Τώρα που στερεύουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τους χιλιάδες ξεριζωμένους πρόσφυγες της Ουκρανίας, για τους νεκρούς και σακατεμένους από τη ρωσική εισβολή, στο προσκήνιο έρχεται το «ψητό» του πολέμου, για το οποίο η αστική τάξη στη χώρα μας «ακονίζει μαχαίρια», με «διαβατήριο» την εμπλοκή της στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και στον πόλεμο. Για παράδειγμα, στον αστικό Τύπο κερδίζουν ολοένα και περισσότερο χώρο αναλύσεις και άρθρα για τις «ευκαιρίες» που δημιουργεί ο πόλεμος να αναβαθμιστεί η χώρα σε ενεργειακό και διαμετακομιστικό κόμβο, ειδικά τώρα που η «ενεργειακή διαφοροποίηση» της Ευρώπης επιβάλλει την ταχύτερη απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η «κοσμογονία» - όπως παρουσιάζεται - στη ναυπήγηση πλοίων μεταφοράς LNG και στην κατασκευή αποθηκευτικών χώρων σε στρατηγικά λιμάνια της χώρας είναι η απόδειξη - σύμφωνα με τα επιτελεία τους - ότι η χώρα βρίσκεται στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Καλλιεργούν προσδοκίες ότι ο λαός θα βγει κερδισμένος από τα ενεργειακά και άλλα ευρωατλαντικά «πρότζεκτ», που επιταχύνονται στη σκιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Απαιτούν ομοφωνία και συναίνεση, για να «τρέξει» ανεμπόδιστα αυτός ο σχεδιασμός.