Τη σημαία των (νεοφιλελεύθερων) «τομών» και «ρήξεων» ανέμιζε μέχρι και την περασμένη Κυριακή ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Υπερφαλαγγίζοντας τη ΝΔ «από τα δεξιά» και έχοντας ως έμβλημα τους εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού (Μάνο και Ανδριανόπουλου), βάδιζε προς τη «νέα νίκη» στις 7 του Μάρτη... Μέχρι προχτές ο Γ. Παπανδρέου αυτοδιαφημιζόταν ως «δύναμη αλλαγής», προβάλλοντας τις «τολμηρές» του προτάσεις του για την ανασφάλιστη εργασία, την παράταση του εργάσιμου βίου, την ενοποίηση των υπουργείων Παιδείας και Εργασίας, κ.ο.κ... Την περασμένη Κυριακή επέμεινε (στο «Βήμα») ότι «οι συντάξεις των αγροτών θα αυξηθούν ως 300 ευρώ το 2008»...

Αίφνης, από το πρωί της Δευτέρας, οι ρήξεις και οι τομές πέρασαν σε δεύτερο πλάνο (φυσικά δεν αποσύρονται...), οι νεοφιλελεύθεροι μαζεύτηκαν κακήν κακώς από τα «παράθυρα» και στο προσκήνιο πρόβαλε ένα... άλλο ΠΑΣΟΚ, που φωτίζει το δρόμο για καλύτερες μέρες στους «οικονομικά ασθενέστερους»... Αίφνης η οικονομία αντέχει για «γενναίες» αυξήσεις στις συντάξεις, σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όσους έχουν 3.500 ένσημα, σε «ελευθέρας» για ανέργους στις αστικές συγκοινωνίες, κ.ο.κ. Το γεγονός και μόνο ότι ο νεόκοπος ηγέτης εξαναγκάστηκε κακήν κακώς, μπροστά στο φάσμα της εκλογικής ήττας, να υιοθετήσει, μη ρεαλιστικά μέχρι προχτές, αιτήματα στήριξης λαϊκών στρωμάτων, είναι ένα πρώτο στραπάτσο της αλαζονείας του και της περιφρόνησης των λαϊκών αναγκών.

Φυσικά οι υποσχέσεις τους είναι ναρκοθετημένες από τη «σταθερότητα» και τις αποφάσεις του «Διευθυντηρίου» της ΕΕ και οι ίδιοι είναι παντελώς ανυπόληπτοι και αναξιόπιστοι, με παράδοση στην εξαπάτηση των λαϊκών μαζών. Τα «συμβόλαια τιμής» και οι «δεσμεύσεις» τους είναι κουρελόχαρτα. Τα «δολώματα» είναι πολύ φτηνά. Και προπάντων: γιατί οι λαϊκές μάζες να βολεύονται με ψίχουλα, όταν μπορούν να πάρουν όλα όσα τους ανήκουν;