Το AWACS δεν επέστρεψε προχτές στη βάση του. Συνέβη την Κυριακή το μεσημέρι στο Ακτιο. Εκεί, στον αεροδιάδρομο όπου κάθε μέρα οι διερχόμενοι τον περιφερειακό του αεροδρομίου έβλεπαν την εφιαλτική εικόνα του γιγαντιαίου ιπτάμενου ραντάρ που πετά πάνω απ' τη Σερβία εντοπίζοντας στόχους για τους πυραύλους, την Κυριακή υπήρχε κενό, μια απόλυτη νέκρα. Μόνο εκεί. Γιατί λίγες εκατοντάδες μέτρα μακριά, έξω ακριβώς από την πύλη του αεροδρομίου, τα πάντα ήταν ζωντανά. Πολύ ζωντανά. Οργισμένοι Ηπειρώτες απ' όλους τους νομούς, Κερκυραίοι, Λευκαδίτες και Αιτωλοακαρνάνες είχαν ζώσει από τις 11 το πρωί το αεροδρόμιο. Το σύνθημα "Αμερικάνοι φονιάδες των λαών" ίσως δε φωνάχτηκε το τελευταίο διάστημα τόσο συχνά, σχεδόν χωρίς ανάσα επί ένα τρίωρο, τόσο πυκνά, με τόση οργή, όσο προχτές στο Ακτιο. Και το γράφουμε αυτό έχοντας μέτρο σύγκρισης αρκετές ανάλογες εκδηλώσεις των τελευταίων ημερών. Αλλο στοιχείο: Κάθε χρόνο στο δεκαήμερο ειρήνης συγκεντρώνονται στο Ακτιο περί τους 500 φίλους της ειρήνης. Προχτές ήταν πάνω από 1.500 αυτοί που διαδήλωναν. Κι άλλο στοιχείο: Οταν η Επιτροπή Λευκάδας πήρε την πρωτοβουλία για την οργάνωση της συγκέντρωσης ήλπιζε σε μια άμεση ανταπόκριση της κοντά στο αεροδρόμιο περιοχής. Τελικά παρών στη συγκέντρωση έδωσαν άνθρωποι από τη Ναύπακτο ως και τα ακριτικά χωριά του βόρειου συνόρου της χώρας. Σύσσωμα δήλωσαν παρών όλα τα Εργατικά Κέντρα, τα Νομαρχιακά Συμβούλια, Δημοτικά Συμβούλια και άλλοι φορείς. Ποιοτικό στοιχείο της συγκέντρωσης: Δεν ήταν αφελώς "πασιφιστική". Οι διαδηλωτές έκαψαν εν πλήρει συνειδήσει τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δείχνοντας έναν από τους ενόχους που επιμελώς η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της επιχειρούν να κρατήσουν στο απυρόβλητο. Κι άλλο ποιοτικό στοιχείο: Στην ομιλία του ο καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Κώστας Αλυσσανδράκης υπενθύμισε πως είναι η δεύτερη φορά ιστορικά που η σοσιαλδημοκρατία πουλάει τους λαούς της Ευρώπης και τους οδηγεί με τις επιλογές της στο σφαγείο.

Η προχτεσινή διαδήλωση στο Ακτιο είχε αρκετά ξεχωριστά στοιχεία. Από τις μουσικές επιλογές του Κερκυραίου Σπύρου Σαμοϊλη, που με το συγκρότημά του ήρθε στο Ακτιο, ως το συναγωνισμό δεκάδων παιδιών για το ποιος/α θα γράψει το καλύτερο σύνθημα στον τοίχο της αεροπορικής βάσης. Κρατήσαμε τον κατηγορηματικό τόνο που διατυπώθηκε το αίτημα: Να κλείσει το Ακτιο! Και τη βεβαίωση: Θα είμαστε συνέχεια στο πόδι. Θα μας βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους.