Στη λαϊκή διαδήλωση στα Προπύλαια ξεχωριστή ήταν η συμμετοχή της μουσικής ομάδας «Σεργκιάν», που αποτελούνταν από παιδιά από την Τουρκία και το Κουρδιστάν. Τραγουδώντας σε ρυθμούς της πατρίδας τους και ταυτόχρονα μεταφράζοντας τα λόγια στα ελληνικά, ένωσαν τη δική τους φωνή με τη φωνή των λαών του κόσμου ενάντια στον ιμπεριαλισμό που αιματοκυλάει το λαό του Ιράκ. Πολλά ήταν τα πρόσωπα που βούρκωσαν, όταν τα παιδιά αυτά, προσφυγόπουλα στη χώρα μας, με τη φλόγα της ψυχής τους, εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στα δοκιμαζόμενα παιδιά του Ιράκ.

«Φωνάζω, φωνάζω. Ελάτε να λιώσουμε το μολύβι, ελάτε»

«Υποφέρεις πολύ, γιατί δεν υποφέρει κανείς για σένα. Βαρύς ο αέρας, μυρίζει μολύβι»

«Πώς μπορεί η νύχτα να φωτιστεί. Ελάτε, η γη είναι έγκυος».

Αυτά τα καταπληκτικά λόγια του λαϊκού ποιητή, ήρθαν να ενωθούν με τους στίχους του δικού μας Οδυσσέα Ελύτη και το χιλιοτραγουδισμένο «της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», που σιγοτραγουδήθηκε από τους χιλιάδες διαδηλωτές. Τα παιδιά πριν κατέβουν από την εξέδρα δεν παρέλειψαν να θυμίσουν ότι και ο δικός τους λαός πληρώνει βαρύ φόρο αίματος από το φασιστικό στρατοκρατικό κράτος της Τουρκίας και υπενθύμισαν τους 105 μάρτυρες των «λευκών κελιών» της Τουρκίας, που παλεύουν για κοινωνική δικαιοσύνη και ελευθερία.