Την πρόταση διεξόδου, στην προοπτική της λαϊκής εξουσίας που καλείται να εφαρμόσει το σχέδιο της λαϊκής οικονομίας, παρουσίασε χτες στο Ζάππειο η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια της τελευταίας διακαναλικής συνέντευξης του Κόμματος, μια βδομάδα περίπου πριν από την κάλπη. Παρουσίασε, ταυτόχρονα, τους άμεσους στόχους πάλης που συνοδεύουν τη συνολική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ και κάλεσε, για μια ακόμα φορά, σε μαζικό απεγκλωβισμό από τα κόμματα του δικομματισμού. Σε υπερψήφιση του ΚΚΕ με κύριο κριτήριο την ίδια την εμπειρία της ζωής.

Η συνέντευξη ξεκίνησε με μια υπενθύμιση. Η Αλ. Παπαρήγα, θύμισε ότι «στις 8 Μάη του 2000 συντάχθηκε η πρώτη έκθεση προς το αμερικανικό Κογκρέσο σχετικά με τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα της 9ηςΑπρίλη, της ίδιας χρονιάς.

Υπάρχουν, είπε, δύο χαρακτηριστικά στοιχεία σ' αυτή την έκθεση. Κατ' αρχήν η εκτίμηση και η χαρά, αν δεν είναι και πανηγυρισμοί, για την επανεκλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και η μεγάλη ανησυχία και δυσαρέσκεια για το ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δε μειώθηκε, αλλά αντίθετα διατήρησε τις δυνάμεις του μέσα σε συνθήκες ασφυκτικής πίεσης του δικομματισμού.

Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας λέγεται χαρακτηριστικά - από τους συντάκτες της έκθεσης - ότι δυστυχώς είναι ένα Κόμμα που επηρεάζει ευρύτερα τον ελληνικό λαό, ιδιαίτερα με τις θέσεις του εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για τον πόλεμο και ότι ασκεί μια επιρροή πολλαπλάσια από την εκλογική του δύναμη».

Πιστεύω, σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, ότι στα χρόνια που πέρασαν και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό τον κ. Σημίτη και υπουργό Εξωτερικών τον κ. Γιώργο Παπανδρέου και εμείς δικαιώσαμε αυτές τις εκτιμήσεις.

Η μεν κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διότι υπηρέτησε κατά άριστο τρόπο τις επιταγές και τις επιθυμίες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου μάλιστα ήταν συνεχώς ιπτάμενος ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τις άλλες χώρες, είτε της ΕΕ, είτε κυρίως της Μέσης Ανατολής.

Κι εμείς, επίσης, δικαιώσαμε τις ανησυχίες των Ηνωμένων Πολιτειών, διότι όλα αυτά τα χρόνια συμβάλαμε στην ανάπτυξη ενός ισχυρού φιλειρηνικού, αντιπολεμικού κινήματος στη χώρα μας, δεν περιοριστήκαμε μόνο στην καταγγελία του πολέμου, αλλά και της οικονομικής πολιτικής που προκαλεί τον πόλεμο και της γενικότερης στρατηγικής που συνεπάγεται τον πόλεμο».

Αναφερόμενη, στη συνέχεια, στο πρόσωπο που εμφανίζουν οι δύο επικεφαλής εκπρόσωποι του δικομματισμού η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε: «Ο Γιώργος Παπανδρέου λέει ότι βρισκόμαστε ήδη σε μια "νέα εποχή". Η πρώτη εντύπωση που τουλάχιστον εμένα μου δημιουργεί, είναι ένα είδος αυταρέσκειας και ναρκισσισμού, καθώς ταυτίζει την επιλογή του στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ και τη διεκδίκηση της πρωθυπουργίας ως άνοιγμα νέας εποχής για την Ελλάδα.

Νομίζω όμως ότι ίσως αυτό δεν είναι το κυριότερο. Το κυριότερο είναι ότι υπογραμμίζοντας τη "νέα εποχή" και με όλες τις θέσεις τις οποίες προβάλλει, δείχνει ότι και προσωπικά ο ίδιος έχει ένα μεγάλο στόχο: Να αφανίσει κάθε μορφή αγωνιστικού φρονήματος στην Ελλάδα και κάθε αγωνιστικού πνεύματος αντίστοιχα. Φυσικά, αυτό δεν πρόκειται να γίνει, αλλά αυτή είναι η πρόθεσή του.

Ο Κώστας Καραμανλής μιλά χαμογελαστά για "αλλαγή πολιτικής" αν κερδίσει τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία. Δεν πρόκειται να φέρει καμία αλλαγή πολιτικής, αλλαγή διακυβέρνησης θα έχουμε. Και μάλιστα, εμείς προβλέπουμε ότι η Νέα Δημοκρατία ως κυβέρνηση θα χάσει και την όποια ευλυγισία είχε αποκτήσει από την εύκολη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έπρεπε να κριτικάρει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που ακολουθούσε μια πολιτική ίδια με τη δική της.

Η όλη τοποθέτηση της Νέας Δημοκρατίας απέναντι στα διάφορα προβλήματα και ιδιαίτερα με το σύνθημα της επιχειρηματικότητας δείχνει ότι η πιθανή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα είναι πάρα πολύ σταθερή στην υπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου και εντελώς αλύγιστη στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων.

Γι' αυτό εμείς λέμε ότι στις 8 του Μάρτη δεν κρίνεται ποιος θα είναι πρωθυπουργός και ποιος θα αναδειχτεί σε καταλληλότερο πρωθυπουργό. Κατάλληλοι είναι και οι δύο για την πλουτοκρατία του τόπου, για την ΕΕ και τις επιλογές της, για την υπηρέτηση των δεσμεύσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Βεβαίως, οι εκλογές θα κρίνουν ποιος θα είναι Πρωθυπουργός. Αλλά ταυτόχρονα οι εκλογές θα βαθμολογήσουν το βαθμό χειραφέτησης και ριζοσπαστισμού του ελληνικού λαού, την ικανότητά του να απεγκλωβίζεται από τη χειραγώγηση των δύο κομμάτων, την ικανότητά του να αποδεσμεύεται από φοβίες μπροστά στην ανάγκη να υπάρχουν βαθιές και ανατρεπτικές αλλαγές στην πορεία στον τόπο μας αποκλειστικά και μόνο υπέρ του λαού».

Αναφερόμενη στα κριτήρια για την επιλογή ψήφου η Αλέκα Παπαρήγα, ξεκαθάρισε ότι για το ΚΚΕ το βασικό και το κύριο είναι να μη μεταμφιέζεται στην προεκλογική περίοδο, αλλά να βλέπει και την προεκλογική περίοδο σαν μια συνέχεια της όλης προηγούμενης δραστηριότητας. «Αν κάτι καινούριο, έστω για μια ακόμη φορά, πρέπει να πούμε, είναι να ανανεώσουμε την υπόσχεσή μας στο λαό να είμαστε ανυποχώρητοι, σταθεροί και αταλάντευτοι μπροστά στην ταξική αδικία και εκμετάλλευση, μπροστά στον πόλεμο και σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά, πολιτικά και δημοκρατικά προβλήματα που αφορούν το λαό και ευρύτερα την περιοχή μας και ολόκληρη την Ευρώπη».

Υπογράμμισε ότι κριτήριο εκτίμησης των άλλων κομμάτων, κριτήριο εκτίμησης οπωσδήποτε των κομμάτων εξουσίας, που αυτά είναι στο κύριο στόχαστρο, αλλά και των άλλων κομμάτων, είναι ορισμένες σταθερές:

Πρώτο κριτήριο, η θέση τους και η στάση τους στα προβλήματα της οικονομίας. Είναι αδύνατον, τόνισε, να παρουσιάσεις μια φιλολαϊκή πρόταση στα κοινωνικά προβλήματα, στα ζητήματα της εργασίας, της κοινωνικής ασφάλισης, της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της καταπολέμησης των ναρκωτικών, στα προβλήματα του περιβάλλοντος, της ηθικής -θα έλεγα- ατμόσφαιρας που κυριαρχεί στον τόπο, αν δεν ξεκινήσεις από το σε ποια όχθη βρίσκεσαι στο πεδίο της οικονομίας.

Επομένως, συνέχισε, εγκαλούμε το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία διότι στο πεδίο της οικονομίας είναι σταθεροί υποστηρικτές των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, ευρωπαϊκής και παγκόσμιας στο μέτρο των δυνατοτήτων τους.

Τα συνθήματα τα οποία προβάλλουν για την "ανταγωνιστικότητα", την "παραγωγικότητα", τη "σύγκλιση", είναι στόχοι και συνθήματα καθαρά ταξικού χαρακτήρα και αυτά τα συνθήματα και αυτούς τους στόχους πρέπει να τα απορρίψουν οι εργαζόμενοι. Διότι όσο θα προχωράει η ανταγωνιστικότητα, όσο θα μεγαλώνει η παραγωγικότητα και όσο θα υπάρχει προσέγγιση προς τη σύγκλιση - γιατί δυνατότητα σύγκλισης δεν υπάρχει αντικειμενικά στα πλαίσια της ΕΕ - αυτό σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα χάνουν δικαιώματα, θα απομακρύνονται ακόμη περισσότερο από οράματα και στόχους θετικούς που πρέπει να έχουν.

Δεύτερο κριτήριο: Πρέπει και σήμερα να υποστηρίζουμε ότι για κάθε χώρα, όπως και για την Ελλάδα και για τον ελληνικό λαό, υπάρχει ζήτημα υπεράσπισης, κατοχύρωσης και διαφύλαξης κυριαρχικών δικαιωμάτων, ή, στο όνομα της καπιταλιστικής διεθνοποίησης ή όπως αλλιώς - αταξικά - λένε "παγκοσμιοποίησης", θα εκχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα; Θα εκχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα στους διεθνείς καπιταλιστικούς, ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς;

Τρίτο κριτήριο είναι - σε συνάφεια με το δεύτερο: Θα είναι το κριτήριο αν ο λαός πάει καλά στην Ελλάδα; Θα είναι κριτήριο οι δυνατότητες της χώρας και οι ανάγκες του λαού, ή, θα πειθαρχούμε και θα υποτασσόμαστε στους εξωτερικούς καταναγκασμούς που προκύπτουν συγκεκριμένα από την ΕΕ, αλλά και από το ΝΑΤΟ και από τις ελληνο-αμερικάνικες συμφωνίες;

Εμείς, συμπλήρωσε για το θέμα των κριτηρίων η Αλέκα Παπαρήγα, θεωρούμε ότι ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία βρίσκονται στον αντίποδα της πολιτικής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Ασκούμε, συμπλήρωσε, επίσης, κριτική στο Συνασπισμό, γιατί υποστηρίζει ότι μπορεί κανείς να πατάει και στις δύο όχθες ή μπορεί να περνάει ανάμεσα σε δύο σταγόνες βροχής και να μη βρέχεται. Αυτά τα πράγματα είτε λέγονται συνειδητά είτε μη συνειδητά, όχι μόνο δε βοηθούν, αλλά παρεμποδίζουν τη λαϊκή ριζοσπαστικοποίηση και πάνω απ' όλα τη συσπείρωση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων εναντίον της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.