Το άκρον άωτον της υποκρισίας: Να «απελευθερώνεις» τα μονοπώλια και τα μεγαθήρια της αγοράς από κάθε έλεγχο όσον αφορά στις τιμές των προϊόντων (και όχι μόνον) και στη συνέχεια να τα καταγγέλλεις ως (αμέτοχος) «τρίτος» για ...αισχροκέρδεια! Ο λόγος για την ξεδιάντροπη επιχείρηση εμπαιγμού των «καταναλωτών» εκ μέρους των «εκσυγχρονιστών» κυβερνώντων.

Εκείνο που εξοργίζει περισσότερο είναι το μέγεθος της απόπειρας εξαπάτησης και της άγριας κοροϊδίας. Ενώ έχουν αναθέσει (διά νόμου) στους νόμους και στις δυνάμεις της αγοράς την πορεία του πληθωρισμού (και όχι μόνον), εμφανίζονται να «αγανακτούν» όταν οι νόμοι εφαρμόζονται και οι δυνάμεις της αγοράς «κάνουν τη δουλιά τους» (την παραγωγή υπερκερδών).

Πάνε να ρίξουν τις ευθύνες (αποκλειστικά σχεδόν) στις ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ (λες και δεν υπάρχουν «ιδιωτικά» μονοπώλια), αλλά «ξεχνούν» ότι οι ίδιοι έχουν θέσει ως ύψιστο στόχο τους την ύπαρξη μεγάλων κερδών και όχι βέβαια την προσφορά «κοινωφελούς έργου». Με μεγάλη δυσκολία, πάντως, ορισμένοι αποφεύγουν, μέχρι στιγμής, την αυτογελοιοποίηση επαναφέροντας το γνωστό παραμύθι, ότι, δηλαδή, «φταίνε οι μισθοί για τον πληθωρισμό»!

Οπως μέχρι πριν από λίγο καιρό ο Κ. Σημίτης επέμενε ότι η κυβέρνησή του είχε εξαφανίσει την ακρίβεια από τη ζωή του εργαζόμενου, έτσι τώρα ο Κ. Λαλιώτης εμφανίζεται «μπροστάρης» του (κυβερνητικού) καταναλωτικού κινήματος. Πολύτιμη, όπως πάντα, η συνεισφορά του προέδρου της ΓΣΕΕ, που ζητά (άκουσον άκουσον) να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός!

Κατά τα λοιπά, το «πιάσατε» το μήνυμα του «νέου σκηνικού» που στήθηκε, όπως πάντα πριν από μας για μας, από τους κατασκευαστές της κοινής γνώμης, με εργαλεία πάντα τα γκάλοπ. Τίποτα δεν αλλάζει, ο δικομματισμός είναι ακατανίκητος και η μόνη «κινητικότητα» αφορά στην παραπέρα ενίσχυση της «σταθερότητας» του πολιτικού συστήματος. Καλή δύναμη, λοιπόν.