Σχέδιο περιορισμένης κυριαρχίας και διεθνούς κηδεμονίας
Αθήνα 1984. Ο λαός της Αθήνας διαδηλώνει υην συμπαραστασή του στην Κύπρο
Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα τα βασικά σημεία του σχεδίου του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν, για το Κυπριακό. Πρόκειται, ουσιαστικά, για το κείμενο που παρέδωσε το απόγευμα της Δευτέρας ο Κ. Ανάν στους εκπροσώπους των μονίμων κρατών-μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το κείμενο αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί περίληψη του «σχεδίου Ανάν», το οποίο δόθηκε τη Δευτέρα στους ενδιαφερόμενους και αριθμεί 137 σελίδες.
Στο προοίμιο περιλαμβάνονται ορισμένες βασικές αρχές επί των οποίων διατυπώνονται οι επιμέρους ενότητες και άρθρα του σχεδίου. Στην ενότητα με τίτλο «Η νέα κατάσταση των πραγμάτων» αξίζει να προσέξουμε την πρώτη παράγραφο όπου αναφέρεται: «Αυτή η συμφωνία ιδρύει μια νέα κατάσταση πραγμάτων στην Κύπρο». Αυτή η «νέα κατάσταση» δεν χαρακτηρίζεται αλλά περιγράφεται στη συνέχεια. Εντύπωση προκαλεί ότι στοιχείο αυτής της κατάστασης είναι η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι, η ένταξη γίνεται στοιχείο της «λύσης» του Κυπριακού.
Στην ενότητα με τίτλο «Το κράτος της Κύπρου» περιγράφεται η συγκρότηση τριών κρατών... Του «κοινού κράτους» και των δύο «συστατικών κρατών», ενός ελληνοκυπριακού και ενός τουρκοκυπριακού. Είναι προφανές ότι στην ενότητα αυτή γίνεται προσπάθεια να ικανοποιηθούν όλες οι πλευρές. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα καθαρό είδος συνομοσπονδίας, στην οποία συγκολλούνται δύο ξεχωριστά κράτη. Οσον αφορά στις αρμοδιότητες, στο πρώτο άρθρο στην τρίτη παράγραφο σημειώνεται: «Τα "συστατικά κράτη" έχουν ισότιμο καθεστώς. Μέσα στα όρια του Συντάγματος, ασκούν κυρίαρχα όλες τις εξουσίες που δεν αποδίδονται από το Σύνταγμα στην κυβέρνηση του "κοινού κράτους" και οργανώνονται ελεύθερα κάτω από τα δικά τους Συντάγματα».
"ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ" απαιτουν οι Πειραιώτες
Για το σημαντικό θέμα της ιθαγένειας, στο «σχέδιο» τονίζεται ότι «υπάρχει μια ενιαία κυπριακή ιθαγένεια» αλλά διευκρινίζεται ότι οι προϋποθέσεις για την ιθαγένεια θα ρυθμιστούν με νόμο «ειδικής πλειοψηφίας», τον οποίο θα ψηφίσει το «κοινό κράτος». Ετσι, το θέμα παραμένει ουσιαστικά σε εκκρεμότητα.
Ενα πολύ ευαίσθητο ζήτημα είναι αυτό που αφορά στα θεμελιώδη δικαιώματα και στις ελευθερίες. Το ζήτημα παραπέμπεται ουσιαστικά στο Σύνταγμα που θα ψηφιστεί. Ομως, σχετικά με την ελευθερία διακίνησης και την ελευθερία εγκατάστασης, αναφέρεται ότι «μπορεί να περιορισθεί μονάχα εκεί όπου προβλέπεται από την παρούσα Συμφωνία».
Στην ενότητα με τίτλο «Η κυβέρνηση του "κοινού κράτους"» προσδιορίζονται η συγκρότηση και η λειτουργία του νομοθετικού σώματος (Κοινοβούλιο του «κοινού κράτους») και του Προεδρικού Συμβουλίου που θα ασκεί την εκτελεστική εξουσία. Η διαδικασία λήψης των αποφάσεων είναι ιδιαίτερα περίπλοκη. Στο πρώτο άρθρο, στη δεύτερη παράγραφο αυτής της ενότητας αναφέρεται: «Οι αποφάσεις του Κοινοβουλίου θα απαιτούν τη σύμφωνη γνώμη και των δύο Σωμάτων (σ.σ. Γερουσίας και Βουλής των Αντιπροσώπων) με απλή πλειοψηφία που θα συμπεριλαμβάνει το ένα τέταρτο των γερουσιαστών που ψηφίζουν από κάθε "συστατικό κράτος". Για ειδικά προσδιορισμένα θέματα θα απαιτείται ειδική πλειοψηφία δύο πέμπτων του συνολικού αριθμού των γερουσιαστών από κάθε "συστατικό κράτος"».
Ενα πολύ ενδιαφέρον σημείο του «σχεδίου Ανάν» είναι αυτό που αφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο. Στην ενότητα με αυτό τον τίτλο περιγράφεται η συγκρότηση και η λειτουργία ενός οργάνου το οποίο θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμπυκνώνει το καθεστώς της κηδεμονίας του «διεθνούς παράγοντα» και της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Το όργανο αυτό το οποίο, σύμφωνα με το «σχέδιο», «θα προασπίζει το Σύνταγμα και θα διασφαλίζει τον πλήρη σεβασμό του», θα αποτελείται από εννέα δικαστές, τρεις Ελληνοκύπριους, τρεις Τουρκοκύπριους και τρεις «μη Κύπριους». Ουσιαστικά, θα είναι μια υπερκυβέρνηση όπου τον τελευταίο λόγο θα έχουν φυσικά οι τρεις «μη Κύπριοι» αφού στην παράγραφο 3 αναφέρεται: «Το Ανώτατο Δικαστήριο, μεταξύ άλλων, θα επιλύει διαφωνίες μεταξύ των "συστατικών κρατών" ή μεταξύ ενός εξ αυτών ή και των δύο με το "κοινό κράτος" και θα επιλύει σε μεταβατική βάση τα αδιέξοδα μεταξύ των θεσμών του "κοινού κράτους", εάν αυτό είναι εκ των ων ουκ άνευ για τη λειτουργία του "κοινού κράτους"».
Το «σχέδιο Ανάν» προβλέπει και την αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου. Αφού ορίζει, λοιπόν, το επίπεδο των ελληνικών και των τουρκικών δυνάμεων που θα παραμείνουν στο νησί, αναφέρεται σε ειρηνευτική επιχείρηση του ΟΗΕ για τη διατήρηση «ασφαλούς περιβάλλοντος». Αξίζει να επισημανθεί η παράγραφος 4 του άρθρου στ., όπου τονίζεται: «Η Κύπρος δεν θα θέσει το έδαφός της στη διάθεση των διεθνών στρατιωτικών επιχειρήσεων εκτός και αν υπάρξει συγκατάθεση της Ελλάδας και της Τουρκίας». Προκαλεί εντύπωση ότι με βάση αυτή τη ρύθμιση, η Κύπρος θα γίνεται ορμητήριο για τις αμερικανοΝΑΤΟικές επιδρομές όχι με απόφαση των δικών της κυβερνητικών οργάνων αλλά με αποφάσεις των κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας.
Στη συνέχεια, στην ενότητα με τίτλο «Σύνορα "συστατικών κρατών" και εδαφική προσαρμογή» γίνεται αναφορά στο χάρτη που συνοδεύει το «σχέδιο Ανάν» και στον οποίο το τουρκοκυπριακό «συστατικό κράτος» θα καταλαμβάνει το 28,5%.
Με πολύπλοκη διαδικασία θα αντιμετωπιστούν τα θέματα της ιδιοκτησίας και των περιουσιών. Και για την περίπτωση αυτή προβλέπεται η συγκρότηση «ανεξάρτητου, ουδέτερου, Γραφείου Ιδιοκτησίας, που θα αποτελείται από ίσο αριθμό μελών από κάθε "συστατικό κράτος", καθώς και μη κυπριακά μέλη». Δηλαδή και σ' αυτό το ακανθώδες ζήτημα το «σχέδιο Ανάν» παραπέμπει για «λύση» στο «διεθνή παράγοντα».
Feeds
Η μεθόδευση δείχνει πολλά
