Οι πνευματικοί άνθρωποι από την πρώτη στιγμή τάχθηκαν ενάντια σ' αυτό τον πιο ελεεινό και απάνθρωπο πόλεμο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και των Ευρωπαίων κυβερνητών - υπηρετών τους. Δε θα μπορούσαν, λοιπόν, παρά να εξάρουν την τολμηρή άρνηση του ναύτη Νίκου Γαρδίκη να υπηρετήσει τους αμερικανο-ΝΑΤΟικούς σφαγείς του γιουγκοσλαβικού λαού καθώς και των άλλων στρατευμένων παιδιών που εξέφρασαν ανάλογες αρνήσεις. Μια άρνηση που συμπυκνώνει το αντιιμπεριαλιστικό αίσθημα της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού μας, εκφρασμένο και διά στόματος συγγραφέων και καλλιτεχνών:

"Αυτόν τον καιρό που σημαδεύεται από τα εγκλήματα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ κατά των λαών της Γιουγκοσλαβίας, το θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων γίνεται τραπουλόχαρτο στα χέρια των κυρίαρχων της "νέας τάξης πραγμάτων", αλλά και των υπηρετών τους.

Παράλληλα, το ίδιο θέμα ξυπνάει συνειδήσεις, συλλογισμούς και δράσεις αντιπαραθετικές στους επίδοξους επικυρίαρχους. Η στάση του στρατευμένου μας ναύτη, καθώς και των άλλων στρατευμένων, θέτει ολοκάθαρα άλλη μια πλευρά των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η οποία μπορεί κάπου να περιγράφεται στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, στο Σύνταγμα, ακόμα και στο στρατιωτικό κανονισμό της χώρας μας, όμως παραμένει σκόπιμα ανενεργής για να καταπατιέται με τους πιο εύσχημους τρόπους από τους επικυρίαρχους του πλανήτη και τους δικούς μας κυβερνώντες.

Γιατί είναι ή δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα η άρνηση να μετατραπείς, παρά τη θέλησή σου σε δολοφόνο άλλων λαών, ή να συμπράξεις στη δολοφονία τους; Ποιες αρχές και ποιες αξίες υπηρετούνται όταν, στο όνομα διαταγών, καταπνίγεται η ανθρώπινη συνείδηση που εξεγείρεται κατά των εγκληματιών πολέμου;

Οι στρατευμένοι μας, επειδή ύψωσαν θαρραλέα και έντιμα τη φωνή τους κινδυνεύουν να καταδικαστούν για ανυπακοή και λιποταξία. Αυτοί που απεργάζονται την καταδίκη τους θα έπρεπε ήδη να έχουν σηκώσει τη δική τους φωνή. Αλλά δεν είναι αργά, ας το πράξουνε τώρα".

"Στην άρνηση του Ελληνα ναύτη καθρεφτίζεται η ορθοστασία και η θέληση του λαού μας να μην είναι μια μαριονέτα στα χέρια των δολοφόνων του ΝΑΤΟ και των ντόπιων πρακτόρων του".

"Οταν το '40 η Ιταλία μάς επιτέθηκε χωρίς λόγο, παρά το δικτατορικό φασιστικό καθεστώς, στις τάξεις του στρατού εκδηλώθηκαν αντίστοιχες αντιρρήσεις, ανυποταξίες, ανυπακοές ως και λιποταξίες, διότι η συνείδηση των στρατιωτών δεν μπορούσε να καταλάβει τον αδιανόητο εκείνο πόλεμο κατά της Ελλάδας, μιας χώρας ειρηνικής που δεν τους είχε ενοχλήσει ποτέ. Η ιστορία εκείνους τους συνειδητοποιημένους πολίτες τους κατέγραψε σε επίπεδο ηρώων. Σήμερα τα ελληνικά στρατοδικεία θα τους καταδικάσουν;

Αν η κυβέρνηση αυτή προσπαθεί πάνω στο πτώμα της Γιουγκοσλαβίας να κάνει πολιτική ύαινας και να πάει με τους οικονομικά ισχυρούς, που ζουν σε ηθικό μεσαίωνα, ας πάει. Μπορούν οι κυβερνώντες, αν θέλουν να πολιτογραφηθούν Αμερικανοί, Εγγλέζοι, Γερμανοί, να φύγουν από εδώ και να μας αφήσουν ήσυχους. Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να το κάνουμε. Η χώρα μας τώρα είναι καθαρά επιτιθέμενη και όσοι έχουν υπηρετήσει στο στρατό καταλαβαίνουν πως παίζει το ρόλο του ΣΕΜ (Σώμα Εφοδιασμού Μεταφορών). Είναι ένας πολύ νευραλγικός και ειδικός ρόλος, που χωρίς την ύπαρξή του δεν μπορεί να γίνει κανένας πόλεμος.

Ελληνας στρατιώτης επιτιθέμενος, μου είναι αδιανόητη φράση. Καμιά κυβέρνηση, μέσα από καμιά ψήφο ή εκλογές, δε δικαιοδοτείται ως εκεί και ούτε μπορεί να εξευτελίζει και να κουρελιάζει συνειδήσεις ανθρώπων, που τυχαίνει αυτό τον καιρό να υπηρετούν".

"Οταν σήμερα το 99/5% του ελληνικού λαού είναι εναντίον των βομβαρδισμών της Αμερικής και του ΝΑΤΟ, πώς είναι δυνατόν τα στρατευμένα παιδιά του ελληνικού λαού να είναι υπέρ αυτών των βομβαρδισμών και πολύ περισσότερο μάλιστα να πάνε να σκοτωθούνε, παρά το Σύνταγμά μας, πολεμώντας και καταστρέφοντας ένα λαό, φίλο λαό μάλιστα, και ενώ η συνείδησή τους θέλει να τον υπερασπιστεί;

Τα στρατευμένα παιδιά της χώρας μας δεν είναι παιδιά της κυβέρνησης. Είναι παιδιά του ελληνικού λαού και δεν είναι ανδρείκελα. Ας το προσέξει αυτό καλά η κυβέρνηση για να μη βρεθεί - και όχι μονάχα αυτή - μπροστά σε μεγάλες εκπλήξεις.

Πολλοί Ευρωπαίοι και σώπασαν και συμβιβάστηκαν και στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο με το χιτλερικό φασισμό, όπως και με το φασισμό σήμερα του Κλίντον. Οι Ελληνες, όμως, και οι στρατιώτες τους τον αρνούνται. Θα μας σκοτώσει και μας όλους ο κ. Κλίντον, λοιπόν;"

"Δεν έγινα μάνα, αλλά υιοθέτησα όλα τα παιδιά του κόσμου και όσο θα ζω θα υιοθετώ και αυτά που θα γεννιούνται.

Αν είχα τη δύναμη δε θ' άφηνα, ποτέ, κανένα παιδί να πάει στον πόλεμο να σκοτώσει κάποιον που ποτέ δεν είδε πριν και ούτε να σκοτωθεί ή έστω να μη σκοτωθεί. Εχω δει νέους σε άλλες χώρες, με το κουτί την μπίρα στο ένα χέρι και με το άλλο να πιάνουν τον τοίχο για να ισορροπήσουν με ένα βλέμμα απλανές, να κυλιούνται στα πεζοδρόμια, να μη φτάνει η ματιά τους στο μέλλον...

Τα δικά μας παιδιά γνωρίζουν καλά ότι ανήκουν σ' ένα λαό που ξέρει να μάχεται για τη δική του ελευθερία, την ακεραιότητα της δικής του πατρίδας, τον πολιτισμό, τα ιερά και τα όσιά του.

Ο νέος που αρνείται να πάει να πολεμήσει κάτω από τη ΝΑΤΟική σημαία ξέρει ότι δεν είναι μόνος. Κι άλλοι θα τον ακολουθήσουν. Και πολλές μάνες θα σταθούν δίπλα του στην άρνηση των παιδιών τους να γίνουν - παρά τη θέλησή τους - φονιάδες, εκτελεστές αλλότριων αποφάσεων και διαταγών.

Ποτέ, ούτε για μια στιγμή, δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι αυτή η νέα γενιά δεν αξίζει την κληρονομιά της. Είναι μια γενιά όμορφη, με αγάπη για την πατρίδα, που έχει συνειδητά απορρίψει το μύθο της Ψωροκώσταινας και που αν έχει κάτι να υπερασπιστεί είναι η ίδια η ζωή. Των άλλων και τη δική του.Ο Ελληνας ναύτης, ο στρατιώτης, ο αεροπόρος, έχει δική του θάλασσα, δική του γη, δικό του ουρανό να υπερασπιστεί".

"Η αβάσταχτη θλίψη που νιώθω γι' αυτή την τραγωδία που επικρατεί γύρω μας, μετριάζεται από το συναίσθημα της υπερηφάνειας μου ως Ελληνίδα. Διότι μέσα σ' αυτό το σκοταδισμό και τη σύγχυση που μας σπρώχνουν αποδεικνύουμε ως έθνος ότι έχουμε φαντασία, συναίσθημα και κυρίως ήθος. Επιδεικνύουμε ένα ήθος πάνω από εθνικά συμφέροντα, πάνω από φόβους και ακόμα πάνω από πολιτικές πεποιθήσεις. Καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό είναι ότι, αυτή τη στιγμή είμαστε ο μόνος λαός που αναγνωρίζουμε την απανθρωπιά του πολέμου, τη ματαιότητά του, αντιλαμβανόμαστε τις πραγματικές αιτίες του και τον καταργούμε. Καταργούμε τον πόλεμο στο νου και την ψυχή μας. Τον απορρίπτουμε δημόσια και εναντιωνόμαστε σε όλες τις σκοτεινές, καταστροφικές δυνάμεις που τον επιβάλλουν.

Οσο για το λόγο του νεαρού ναύτη, ήρθε σαν καλός σπόρος να πιάσει ρίζα στο μυαλό και την καρδιά των νεαρών στρατιωτών όλου του κόσμου και φουντώνοντας να επιβάλλει την ειρήνη".

"Θεωρώ ότι οι λαοί δεν είναι πιόνια για να παίζονται στην πλάτη τους όλα αυτά τα παιχνίδια. Είναι ζήτημα προσωπικής ευθύνης και προσωπικής στάσης του καθένα μας, το πώς δρα όταν τον υποχρεώνουν να συμμετέχει επιτιθέμενος, σ' αυτόν τον εγκληματικό πόλεμο. Πιστεύω, ότι αν οι στρατιώτες όλων των χωρών που παίρνουν μέρος στις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις στη Γιουγκοσλαβία, είχαν την ιδεολογία και την τόλμη να αντιδράσουν, αυτό θα αποδυνάμωνε το ίδιο το ΝΑΤΟ και τις κυβερνήσεις που υποστηρίζουν τους βομβαρδισμούς. Απ' αυτήν την άποψη, οι στρατευμένοι που αντέδρασαν πρέπει να είναι το παράδειγμα για όλον τον κόσμο".

"Η άρνηση του ναύτη Νίκου Γαρδίκη, καθώς και άλλων στρατευμένων μας, είναι άρνηση του ελληνικού λαού. Είναι άρνηση των νέων ανθρώπων, όλων των Ελλήνων να μη γίνουν δολοφόνοι άλλων λαών, άλλων ανθρώπων. Με σημαία του ιμπεριαλισμού με την πραγματική του μορφή, είναι άρνηση πολιτική απέναντι στην πολιτική θέση του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι άρνηση αντίστασης στην πράξη, αντίστασης στη νέα τάξη πραγμάτων".