Η ημερίδα του ΚΚΕ για την Ενέργεια, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη, ανέδειξε τις κρίσιμες πλευρές που έχει ο ενεργειακός τομέας για την επιβίωση, την οικονομική ανάπτυξη, την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου, την ειρήνη και την ασφάλεια σε όλο την πλανήτη. Ανέδειξε τον κρίσιμο ρόλο που έχει ο έλεγχος των ενεργειακών πρώτων υλών. Και με βάση αυτές τις διαπιστώσεις -που ελάχιστοι διαφωνούν- κατέδειξε με σαφήνεια, ποιος είναι αυτός που θα πρέπει να έχει υπό τον έλεγχό του τον ορυκτό πλούτο, τις ανανεώσιμες πηγές. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, αποδεικνύεται η δύναμη της ενέργειας. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι αποτελεί κοινωνικό αγαθό, που -όταν είναι στα χέρια των λαών- μεταφράζεται σε πηγή ανάπτυξης και παραγωγής κοινωνικού πλούτου. Στην αντίθετη περίπτωση, αποτελεί μέσο αύξησης των κερδών του μονοπωλιακού κεφαλαίου, αποτελεί αιτία επεμβάσεων και ματοκυλίσματος των λαών.

Η ημερομηνία διεξαγωγής της ημερίδας, δεν ήταν τυχαία. Πάντα είναι επίκαιρα τα θέματα της ενέργειας, όμως, στις μέρες μας, διαδραματίζονται τα πλέον σημαντικά γεγονότα για τον έλεγχο αυτού του τομέα. Ηδη, το περασμένο Σαββατοκύριακο, οι υπουργοί Ενέργειας της ΕΕ που συναντήθηκαν στη Θεσσαλονίκη, συζήτησαν την παραπέρα παραχώρηση του τομέα ενέργειας στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, βρίσκεται «επί θύραις» η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Ιράκ, με βασικό κίνητρο τον έλεγχο των τεράστιων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Στην ημερίδα, κοινή ήταν η εκτίμηση ότι ο πόλεμος γίνεται για το πετρέλαιο και όχι για την τρομοκρατία. Στο πεδίο μάχης, που θύματα είναι όχι μόνο ο λαός του Ιράκ, αλλά όλοι οι λαοί του κόσμου, πολεμάει μία δράκα πολυεθνικών συμφερόντων για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, τόσο από τους υπερατλαντικούς, όσο και από τους Ευρωπαίους «συμμάχους» μας! Μάλιστα, την περασμένη βδομάδα, ο διευθύνων σύμβουλος της γαλλικής TotalElfFina, κάλεσε έμμεσα τη γαλλική κυβέρνηση να επανεξετάσει τη στάση απέναντι στους Αμερικανούς...

Μπροστά σε όλα αυτά, η θέση του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρη. Οι πλουτοπαραγωγικές πηγές ανήκουν στους λαούς και όχι στις πολυεθνικές. Τα κριτήρια, με τα οποία προσεγγίζει τον προσδιορισμό της ενεργειακής πολιτικής, συνδέονται με τα ζητήματα του σχεδιασμού, της επιλογής τεχνολογιών συμβατών με τα κοινωνικά κριτήρια, την ασφάλεια των εργαζομένων, την προστασία του περιβάλλοντος, την ενεργειακή επάρκεια, την εξασφάλιση ενός ανώτερου επιπέδου λαϊκής ενεργειακής κατανάλωσης. Φυσικά, μια τέτοια σύνδεση προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία στις πρωτογενείς ενεργειακές ύλες, στα μέσα παραγωγής ενέργειας. Με προσδιορισμό του κοινωνικού κόστους ενέργειας και τη διαμόρφωση κρατικής τιμολογιακής πολιτικής. Πρόκειται για ενεργειακή πολιτική ενταγμένη στα κίνητρα, τους άξονες και τις προϋποθέσεις της Λαϊκής Οικονομίας. Ζήτημα που πρέπει να αποτελεί για τους κομμουνιστές, συνεχές και ανοιχτό πεδίο ιδεολογικής, πολιτικής, μαζικής δράσης μέσα στο λαό, μέχρι την οριστική και αποτελεσματική αλλαγή των συσχετισμών, για να ανοίξει τελικά ο άλλος δρόμος εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.