«Ενας σημαντικός αριθμός ανθρώπων βασανίστηκαν και σκοτώθηκαν επειδή πρόφεραν τη λέξη "ελευθερία". Χιλιάδες άνθρωποι από τη Γουατεμάλα, το Σαλβαδόρ, την Τουρκία, την Παλαιστίνη, την Αϊτή, τη Βραζιλία, την Ελλάδα, την Ουρουγουάη, το Ανατολικό Τιμόρ, τη Νικαράγουα, τη Νότια Κορέα, την Αργεντινή, τη Χιλή, τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία. Ανθρωποι που σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις που στηρίχτηκαν οικονομικά από τις ΗΠΑ (...) Στο όνομα όλων αυτών των νεκρών, πρέπει να επιδείξουμε την αρμόζουσα περιφρόνηση στο ιλιγγιώδες χάος που υπάρχει ανάμεσα στη γλώσσα της αμερικανικής κυβέρνησης και των πράξεών της.

» (...) τώρα μπορούμε να πούμε πως οι ΗΠΑ έβγαλαν τη μάσκα. Ασφαλώς διατηρούν ακόμη το χαμόγελο (οι Αμερικανοί Πρόεδροι πάντα είχαν ένα εκτυφλωτικό χαμόγελο), αλλά η συμπεριφορά τους είναι απείρως πιο σκληρή και προφανής από ποτέ άλλοτε. Η κυβέρνηση Μπους έλαβε αποστάσεις από τη Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους, τη Συνθήκη για την Απαγόρευση Πυρηνικών Δοκιμών και τη Συνθήκη για τα Βιολογικά Οπλα... αρνήθηκαν να επικυρώσουν το σχέδιο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (...) Με λίγα λόγια, είναι πάντα έτοιμες να στείλουν τους πεζοναύτες τους όπου θέλουν.

» Αλαζόνες, αδιάφορες, περιφρονώντας το διεθνή νόμο, αμφισβητώντας κάθε αρμοδιότητα του ΟΗΕ ή σε άλλες περιπτώσεις χειραγωγώντας τον, οι ΗΠΑ είναι σήμερα η πιο επικίνδυνη δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος - ένα αυθεντικό "κράτος - παρίας" (...) και η Ευρώπη - ιδιαίτερα η Βρετανία - είναι συνένοχη.

» (...) Αυτές οι σκέψεις μου ισχύουν ακόμη περισσότερο σήμερα από ό,τι την ημέρα που τις (σ.σ.: πρώτο)εξέφρασα, στις 10 Σεπτεμβρίου του 2001. Το «κράτος - παρίας» επιβεβαίωσε - (...) χωρίς να ντραπεί - πως ήταν ένα τέλειο τέρας, ένας πρωταθλητής του κακού με χρυσή πανοπλία. Κήρυξε τον πόλεμο σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν ξέρει παρά μόνο μία γλώσσα, αυτήν των βομβών και του θανάτου».

*

Λόγια του θεατράνθρωπου Χάρολντ Πίντερ, που σε λίγες μέρες θα τιμηθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, όπως δημοσιεύτηκαν στο αφιέρωμα του βρετανικού περιοδικού Granta (Αύγουστος 2002) με θέμα «Eνας χρόνος μετά» τους Δίδυμους Πύργους.

***

ΥΓ(1): «Θα τον έφτυνα αν τον συναντούσα», είχε πει ο Πίντερ για τον Μπλερ και τη στάση του στο Ιράκ. Διάφορα γνωστά ΠΑΣΟΚοπαπαγαλάκια των ΜΜΕ, που τώρα κάνουν ότι χαίρονται για το Νόμπελ στον Πίντερ, απ' ό,τι θυμόμαστε χαίρονταν και τότε που ο Σημίτης συνάντησε τον Μπλερ, αλλά δεν τον έφτυσε, αντίθετα, όπως παρακολούθησε όλη η Ελλάδα αηδιασμένη (πλην των παπαγαλακίων), τον έγλειφε, να του δώσει κάτι από τα γλυπτά του Παρθενώνα γιατί «έρχονταν εκλογές»...

*

ΥΓ(2): «Αν σφίγγεις το χέρι του δολοφόνου, δεν έχεις ηθική», έλεγε ο Πίντερ για τους εγκληματίες του ΝΑΤΟ και τις ορντινάντσες τους, κατά το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας. Οσοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κάνουν ότι χαίρονται για το Νόμπελ στον Πίντερ, προφανώς, κάτι θα ξέρουν από την «ηθική» εκείνων που όταν τους φτύνεις κάνουν ότι βρέχει...