Ο αγώνας συνεχίζεται! Την ερχόμενη Τρίτη, στις 19 Δεκέμβρη, οι εργαζόμενοι της χώρας κινητοποιούνται ενάντια στο νέο κρατικό προϋπολογισμό για το 2001, με τα συλλαλητήρια στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Θεσσαλία και αλλού. Ταυτόχρονα όμως, στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεών τους, βάζουν τα ζητήματα των εργασιακών σχέσεων, της Υγείας, της Παιδείας, της Δημόσιας Διοίκησης, των ιδιωτικοποιήσεων. Οι ελπίδες της κυβέρνησης για αδρανοποίηση των εργαζομένων διαψεύδονται, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των υποστηρικτών της, του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Τα συλλαλητήρια στις 19 Δεκέμβρη δεν είναι τυχαίες ή αποσπασματικές κινητοποιήσεις. Εκφράζουν στην πράξη τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, που απαιτούν χειροπιαστή βελτίωση της ζωής τους. Είναι, ουσιαστικά, μια δική τους επιλογή για τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντίστασής του σε όλα αυτά τα μέτρα και τις πολιτικές, που θέλουν να τους καταδικάσουν στην ένδεια. Που στοχεύουν στην αφαίμαξη των κατακτήσεών τους, στην αρπαγή των δικαιωμάτων τους, στην ένταση της εκμετάλλευσής τους.

Ο νέος κρατικός προϋπολογισμός δεν ξεφεύγει από την πεπατημένη της λιτότητας. Οι κρατικές δαπάνες για μισθούς και συντάξεις συμπιέζονται, την ώρα που το πετρέλαιο θέρμανσης αυξάνεται ανεξέλεγκτα. Οι δαπάνες για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, Πολιτισμό, παραμένουν «παγωμένες». Για άλλη μια φορά, οι ευνοημένοι είναι οι βιομήχανοι και το μεγάλο κεφάλαιο, με νέες φοροελαφρύνσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δραχμών. Στη «μετα-ΟΝΕ» εποχή, κυριαρχεί πλέον η αναγκαιότητα της «διατηρησιμότητας», συνδυασμένης με την παλαιότερη ανάγκη για «ανάπτυξη» μέσα από την τόνωση της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων. Μόλις ο εργαζόμενος φτάνει στο τέρμα ενός κύκλου στερήσεων και θυσιών, βρίσκεται ξαφνικά στην αρχή ενός νέου Γολγοθά. Ανεργία και ακρίβεια κυριαρχούν στη ζωή του. Τα λεφτά δε φτάνουν για φαΐ, ενοίκιο, θέρμανση, ντύσιμο, για τα φροντιστήρια των παιδιών, για διασκέδαση και ψυχαγωγία. Δε φτάνει, όμως, και ο χρόνος, με τα ωράρια - «λάστιχο» που ο νέος αντεργατικός νόμος της κυβέρνησης θέλει να τα χειροτερέψει. Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα βαθιά αντιλαϊκό προϋπολογισμό, που όπως τονίζει το ΠΑΜΕ: «Υπηρετεί τις γενικότερες αντιλαϊκές, κοινωνικοοικονομικές αναδιαρθρώσεις και προωθεί την κλιμάκωση της κυβερνητικής επίθεσης ενάντια στις κατακτήσεις και δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Είναι ένας προϋπολογισμός στην υπηρεσία του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της "νέας τάξης πραγμάτων"».

Η πάλη των εργαζομένων ενάντια σ' αυτόν τον προϋπολογισμό, είναι πράξη αντίστασης στην αντεργατική και τη, γενικότερα, αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, η οποία πλήττει όλο το λαό. Γι' αυτό και το ΠΑΜΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τους άνεργους, αλλά και τους μικρομεσαίους και τη νεολαία, σε ενιαίο μέτωπο αντίστασης, το οποίο θα απαιτήσει πραγματικές αυξήσεις στα μεροκάματα, στους μισθούς, στις συντάξεις. Θα διεκδικήσει φορολογική ελάφρυνση και αύξηση των δαπανών για την Υγεία και την Παιδεία. Θα κάνει κομμάτια το όραμα κυβέρνησης - κεφαλαίου - Ευρωπαϊκής Ενωσης για τον εργασιακό μεσαίωνα. Νέοι αγώνες, ακόμη πιο αποφασιστικοί, μαζικοί και με συνέχεια, μένει να ακολουθήσουν. Δε χωρούν ημίμετρα και «διάλογοι»,, όταν η επίθεση που έχει εξαπολυθεί στις εργασιακές και λαϊκές κατακτήσεις είναι σφοδρή και ανελέητη. Δεν μπορεί κανένας πλέον να στρέψει και το άλλο μάγουλο και να υποταχθεί σε μια ζωή, που δε θα είναι ζωή. Ο πλούτος δημιουργείται από την εργατική τάξη και σ' αυτήν ανήκει. Φτάνει πια!