Υπάρχει και άλλη μια παράμετρος στη στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία έχει να κάνει με υπηκόους τρίτων χωρών. Η Κομισιόν, ενώ πρωτοστατεί στο στήσιμο μιας Ευρώπης - φρούριο, κλειστής για πρόσφυγες και μετανάστες χαμηλής μορφωτικής στάθμης, προωθεί οδηγία και σχέδιο δράσης για «την είσοδο και την παραμονή στην Ενωση ερευνητών από τρίτες χώρες, ούτως ώστε να αυξηθεί η προσφορά άριστα καταρτισμένων ερευνητών στην Ευρώπη».

Τους χρειάζεται και θα τους εκμεταλλευτεί στους τομείς της έρευνας και τεχνολογίας, πασχίζοντας να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό υψηλής τεχνολογίας με άλλες οικονομικές δυνάμεις. Το προσωπικό αυτό (από Ανατολική Ευρώπη, αλλά και Ινδία - Πακιστάν) έχει υψηλό μορφωτικό επίπεδο και χαμηλότερο μισθολόγιο από τους ιθαγενείς.

Σκέψεις για «εισαγωγή» τους γίνονται εδώ και πολλά χρόνια. Η Γερμανία των Σοσιαλδημοκρατών - «Πρασίνων» εισήγαγε το 2000 10.000 Ανατολικοευρωπαίους και Ασιάτες ειδικούς στο λογισμικό. Ως περίοδος παραμονής ορίστηκε μια πενταετία. Η Ιταλία επί κυβέρνησης «Ελιάς» ξεκίνησε πρόγραμμα «προσέλκυσης» 100 Ινδών ειδικών στην εκπαίδευση μηχανικών στο λογισμικό. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρομάνο Πρόντι χαιρέτιζε (Φλεβάρης 2001) την είσοδο εξειδικευμένων μεταναστών, προκειμένου να καλύψουν θέσεις εργασίας στους τομείς υψηλής τεχνολογίας. Ελεγε τότε ότι μέχρι τα τέλη 2001 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα θέσπιζε οδηγία που θα επέτρεπε την είσοδο στην ΕΕ 1.6000.000 τέτοιων μεταναστών. Απ' ό,τι φαίνεται άργησαν λίγο, αλλά έστω και τώρα το προωθούν.

Το κατακριτέο δεν είναι ότι έρχονται εδώ άνθρωποι να δουλέψουν. Αλλά το γεγονός ότι η άρχουσα τάξη βάζει «μέσα» όσους θέλει, μόνο για να τους ξεζουμίσει, και για όσο τη συμφέρει. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το πρόσφατο παράδειγμα της ολλανδικής κυβέρνησης, που αποφάσισε να απελάσει χιλιάδες πρόσφυγες που δούλευαν στη χώρα επί χρόνια, προσφέροντας τα μέγιστα στην ολλανδική οικονομία. Οταν δεν της χρησίμευαν άλλο, τους έκρινε «ανεπιθύμητους».