιοκαρπέτ". Εκεί που ήδη βρίσκεται η θεία Σταυρούλα, ο παππούς ο Νίκος, ο ξάδερφος ο Γιάννης, οι πατεράδες και οι μανάδες μας. Εκεί στη γενέθλια γη που σηκώθηκε κι αυτή ακόμα απ' τα χωράφια και εγκαταστάθηκε μαζί με τους εργάτες της στο οδόστρωμα του Ε75, του εθνικού μας - όπως τον λένε - δρόμου που φτιάχνεται κατά παραγγελία των Ευρωπαίων εμπόρων και βιομηχάνων και για χάρη των οποίων η κυβέρνηση ανακοινώνει θρασύτατα ότι πλέον δε χρειάζεται να παράγει η χώρα μας βαμβάκι, λάδι, σταφύλια, πορτοκάλια, καπνά, στάρια, ροδάκινα, καλαμπόκια κι ό,τι άλλο μάθαμε αιώνες τώρα να παίρνουμε απ' τη γη μας. Τώρα έχουμε τον Ε75. Αυτός θα μας φέρνει όλα τα καλά. Από την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Βουλγαρία, την Τουρκία, το Πακιστάν, όπου τέλος πάντων οι αφέντες μας επενδύουν τώρα το χρήμα τους, αντλώντας υπεραξία από την εργατική δύναμη ακόμα και 12χρονων αγοριών και κοριτσιών. Παιδιών που γνωρίζουμε μόνο μέσα απ' τα προϊόντα που παράγουν και που - παρεμπιπτόντως - είναι κι αυτά δικά μας παιδιά, ταξικά αδέρφια.

Θά 'πρεπε, λοιπόν, σήμερα το πρωί να 'μαστε όλοι εκεί. Θα 'πρεπε μια κάποια ΓΣΕΕ, που θα είχε μια κάποια σχέση μ' αυτό που είναι - δεν ονομάζεται μόνο - Εργατική Τάξη, θα 'πρεπε αυτή η ΓΣΕΕ κι αυτή η ΑΔΕΔΥ - όχι ως Ανωτάτη Διοίκηση των Ελλήνων Δημοσίων Υπαλλήλων, αλλά ως συνδικάτο που εκφράζει τη συσπείρωση ζωντανών ανθρώπων - να έχουν κηρύξει για σήμερα απεργία. Για το στάρι, το αλεύρι, το ψωμί. Για το βαμβάκι, το νήμα, το ύφασμα, το ρούχο. Για τα πρόβατα και τα γίδια, για το μαλλί και τις υφάντρες τις εργάτριες. Για τα αιωνόβια λιοστάσια και το λαδάκι "του Θεού". Για τις πορτοκαλιές και τους χυμούς τους που δε χρειάζεται να τους εισάγουμε από τις κοιλάδες της Καλιφόρνια. Για τα παιδιά που, εκτός απ' το σχολειό, έχουν ανάγκη και το χωριό. Για μας, για σας, για όλους, για όλα.

Αλλη έγνοια πρέπει να 'χουμε. Αλλο προέχει τώρα. Πώς θα ρίξουμε τους ξένους - όχι τους εργάτες, μα αυτούς τους επιβήτορες της εξουσίας - στη θάλασσα. Πώς θα γκρεμίσουμε ό,τι σαθρό και σάπιο σημαίνει η εξουσία τους. Για να μπορούμε να χτίσουμε γερά, οικοδόμοι πραγματικοί ενός μέλλοντος που ο άνθρωπος θα σέβεται πριν απ' όλα αυτό που τον έκανε άνθρωπο. Την εργασία. Γι' αυτό θα 'πρεπε να 'μαστε σήμερα στις 11 το πρωί στο μπλόκο της "Βιοκαρπέτ". Αυτή η συνέλευση είναι ολωνών μας.