Να φανταστείτε ότι μέχρι και το θέμα της ύπαρξης «πλαφόν» στο εφάπαξ είπαν ότι θα θέσουν στον περίφημο μετεκλογικό «κοινωνικό διάλογο», βεβαίως μετά τη σχετική δικαστική απόφαση που έκρινε αντισυνταγματικό το όριο.
Είναι σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά.
Ως γνωστόν, κοινωνικός διάλογος για το ΠΑΣΟΚ σημαίνει επακριβώς το εξής: Αποφασίζουμε τι θα κάνουμε, το ξεκινάμε και στη συνέχεια φωνάζουμε διάφορους φορείς (κατά προτίμηση ημετέρους) συζητάμε μια-δυο μέρες και στη συνέχεια ολοκληρώνουμε αυτό που εκ των προτέρων αποφασίσαμε.
Οι ενδιαφερόμενοι (δηλαδή όλοι μας) καλά θα κάνουν να το προσέξουν το θέμα και να ψηφίσουν σωστά.
Διότι είτε εκ νέου ο Παπαϊωάννου μάς προκύψει στις 10 του Απρίλη, είτε κανένας Σιούφας, για να συνεχίσει το αντιασφαλιστικό έργο του 1992, σε μπελάδες θα είμαστε.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ, πως όταν ήταν μικρός ο Λαλιώτης, δεν του παίρνανε τρενάκια να παίζει.
Αυτό βεβαίως θα παρέμενε δικό του πρόβλημα για πάντα, αν του είχε... φύγει το απωθημένο τώρα που μεγάλωσε και έγινε και υπουργός ΠΕΧΩΔΕ.
Ομως δεν του 'φυγε, γι' αυτό και πάει συχνά-πυκνά και παίζει με το μετρό.
Πες όμως ότι τα προεκλογικά παιχνιδάκια τέτοιου τύπου του τα συγχωρούμε λόγω της δύσκολης παιδικής του ηλικίας.
Τα παιχνιδάκια με τα τεράστια κονδύλια που «μάσησε» το μετρό δε θα μπορέσουμε, διότι κοστίζουν κι εμείς πληρώνουμε.
Γι' αυτό καλά θα κάνει να σταματήσει να «τρώγεται» με τους ευρωβουλευτές της ΝΔ και να λέει ότι το μετρό θα κοστίσει 500 δισ. και οι άλλοι να του απαντάνε ότι κάνει 1 τρισ.
Ο Ελληνας φορολογούμενος είναι που πλήρωσε και απαιτεί και δικαιούται να μάθει την πλήρη αλήθεια.