Στην «εθνική γραμμή πλεύσης» της αποδοχής του «σχεδίου Ανάν» κινείται, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η ηγεσία της ΝΔ, συνεπής στην «εθνική ομοψυχία» αλλά και επιδεικνύοντας πειθαρχία στους ηγεμόνες της «νέας τάξης». Ταυτόχρονα, όμως, η ηγεσία της ΝΔ επιδιώκει να αποφύγει το πολιτικό κόστος από την επιβολή της «λύσης» αυτής στο Κυπριακό, εκφράζοντας φραστικές επιφυλάξεις χωρίς πρακτικό αντίκρισμα.

Η Ρηγίλλης εκτιμά ότι «η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να δεχτεί το σχέδιο ως βάση διαπραγμάτευσης», αλλά ταυτόχρονα γνωρίζει ότι στην πράξη δεν υπάρχει η έννοια της διαπραγμάτευσης και το «σχέδιο Ανάν» «ή το δέχεσαι ή το απορρίπτεις όπως είναι». Προς το παρόν, η ηγεσία της ΝΔ αποφεύγει να πάρει θέση, προβάλλοντας τη δικαιολογία ότι δεν έχει στα χέρια της το σχέδιο, το οποίο όμως παρέδωσε χτες το βράδυ ο Γ. Παπανδρέου στον Κ. Καραμανλή. Την ίδια στιγμή καταβάλλονται προσπάθειες για να προλάβουν την έκφραση απόψεων από τους βουλευτές του κόμματος, οι οποίες θα δημιουργήσουν την εικόνα περί ύπαρξης «πολλών απόψεων» μέσα στο κόμμα.

Ενδεικτική του πνεύματος με το οποίο η ηγεσία της ΝΔ προσεγγίζει το θέμα είναι η δήλωση του εκπροσώπου Τύπου, ο οποίος έκρινε σκόπιμο να επαναλάβει τη θέση ότι «τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αποφάσεων, τώρα είναι η ώρα της ύψιστης εθνικής συνεννόησης». Στο πλαίσιο αυτό επανέφερε την πρόταση για σύγκληση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ χαρακτήρισε ατόπημα την καθυστέρηση της κυβέρνησης να παραδώσει το «σχέδιο Ανάν» στα κόμματα.

Πάντως, στελέχη του κόμματος δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους, ο οποίος επικεντρώνεται στο κατά πόσον είναι «λειτουργικό» το «σχέδιο Ανάν» και, δεύτερον, αν πάει πακέτο με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Ωστόσο, δεν έχουν αντίρρηση σε έναν «επώδυνο συμβιβασμό».

«Ενας επώδυνος συμβιβασμός θα είναι. Το ερώτημα λοιπόν είναι πόσο επώδυνος θα είναι», αναρωτήθηκε η Ντ. Μπακογιάννη, η οποία ανέφερε ακόμα (στον «Φλας») ότι «το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η λύση η οποία προτείνεται είναι μια λύση λειτουργική, βιώσιμη και σύμφωνη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο». Η πρώτη εικόνα, πάντως, όπως είπε, δείχνει ότι «κάποιες από τις προτάσεις οι οποίες κατατίθενται στο τραπέζι δε δείχνουν καθόλου ότι μπορεί αυτό να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα ως ένα σοβαρό και ενιαίο κράτος». Ως τέτοιες ανέφερε το θέμα της εναλλασσόμενης πρωθυπουργίας και της διακυβέρνησης του κράτους. Εξέφρασε επίσης «μεγάλο προβληματισμό» «ως προς το χρονοδιάγραμμα που τίθεται, το οποίο φαίνεται να είναι ασφυκτικό», για να διερωτηθεί: «Μήπως τελικώς ενώνεται η λύση του Κυπριακού με την ένταξη της Κύπρου, έστω και αν επισήμως δεν ανακοινώνεται, αλλά εκ του χρονοδιαγράμματος οδηγούμαστε τελικώς εκεί;».

Από την πλευρά του ο Γ. Σουφλιάς εκτίμησε ότι είναι «καίρια τραυματισμένες» οι δύο προϋποθέσεις (ενιαία κυριαρχία και κοινοτικό κεκτημένο) «ώστε να μην είναι επώδυνος ένας συμβιβασμός». Αναφερόμενος ειδικά στο θέμα της ενιαίας κυριαρχίας επισήμανε ότι «το κεντρικό κυβερνητικό μόρφωμα, έτσι όπως προβλέπεται και ως προς τη διάρκειά του και ως προς τη σύνθεσή του αλλά και ως προς τις πλειοψηφίες του, μπορώ να πω ως βασικό συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει». Αλλά και αν λειτουργήσει, συνέχισε, θα δημιουργήσει πάρα πολλά προβλήματα. Και εν πάση περιπτώσει, πρόσθεσε, δεν ικανοποιεί την αντίληψη περί ενιαίας κυριαρχίας. Οσον αφορά στο κοινοτικό κεκτημένο είπε ότι «έτσι όπως προβλέπονται οι ελευθερίες εγκατάστασης αλλά και άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας ή και περιουσίας, είναι κάπως περίπλοκα», ώστε «στο τέλος να βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι πάρα πολύ τραυματισμένο». Στην ερώτηση αν παρ' όλα αυτά το «σχέδιο Ανάν» μπορεί να αποτελέσει βάση διαπραγμάτευσης απάντησε ότι «δεν μπορώ να το πω, εάν δε διαβάσουμε το κείμενο».

Ο Κ. Μητσοτάκης κατηγόρησε την κυβέρνηση για μικροψυχία γιατί δεν έδωσε από την αρχή το «σχέδιο Ανάν» στα κόμματα, ενώ επιφυλάχτηκε να τοποθετηθεί αφού μελετήσει το σχέδιο.