Το πλήγμα κατά του Διεθνούς Συστήματος που επέφεραν οι αμερικανικές ενέργειες με τον πόλεμο κατά του Ιράκ υποχρεώνει τους Ευρωπαίους να αναζητήσουν μια «αμυντική πολιτική στενότερης συνεργασίας και ανάπτυξης των αμυντικών τους ικανοτήτων».

Αυτό υποστήριξε χτες, σε συνέντευξή του σε ραδιοφωνικό σταθμό, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου. «Ολοι είναι ανήσυχοι για την εξέλιξη του πολέμου», είπε, «αλλά η προσοχή μας είναι στραμμένη στον ίδιο τον ιρακινό λαό και έχουμε τονίσει - και ως ΕΕ και η Προεδρία, αλλά και οι 28 - ότι το συντομότερο που μπορεί να τελειώσει ο πόλεμος το καλύτερο βεβαίως για όλους».

Ο υπουργός Εξωτερικών σημείωσε, επίσης, ότι «έχουμε ήδη προγραμματίσει διάφορες πρωτοβουλίες υποστήριξης μη κυβερνητικών οργανώσεων για την ανθρωπιστική βοήθεια, συνεργασία με γειτονικά κράτη και ως Προεδρία συντονίζουμε τα θέματα ανθρωπιστικής βοήθειας και στο επίπεδο της διευρυμένης Ευρώπης».

Ο Γ. Παπανδρέου παρατήρησε ότι η κρίση στο Ιράκ είναι «υπαρκτή». «Δεν είναι ότι τέλειωσαν όλα τα γεγονότα με τον πόλεμο, αντιθέτως ανοίγουν σειρά προκλήσεων και προβλημάτων και ζητημάτων, στα οποία η Ευρώπη έχει πάρει θέση», είπε και πρόσθεσε: «Αυτή νομίζω ότι ήταν και η επιτυχία της Συνάντησης Κορυφής που προγραμματίστηκε, συζητήθηκε και προετοιμάστηκε μ' έναν τρόπο, ώστε να βγάλει αυτά τα συμπεράσματα. Εγώ πιστεύω ότι αυτά τα συμπεράσματα, όσο κι αν ο κόσμος, λόγω και της έναρξης του πολέμου, τα θεώρησε δευτερεύοντα, είναι πρωτεύοντα και όλο και περισσότερο θα φανεί η σημασία τους. Στην απόφασή μας μιλάμε για τον κεντρικό ρόλο του ΟΗΕ στις επόμενες φάσεις του Ιρακινού».

Ο υπουργός αναφέρθηκε στο θέμα της ανοικοδόμησης του Ιράκ, για το οποίο τόνισε ότι «δεν έχει καμία σχέση με νομιμοποίηση ή μη προηγουμένων ενεργειών». «Δεν αφορά τα όσα έχουν συντελεστεί προηγουμένως», επισήμανε, «αφορούν, όμως, σαφώς τη μοίρα του ιρακινού λαού στο εγγύς μέλλον».

Αναφερόμενος ειδικότερα στο ρόλο του ΟΗΕ, ο Γ. Παπανδρέου είπε: «Δεν έχουμε το τέλος του ΟΗΕ, αλλά την ανάδειξη ίσως ακόμη μεγαλύτερης υποστήριξης ή και ανάγκης μιας βασισμένης σε κανόνες και αξίες διεθνούς διακυβέρνησης».