Περισσότερα ερωτηματικά από το ίδιο το «σχέδιο Ανάν» για τη λύση του Κυπριακού, δημιουργεί η μεθόδευση που το συνοδεύει. Και είναι περισσότερα και σοβαρότερα τα ερωτηματικά, γιατί μέσα από τη μεθόδευση αυτή, μπορεί να αναγνώσει κανείς όχι τόσο τις ρυθμίσεις που προωθούνται στις επιμέρους πτυχές του Κυπριακού προβλήματος με το εν λόγω κείμενο, αλλά την ίδια τη στρατηγική, τους απώτερους στόχους που έρχεται αυτό να εξυπηρετήσει.

Οι ασφυκτικοί χρονικοί περιορισμοί που μπαίνουν, κάνουν το κείμενο αυτό να μοιάζει περισσότερο με τελεσίγραφο παρά για ένα κείμενο-βάση για διαπραγμάτευση. Και είναι απορίας άξιο, πώς μετά από τόσες χιλιάδες ώρες διακοινοτικών συνομιλιών, διαπραγματεύσεων και διαβουλεύσεων, που επί τόσα χρόνια γίνονταν για το Κυπριακό, μπαίνει ένας περιορισμός επτά ημερών προκειμένου τα ενδιαφερόμενα μέρη να απαντήσουν στον ΓΓ του ΟΗΕ για το αν το αποδέχονται ή όχι. Ενας περιορισμός, που αν τα πράγματα ήταν έτσι όπως παρουσιάζονται, δηλαδή αν δεν είχε γίνει προσυνεννόηση, θα λειτουργούσε υπονομευτικά για την ίδια την πρωτοβουλία.

Το δε χρονοδιάγραμμα που συνοδεύει το σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο στις 12 Δεκέμβρη στην Κοπεγχάγη (σύνοδος κορυφής της ΕΕ) θα μπει η υπογραφή στην κατ' αρχήν συμφωνία, στις 30 Μάρτη 2003 θα γίνουν τα δύο δημοψηφίσματα στην Κύπρο και στις 14 Απρίλη (παραμονή της ένταξης στην ΕΕ) θα μπει η τελική υπογραφή στη συμφωνία, δημιουργεί και αυτό υποψίες. Κατ' αρχήν συνδέει άμεσα, βήμα προς βήμα, το όλο θέμα της λύσης του Κυπριακού με την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρόκειται για έναν ωμό εκβιασμό, τις προϋποθέσεις για τον οποίο δημιούργησε η ελληνική πλευρά με τη στάση της, η οποία κατά τ' άλλα διαβεβαίωνε και συνεχίζει να διαβεβαιώνει ότι η ένταξη της Κύπρου δε συνδέεται με την επίλυση του πολιτικού προβλήματος.

Αν σκεφθεί κανείς ότι η πρόταση για επίλυση του Κυπριακού συμπίπτει και με μια άλλη συγκυρία: Στην Τουρκία η κυβέρνηση είναι υπό αναχώρηση και το τοπίο είναι ακόμα θολό για το ποιος θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Στην Κύπρο, στο μεν ελεύθερο τμήμα, για τον Φλεβάρη έχουν προκηρυχτεί προεδρικές εκλογές, στα δε κατεχόμενα ο Τουρκοκύπριος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας και είναι άγνωστο εάν και πότε θα μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του.

Στον ίδιο προβληματισμό εντάσσεται και η σπουδή με την οποία η ελληνική κυβέρνηση, κυρίως αυτή, έσπευσε να υποδεχτεί θετικά το «σχέδιο Ανάν». Σα να ήταν έτοιμη από καιρό. Σα να το περίμενε. Σαν να συμμετείχε στη διαμόρφωσή του. Η στάση αυτή, αν μη τι άλλο, στο βαθμό που θα υπάρχει κάποια διαπραγμάτευση, θα δυσκολεύσει την ελληνική πλευρά.