Υπολογίζεται ότι οι "αντάρτες", όπως εύηχα και έντεχνα έχουν πολιτογραφηθεί, ανέρχονται περίπου σε 40 στο ΠΑΣΟΚ και 30 στη ΝΔ. Στην πραγματικότητα σχηματίζουν ένα δίχτυ γύρω από τα μητρικά τους κόμματα, από τα οποία "αποχώρησαν", κυρίως γιατί δεν κατάφεραν να κερδίσουν το "χρίσμα". Σε καμία περίπτωση δεν έχουν κόψει τον ομφάλιο λώρο που τα συνδέει μαζί τους. Δηλαδή, εξακολουθούν να εμφορούνται από τις ίδιες ιδέες και να εξαγγέλλουν τις ίδιες πολιτικές για τα προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας. Οι εξαιρέσεις, που είναι υπαρκτές, απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

***

Δημιουργήματα, προϊόντα της κρίσης του δικομματισμού που εξάντλησε τα όριά του, που αδυνατεί να συγκρατήσει και να παγιδεύσει τις λαϊκές μάζες, να επιβάλει τη "γραμμή" του, μετατρέπονται στη συνέχεια σε στυλοβάτες του. Ακόμα και αν δεν υπήρχαν, έπρεπε να τους εφεύρουν.

Αλλά και τα δύο μεγάλα κόμματα αποφεύγουν, πέρα από εξαιρετικές περιπτώσεις, να διαρρήξουν τους δεσμούς μαζί τους, ακριβώς γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι μπορούν να τους μετρήσουν στις "δικές μας" δυνάμεις. Αλλά δεν είναι καθόλου απίθανο να τους ενσωματώσουν σε περίπτωση που σημειώσουν κάποια επιτυχία στις εκλογές. Επιτυχία που είναι περισσότερο εξασφαλισμένη, όσο περισσότερο διαδίδουν προς όλες τις κατευθύνσεις ότι είναι "αντάρτες", ότι "δε συμφωνούν με το κόμμα τους". Ακριβώς γιατί η αξιοπιστία των κομμάτων του δικομματισμού έχει φτάσει στο ναδίρ και η δυσαρέσκεια των λαϊκών μαζών απέναντί τους είναι χωρίς προηγούμενο.

***

Π. Κ.