«Είναι σημαντικό η στρατηγική της Λισαβόνας να μετατραπεί σε σύμφωνο με τους εργαζόμενους, τους πολίτες και τις επιχειρήσεις της Ευρώπης. Το σύμφωνο αυτό πρέπει να είναι μια πραγματική συνεργασία, που θα παράγει απτά πλεονεκτήματα για όλους. Κανένα από τα εμπλεκόμενα μέρη δεν πρέπει να μείνει εκτός. Μια ατζέντα καθαρά οικονομική δεν αρκεί για να ανακτήσουμε τη σχέση ανάμεσα στην Ευρώπη και στους πολίτες της» (κοινό άρθρο των σοσιαλδημοκρατών ηγετών Πέρσον (Σουηδία), Ράσμουσεν (Δανία) και Σόκρατες (Πορτογαλία) σε Le Monde/ ΤΟ ΒΗΜΑ).

«Τον περασμένο Σεπτέμβριο ο Μ. Κεφαλογιάννης υπέγραψε την τροποποίηση της εγκριτικής πράξης με την οποία δίνεται η δυνατότητα στους πλοιοκτήτες να αντικαθιστούν με... σπουδαστές τους εν ενεργεία Ελληνες ναυτικούς που αποτελούν τα κατώτερα πληρώματα των ελληνικών πλοίων (...) οι εφοπλιστές στο βωμό της ανταγωνιστικότητας (βλέπε κέρδος) θέλουν να διώξουν από τα υπό ελληνική σημαία καράβια ακόμα και αξιωματικούς (...) μετά τις στρατιές ανέργων ναυτικών κατώτερων ειδικοτήτων θέλουν να δημιουργήσουν και στρατιές ανέργων πλοιάρχων και μηχανικών. Θα τους κάνει και αυτό το χατίρι η κυβέρνηση;» (η ερώτηση από την ΑΥΡΙΑΝΗ).

«Η αύξηση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων κυμαίνεται μεταξύ 2,22% έως 2,83%. Ουσιαστικά η εισοδηματική πολιτική οδηγεί σε μείωση των πραγματικών μισθών, αφού οι αυξήσεις είναι σαφώς μικρότερες από τον προβλεπόμενο πληθωρισμό (2,9%)» (η είδηση στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).