Αυτή η αποφασιστική, αγωνιστική αντίδραση πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί, τόσο στην «εισβολή» του ΝΑΤΟ, όσο και στην «επέλαση» των πολυεθνικών εταιριών στο χώρο της Εκπαίδευσης, με στόχο τη μετατροπή της σε «εργαλείο» παραγωγής φτηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού, που θα χρησιμοποιείται για την αύξηση των κεφαλαιοκρατικών κερδών.

Αλλά, για ν' αποκρουστεί η συνδυασμένη επίθεση του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού στην Παιδεία, δε φτάνει η αγωνιστική αντίδραση των κομμουνιστών και ριζοσπαστών φοιτητών. Χρειάζεται ένα φοιτητικό κίνημα γερό και μαζικό, με σαφείς αντιμονοπωλιακούς - αντιιμπεριαλιστικούς στόχους, πολιτικοποιημένο και προσανατολισμένο στην αγωνιστική συμπαράταξη με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θέλουν μια Παιδεία στην υπηρεσία του λαού και της Ελλάδας κι όχι στη «δούλεψη» των κεφαλαιοκρατών και των ιμπεριαλιστών. Κι αυτή η ανάγκη είναι σήμερα, πλέον, αδήριτη και προφανής...